Schokervaring dikwijls reden van slechte eetlust
Michel worstelt zich zuchtend, kokhalzend en gezichten trekkend door zijn prak. Hij neemt een hap, kauwt, trekt een vies gezicht, schudt van nee en maakt moeilijke slikbewegingen. „Mammie, wanneer mag ik weer spelen?" Hij neemt een hap, kauwt, zucht en kokhalst. Na een paar minuten trekt hij een pruillip, begint te huilen en zucht: „Ik kan niet".
Michel is een van de vele kinderen tnet eetangst, die duidelijk gespannen zijn als zij eten in de mond hebben. Bij grote brokken en harde stukken is de spanning groter dan bijvoorbeeld bij zacht en fijngemaakt eten. Wanneer ze toch eten van wat grovere samenstelling proberen door te slikken krijgen zij kokhals- en braakneigingen.
Kinderen met eetangst vallen onder de categorie „zeer moeilijke eters", een aparte groep binnen het grote aantal kinderen dat weleens problemen geeft met eten. Moeilijke eters kenmerken zich door de intense mate van het slechte eten: het bestaat langdurig, het treedt op bij praktisch elke maaltijd, er is spanning bij kind en ouders en de gewone opvoedingsmaatregelen halen niets uit.
Eettherapie
Dr. Messer onderzocht een groep kinderen in de leeftijd van 2 1/2 tot 10 jaar. Met behulp van video-opnames van „eetdemonstraties" werd het gedrag van moeder en kind tijdens het eten geanalyseerd. Er werd onder meer gelet op gedragingen als aandacht vragen, aandacht geven, dwingen, zich verzetten en angst voor eten. Uit deze observatie kwamen onderscheiden types van moeders en kinderen naar voren. Zo waren er dwingende moeders, aandachtgevende moeders en afwisselend aandachtgevende en dwingende moeders. De jeugd werd „verdeeld" in aandachtvragende, zich verzettende, afwisselend aandachtvragende en zich verzettende kinderen en kinderen met eetangst.
De negatieve reacties van kind en moeder ten opzichte van het eten werden vervolgens veranderd door een intensief behandelingsprogramma. Gedurende vier tot acht maanden volgden ze een zogenaamde eettherapie, waarbij twee keer per week allerlei oefeningen en spelletjes rond het eten worden uitgevoerd zodat de kinderen het eten positief gingen waarderen en de moeders het eten geven handiger aanpakten. Het kind zou dan beter, dat wil zeggen méér en met minder spanning gaan eten. Video-opnames na behandeling gaven aan dat de houding van moeder en kind inderdaad veranderd was.
Blijvende verandering
De resultaten op langere termijn (variërend van 1/2 tot 2 jaar na de behandeling) toonden aan dat er een blijvende verandering was opgetreden in het eetgedrag. De kinderen waren ook beter handelbaar (vrolijker) geworden. Ze hadden bovendien hun „achterstallige" lengte en gewicht ingehaald. Wat dit laatste betreft bleken jongens en meisjes trouwens verschillend te reageren. Jongens werden namelijk dikker (zonder erg veel in lengte in te halen) en meisjes werden langer (zonder veel in gewicht in te. halen). Het lijkt er dus op, dat afgezien van de psychische spanningen, die zeer moeilijk eten met zich meebrengen, lichamelijk een zekere ondervoeding ontstaat. Bij meisjes kan bovendien een soort groeistoornis teweeg gebracht worden.
Uit het onderzoek van dr. Messer is gebleken dat zeer moeilijk eten dikwijls het gevolg is van een bepaalde stress-situatie of schokervaring. Bij de onderzochte kinderen liepen de oorzaken uiteen van een sterfgeval tot het zich ernstig verslikken in een dropje. Ook op grond van ander onderzoek kan worden aangenomen dat op deze manier zeer snel negatieve gevoelens gekoppeld kunnen worden aan het eten.
Waardevol
De indeling in types van reactiepatronen is volgens dr. Messer in de praktijk erg waardevol gebleken. Het werkt geruststellend en maakt het probleem duidelijk. Reactiepatronen geven moeders de richting aan waarin zij hun gedrag kunnen veranderen.
Belangrijk is ook dat het kind in de behandelingssituatie het idee krijgt, dat het zelf zijn eetprobleem oplost. Dit stimuleert het gevoel van eigenwaarde waardoor het kind gemotiveerd wordt om actief deel te nemen aan het oplossen van zijn moeilijke probleem.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 februari 1980
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 februari 1980
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's