Gaat Koos H. eindelijk door de knieën?

Al op z'n elfde jaar kwam Koos H., die opgroeide in één van de meest beruchte achterbuurten van Den Haag, voor het eerst in aanraking met de poh-' tie. Hij werd betrapt op een winkeldiefstalletje. In de jaren daarna volgden veroordelingen wegens joyriding, inbraak, geweldpleging en poging tot doodslag. Al met al moest hij zo'n zestig keer voor de rechter verschijnen en het grootste deel van zijn jeugd bracht hij dan ook door in kindertehuizen en gevangenissen.

Het mocht overigens niet baten. Koos holde op het slechte pad voort en drong van lieverlee steeds meer door tot de harde kern van het Haagse criminele wereldje. Hij werd lid van de „Valk-groep", een misdadigersbende uit de residentie die zichzelf trainde in het opvoeren van het incasseringsvermogen. Vast onderdeel van deze training was het breken van eikaars neus en ribben om zich te harden tegen pijn.

Het was deze Valk-groep die in maart 1974 een actie organiseerde om één van haar kroonprinsen, de gevreesde Laurens Denie, uit het gevang te krijgen. Men dreigde elke week een politiefunctionaris of justitie-ambtenaar neer te schieten als Laurens niet op vrije voeten zou worden gesteld. En dat was geen loos dreigement: nog diezelfde maand pleegde Koos H. een aanslag op de directeur van het "Huis van Bewaring in Scheveningen. Deze poging tot doodslag (Koos miste) kwam hem op drie jaar te staan.

Drie moorden

De moorden waarvan Koos H. wordt beschuldigd én waarvoor hij thans terecht moet staan, zijn die op de 11-jarige Edith Post, de 12-jarige Tialda Visser en de 18-jarige Emi den Boer. Edith Post verdween op 29 september 1979 op een raadselachtige manier uit haar school in Wassenaar. Ze werd later met ingeslagen schedel teruggevonden in de duinen die aan haar woonplaats grenzen. Tialda Visser werd in mei '79 vermist nadat ze het laatst gezien was op terugreis van balletles. Haar ontzielde lichaam werd in Den Haag aangetroffen. Emi den Boer verdween spoorloos toen zij vorig jaar april op weg was naar de Haagse academie voor lichamelijke opvoeding. De 18jarige studente bleek in koelen bloede te zijn vermoord; Haar stoffelijk overschot werd met kogels in het hoofd en borst in een bos nabij het Noordbrabantse Nistelrode teruggevonden.

Deze drie moorden kwamen onderling sterk overeen. De lichamen bleken steeds ernstig te zijn verminkt. De details, die hierover bekend zijn, zijn zo weerzinwekkend dat we die de lezer maar zullen besparen.

Nog meer moorden?

op de derde dag na de moord op Edith Post werd Koos H. gearresteerd. De arrestatie kwam niet uit de lucht vallen want de recherche koesterde al langer verdenkingen tegen hem. Zo was de laatste jaren bekend dat hij een bijzondere belangstelling aan de dag legde voor jonge meisjes. Gezien zijn verdere achtergonden vormde dat op z'n minst een reden waarom Koos H. extra in de gaten te houden. Toch kon men niet verhinderen dat er veel bloed vloeide voordat tot zijn jaanhouding werd overgegaan.

In de woning van de verdachte, die hij deelde met een Indonesische vriendin en haar kind, troffen de rechercheurs bloedsporen aan die mogelijk afkomstig waren van Emi den Boer. Verder bleek een geblindeerd zolderkamertje dienst te doen als „martelkamer*^. Het obscure vertrek was perfect geïsoleerd zodat geen enkel geluia naar buiten kon dringen. Het kamertje stond via een babyfoonlijn in verbindmg met de huiskamer. Vermoed wordt dat Koos H. vanuit de woonkamer luisterde naar het gegil van zijn slachtoffers...

Na deze lugubere vondst, die in elk geval het technisch bewijs leverde voor de moorden op het drietal eerdergenoemde ineisjes. Werd 'de betrokkenheid van de verdachte in nog acht andere moorden nagetrokken, zoals die op Anita Pothuis (1972, Rotterdam), Rieke Bartels (1977, Vierlingsbeek), Thea Hulsman (1978, Den Haag) en de Zweedse meisjes Jönsson (1980, Ardennen). Het onderzoek hiernaar, dat verricht wordt door 25 rechercheurs, is nog steeds niet afgerond. De tenlastelegging blijft (dus?) beperkt tot de al eerder genoemde lustmoorden. Verder zal Koos H. ook terecht moeten staan voor een vijftal roofovervallen.

Van kwaad tot erger

Eén van de vragen waarop de Haagse rechtbank ongetwijfeld een antwoord wil hebben, is hoe deze 31-jarige Hagenaar, die portier was van verschillende sexclubs, tot een dergelijk bizar gedrag is kunnen komen. De naaste familie van Koos H. zegt er wel een verklaring voor te hebben. Op negenjarige leeftijd moet hij tijdens één van z'n vele vechtpartijen zo'n harde klap hebben opgelopen dat een hersenoperatie noodzakelijk was. Sindsdien is het, aldus de lezing van enkele van zijn broers, met Koos van kwaad tot erger gegaan.

Wat algemenere verklaringen van criminologen stellen dat het op brute wijze ombrengen van jonge of oude mensen sommige psychopaten een zekere bevrediging schenkt. Het uitoefenen van macht schijnt voor deze categorie geestelijk gestoorden gevoelens van genot op Het Haagse Paleis van justitie, waar de van moord verdachte Koos H. zal moeten voorkomen. te roepen. Doorgeredeneerd zou dat inhouden dat Koos H. lijdt aan een ernstige geestelij ke stoornis.

Vluchtgevaarlijk

Sinds zijn arrestatie in oktober vorig jaar heeft de Haagse portier 11 maanden lang vastgezeten in het Huis van Bewaring in Maastricht. Deze gevangenis, waarin onder meer ook leden van de RAF werden vastgehouden, kan met recht de zwaarst bewaakte bajes van ons land worden genoemd. Daar wordt de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen