Brief aan kerken bezetters St. Jan

Velen van ons hebben alles in de steek gelaten om in uw land, aldus de brief, dat bekend staat om zijn vrijheid van geloof en als traditioneel toevluchtsoord voor vervolgden omwille van het Evangelie, toevlucht te zoeken. Wij hoopten hier een nieuw bestaan te kunnen opbouwen, in vrede en vrijheid; ons geloof te belijden zoals Christus dit van de Zijnen vraagt; onze kinderen op te voeden en te leren naar de eis van het Evangelie. Een vergunning om dit alles te realiseren, aldus de brief, is ons echter ontzegd. Een christelijk land weigert mede-gelovigen de toegang en wenst hen terug te sturen naar een gebied, waar voor hen als christenen geen plaats is.

Opsteller van de brief is M. C. Capcllc, die in regelmatig contact staat met de Syrisch-orthodoxe christenen, en die in de Gefref. gezindte door zijn publicaties die grotendeels in verband staan met de problematiek die momenteel gaande is, niet onbekend is.

Verbitterd

Capelle zegt zelf: iedere keer als ik uit de kathedraal kom, denk ik verbitterd: dit is Nederland. Als het gaat om een aantal vluchtelingen uit Chili, of om Marokkanen die links georiënteerd zijn en daarom moeilijkheden in hun land hebben te wachten, dan springt ogenblikkelijk een deel van ons volk voor deze mensen in de bres. Maar gaat het om christenen, die vanwege hun geloof worden gediscrimineerd en vervolgd, en daarom hun land ontvluchtten, dan is het maar een enkeling die zich om hun lot bekommert. In hoeveel kerken zou er verleden zondag voor deze geloofsgenoten-in-de-verdrukking zjn gebeden?"

De kerkbezetters: Wij Syrisch-orthodoxe christenen mogen reeds vanaf het jaar 38 bekend zijn met het Evangelie van Jezus Christus. Twintig eeuwen lang was ons woongebied zuidoost Turkije. Temidden van veel onderdrukking zijn onze vaderen daar iiun geloof steeds trouw gebleven. De ('schiedenis van ons volk is gatekend M. C. CAPELLE ...Opsteller brief... door bloed en tranen, we hebben zeer veel om het Evangelie mogen lijden en door alle generaties heen hebben uit ons midden martelaars het leven voor hun geloof gegeven".

„De progroms", aldus de brief, ,,de discriminatie, het ontvreemden van vee en goederen, het toebrengen van lichamelijk letsel, het roven van vrouwen en meisjes door de ons omringende fanatieke en fel tegen het christendom gekeerde Koerden hebben ons het leven in de laatste jaren nagenoeg onmogelijk gemaakt. Op de plaats waar de graven onzer vaderen zijn, is er voor christenen niet langer plaats", „In onze wanhoop", aldus de bezetters, „hebben we onderdak gezocht op een plaats, waar we ons in deze omstandigheden het veiligst voelen, in het huis van God. Het is werkelijk niet zo, dat we een kerk hebben bezet. We zijn dit gebouw ingegaan omdat we ons geheel wensen over te geven in de hand van God. Onder Zijn hoede voelen we ons veilig". De Syrisch-orthodoxe christenen doen in de brief een hartstochtelijke oproep tot meeleven in het gebed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen