Zeehonden Waddenzee met uitsterven bedreigd

Om de invloed van de waterverontreiniging op de voortplanting vast te stellen werden organen en weefsels van dood gevonden zeehonden afkomstig uit Duitsland, Denemarken en Nederland onderzocht op hun gehalte aan diverse giftige stoffen. Naast de elementen kwik, seleen en broom werden een aantal zogenaamde chloorkoolwaterstoffen onder de loep genomen, met name DDT (landbouwgif) en de zeer gevaarlijke PCB's, die toegepast worden in plastics en elektronische apparatuur (condensato-

Gegevens

Uit gegevens, die ir. Reijnders verzameld heeft, blijkt dat de Nederlandse zeehonden gemiddeld wel 10 maal hogere PCB-gehaltes hebben dan hun Deense eri Duitse soortgenoten. Deze gifstoffen worden voornamelijk door de Rijn aangevoerd, aldus Reijnders. Via stroming langs de Nederlandse kust bereiken ze het Waddengebied.

Het is bekend dat PCB's in de baarmoeder van de zeehond vergroeiingen veroorzaken waardoor de bevhichte eicel zich niet kan inkapselen en zwanger.schappen voortijdig worden afgebroken. Ir. Reijnders: „Zelfs als er nu een volledig verbod komt op het gebruik en aanmaak van de PCB's, d^n zullen de effecten van de PCB's, die al in het milieu aanwezig zijn, nog jarenlang merkbaar zijn".

Garantie

Ir. Reijnders voerde zijn onderzoek uit op het Rijksinstituut voor Natuurbeheer te Texel. Vandaaruit hield hij tellingen per vliegtuig om de grootte van de zeehondenbevolking en hun verplaatsingen -vast te stellen. Ook verzamelde hij per boot gegevens over de leeftijdsopbouw. De breedte van de sporen werd daarbij als maat gehanteerd voor de ouderdom. Via een rekenmodel werd zo de populatie in kaart gebracht.

Duidelijk is gebleken dat het voortbestaan van de Nederlandse populatie niet gegarandeerd kan worden omdat het geboortepercentage te laag is. „Het aantal geboorten is ongeveer de helft van het aantal dat nodig is om een stabiele populatie te hebben zoals in Sleeswijk-Holstein en'het Deense Waddengebied", aldus de heer Reijnders. Hij vervolgt: ,,Dat er nog steeds zeehonden in de Nederlandse Waddenzee te vinden zijn is grotendeels te danken aan de migratie vanuit het Duitse gebied". „Het uitsterven van de zeehond houdt een waarschuwing in voor iedere Nederlander", aldus de promovendus. De stoffen, die de zeehonden naar het leven staan, zijn immers ook gevaarlijk voor de mens.

Naast de handhaving van het jachtverbod op zeehonden dat sinds 1962 van kracht is, zijn er andere maatregelen nodig. Er moeten volgens Reijnders rustgebieden ingesteld worden, zodat de jonge dieren een maximale overlevingskans geboden wordt.

Toerisme
,,Het Waddentoerisme vormt. naast de waterverontreiniging, een tweede bedreiging. Dit effect zou echter van verwaarloosbare grootte zijn, als de zeehonden-populatie op voldoende sterkte zou. kunnen komen. Daarom zijn opvangstations noodzakelijk voor jonge zeehonden. Wanneer de jongen namelijk wegvluchten voor de aanwezigheid van mensen lopen ze vaak verwondingen op. Die kunnen fataal zijn, omdat de weerstand van de dieren door het hoge PCB gehalte in hun vetweefsel sterk verminderd

Toch zullen deze maatregelen onvoldoende zijn, als niet tegelijkertijd de hondensterfte bij de wortel wordt aangepakt. Om verdere waterverontreiniging tegen te gaan is een beroep nodig op de industrie, de boeren, de drinkwaterbedrijven en de politici. Bescherming van zeehonden zal internationaal aangevat moeten worden", aldus ir. Reijnders.

De „Internationale Werkgroep Zeehonden" is reeds in het leven geroepen, maar of de nationale overheden voldoende gelden ter beschikking stellen is zeer de vraag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen