Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vorstin op bezoek in dorp en stad

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vorstin op bezoek in dorp en stad

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Daar wprkte ze mee aan hulpacties voor de bevolking van boven de rivieren die awaar onder de hongerwinter te lijden heeft gehad. In het voorjaar van 1946 bracht ze samen met Bernhard bezoeken aan de landen die gedurende oe bezettingstijd veel voor Nederland hebben gedaan.

In februari 1947 werd op Soestdijk prinses Marijke geboren. Later wilde ze naar haar tweede doopnaam Christina heten. Het kind had een oogafwijking die werd toegeschreven aan de rode hond waaraan Juliana kort voor de bevalling leed. Dat de baby volledig blind was bleef een goed bewaard familiegeheim. Hetzelfde voorjaar werd Marijke in Utrecht geopereerd. Aanvullende opératies volgden. Professor Weve wist te bereiken dat de baby aan het rechteroog weer kon zien, maar niet volledig. Aan het linkeroog bleef ze blind. Marijke zou voorlopig een zorgenkind blijven. Najaar 1947 waren er aanduidingen die er op wezen dat men rekening moest houden met de mogelijkheid dat koningin Wilhelmina afstand zou willen gaan doen. Ik oktober werd Juliana beëdigd als regentes. In mei 1948 maakte Wilhelmina bekend dat ze 4 september afstand zou doen. Na deze plechtigheid in het paleis op de Dam in Amsterdam was Juliana automatisch koningin der Nederlanden geworden. Wilhelmina herkreeg de titel Prinses der Nederlanden die zij voor het overlijden van haar vader had gevoerd.

Van de maandenlange voorbereiding van de inhuldiging in de Nieuwe Kerk op 6 september mocht Wilhelmina geen bijzonderheden weten. „Eigenlijk vernam ik er niets van. De ochtend van die dag ging ik Juliana goedemorgen zeggen toen ze bijna gereed was. Ze droeg alleen de koningsmantel nog niet, die van haar schouders af als een reusachtige sleep moest hangen. Ik trof haar aan in een donkerblauw satijnen gewaad, getooid met het grootkruis van de Militaire Willemsorde, die zij voor het eerst droeg in haar hoedanigheid van grootmeester der orde. Op haar hoofd een open kapje, samengesteld uit allerlei juwelen uit onze verzameling. In haar hand hield zij een blauwe rol, die de tekst van de eed bevatte die zij moest afleggen, alsmede haar rede; wat uit deze rol zou komen en wat ik gaarne geweten had, bleef toen nog een geheim voor mij."

Juliana besteeg de troon in een tijd waarin het herstel van de Tweede wereldoorlog en de Indonesië-kwestie die velen het land verdeeld hield, sterk speelden. Nog geen jaar nadat zij haar ambt had aanvaard werd tijdens een maandh durende ronde-tafelconferentie de overdracht van de souvereiniteit oer de Nederlandse koloniën aan Indonesië voorbereid en geregeld.

Bij ramp en tegenspoed waren Juliana en/of leden van haar familie present. Dagnlang bezocht de Koningin in februai 1953 het watersnoodgebied in Zuidwest-Nederland, waar door de springvloed meer dan 1700 mensen waren omgekomen. Ook tijdens de perioden van herstel bezocht ze de zwaar getrofen streken, zoals ze ook aanwezig was bij hoogtepunten in de uitvoering van de Deltawerken, een karwei dat afgezien van de wederopbouw na de oorlog, zijn weerga in Nederland niet kende. Een opvallende karaktertrek van Juliana is haar grote en daadwerkelijke belangstelling voor sociale vraagstukken en haar bewogenheid met het leed van de medemens. Veel tijd besteedde zij aan hetbezoeken van ziikenhuizen, revalidatiecentra, sanatoria, bejaarden- en kindertehuizen.

De problematiek van de ontwikkelingslanden, het vluchtelingenvraagstuk en de zorg voor de kinderen over de hele wereld genieten haar bijzondere aandacht. In 19?5, toen het begrip nog lang niet ingeburgerd was, pleitte zij in een rede in de Pieterskerk te Leiden krachtig voor ontwikkelingshulp.

Een flink deel van het werk van Koningin Juliana onttrok zich aan de publiciteit. De wekelijkse besprekingen met de minister-president en gesprekken met de andere ministers en staatssecretarissen informeerden haar over een groot aantal zaken. De laatste jaren is er een gewoonte van gemaakt dat Eerste- en Tweede-Kamerleden de Koningin bezoeken.

De duizenden staatsstukken die Juliana bestudeerd en getekend heeft achtervolgden haar ook op vakantie. Menig Koninklijk Besluit is getekend in Lech (wintersport), Porto Ercole (zomerverblijf) of New York (op bezoek bij dochter Christina).

Juliana doet het liefst zo gewoon mogelijk. ,,Ik heb hartgrondig het land aan kouwe drukte en pompeus gedoe. En als iemand denkt me daarmee een plezier te doen, dan denk ik wel eens: het is nogal grievend dat je zo over me denkt. Zelf prebeer ik maar heel zakelijk te zijn." Over het functioneren van Juliana bestat weinig meningsverschil. Bij opiniepeilingen kwam ze al jaren als populairste vrouw uit de bus. Menige politicus en niet-politicus heeftgezegd dat hij presidentsverkiezingen Juliana zonder meer tot staatshoofd zou worden gekozen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 1980

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's

Vorstin op bezoek in dorp en stad

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 1980

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's