Boodschap van het Evangelie mag nog klinken op oude IZB-post

Ik ben dan ook dankbaar dat er een krant van reformatorischen huize is, die ons informeert over het kerkelijk en maatschappelijk leven en daarom ook in deze streek lezers probeert te werven." Aan het woord is de heer J. Geene, werkzaam in Oude Pekela, een van de oudste posten van de Hervormde bond voor inwendige zending op gereformeerde grondslag (IZB). Hij heeft op deze post een part-time functie naast de afronding van zijn theologische studie.

Functie

Het is goed een misverstand rond de functie van deze evangelist uit de weg te ruimen. Geene is geen evangelist in de gewone zin van het woord. Hij leidt geen koffiebar, gaat ook niet met folders langs de deuren en houdt geen straatsamenkomsten. Zijn taak is om 's zondags twee diensten in de Julianakapel te verzorgen. Hij preekt zelf twee keer of regelt een gastspreker. Verder doet hij ziekenbezoek, hij geeft de catechisaties en leidt de lidmaten- en Bijbelkring.

Hoe komt zo'n jonge evangelist, 26 jaar oud, nu in dat hoge noorden van ons land terecht? Die vraag kon hij van ons verwachten, toen wij hem bezochten in de pastorie, die naast de Julianakapel te Oude Pekela staat. Geene vertelde ons dat hij in verband met zijn vooropleiding theologie studeerde in Brussel, deze studie hoopt hij dit jaar af te ronden. De eerste jaren van zijn studie was hij nog niet getrouwd en bracht hij de zondagen in het ouderlijk huis in Slikkerveer door. Toen wij trouwden, zo vertelt hij ons, zijn we in Brussel gaan wonen, dat gaf voor ons kerkelijk gezien toch wel problemen. Het beviel ons toch niet en toen ben ik uit gaan zien om in Nederland naast mijn studie een part-time baan te vinden. In Brussel gaf hij naast zijn studie, godsdienstonderwijs en les op de Europese school, ook heeft hij wat jeugdwerk gedaan in de Nederlandse Kerk aan de Graanmarkt te Brussel.

Bij zijn pogingen om in Nederland aan de slag te kunnen gaan kwam Geenen in contact met ds. C. Snoei, destijds de predikant-directeur van de IZB. Hij wees mij op de mogelijkheid om hier te gaan werken. Na wat gesprekken hier en bezoeken is het ervan gekomen, aldus Geene.

Geene volgde in Oude Pekela ds. E. Woltinge op. Die was van 1970 tot 1978 hulpprediker in deze Evangelisatie en in verband met de overgangsbepaling van 1978 tot 1979 predikant. Na zijn emeritaat vestigde hij zich te Een. Zodoende was deze post vrijgekomen, waar Geene nu al weer ruim twee jaar mag werken.

„Gelukkig vind ik hier bij tijd en wijle vertroosting in mijn werk, al moet ik het soms wel eens al zuchtende doen. Eerlijk handelen met onszelf en met het Evangelie is nodig. Dan geldt hier in het noorden van Groningen hetzelfde als op de Veluwe en in het westen van ons land: de mensen zijn zondaren en moeten bekeerd worden.

Andere wegen

De bereidheid om naar deze post te gaan en hier te werken was er eerst niet, maar onder andere in ons gezinsleven is duidelijk uitgekomen dat de Heere God wel eens andere wegen gaat dan wij willen. Belangrijk is dat we niet op onszelf zien, maar op Hem, Die roept."

Geene werkt in Oude Pekela op een van de oudste IZB-posten. Men is er in 1906 begonnen. Het waren toen hervormden en vrij-evangelischen, die zich niet meer konden vinden in de prediking, die in hun eigen kerk gebracht werd. Men begon in een woning, tot in 1916 de Julianakapel gebouwd werd, die onlangs fraai werd opgeknapt. In de beginjaren werkten er de evangelisten Asmus, Rijks en Van der Veen.

De mensen die de zondagse diensten bezoeken, komen uit Oude en Nieuwe Pekela en de omgeving. Een groot aantal van hen is lid van de Evangelisatie en vari de Nederlandse Hervormde Kerk. Tevens bezoeken Christelijke gereformeerden en leden van de Gereformeerde Gemeenten de bijeenkomsten, 's Morgens zijn er zo'n honderd bezoekers en 's middags rond de zeventig.

Eigen leven

Eén van de problemen, die voor een evangelisatie bestaan, zo merkt Geene op, is toch wel dat ze een eigen leven gaan leiden en de kerk uit het oog verliezen. Ik hoop dat dit werk hier in de toekomst nog eens een kerkelijke vormgeving zal krijgen. Een oude predikant zei eens dat evangelisaties niet langer dan dertig jaar mochten bestaan, dan moesten ze opgegaan zijn in de kerk.

Toch is ook hier al het een en ander bereikt. Twee bestuursleden van deze evangelisatiepost zijn benoemd als kerkeraadslid van de Hervormde kerk van Oude Pekela met een bepaalde opdracht. Er zijn contacten met de plaatselijke Hervormde gemeente en de heer Geene bezoekt de vergaderingen van ring en classis. Ook worden in de Julianakapel de doop en het Heilig Avondmaal bediend door dienstdoende predikanten.

Aangezien de heer Geene maar een gedeelte van zijn tijd aan het werk in Oude Pekela kan besteden, komt er van evangeliseren weinig. In Oude Pekela is er een interkerkelijke evangelisatiecommissie, waar vroeger wel contacten mee waren. Ook Rome doet hieraan mee, daar heb ik toch wel wat moeite mee, aldus onze gastheer, ik heb me er dan ook van gedistantieerd. Ik hoop te zijner tijd nog eens iets met een eigen evangelisatiecommissie te kunnen gaan doen. Nu worden er wel wat Echo's (evangelisatieblad van de IBZ) verspreid.

Toch moet u niet vergeten, aldus Geene, dat men ons hier als een kerkje apart ziet. We staan hier als „zwaar'' bekend en voor de meesten hoeft een contact met ons dan ook niet. Ik ben geen voorstander van grootscheepse acties, persoonlijke benadering is veel belangrijker, daar spreek ik de mensen in de prediking dan ook op aan. In Oude Pekela is een afspraak dat de mensen van de Evangelisatie niet onder de doop- en belijdende leden van de Hervormde kerk zullen werken. Wel ónder de rand- en buitenkerkelijken.

Tradities

Geene kijkt na z'n Brusselse periode en zijn huidige functie in Oude Pekela toch wrel wat anders aan tegen allerlei gevestigde tradities. In het kerkelijk leven kunnen die elders in ons land wel eens een belangrijke rol spelen. Een groot gebrek bij onze gemeente is, zo stelt hij, dat we geen openheid kennen. De kerkdeuren staan wel open, maar de drempels zijn erg hoog.

Als men aan evangelisatie doet, dan kan en mag men mensen in de kerkdiensten verwachten, die niet bekend zijn met allerlei gebruiken en gewoonten. Vaak is een plaats op de achterste bank nog net toegestaan. Een vriendelijk gebaar of een gesprek blijven achterwege.

Ik wil wel duidelijk zijn, aldus Geene, en hier gelijk achteraan zeggen, dat we belangrijke zaken zeker niet over boord moeten zetten. Wel zullen we flexibel met mensen moeten omgaan.

Nog wat napratend over het werk in Groningen, zegt Geene het niet eens te zijn met hen, die zeggen dat het hier een zendingsterrein is. Dat zegt men toch ook niet van Overijssel en Limburg, nu, daar is het kerkbezoek ook slecht. Vergeet niet dat Groningen ook een Schortinghuis gekend heeft. Hier 20 km vandaan staat z'n kerk in Midwolde.

De afscheiding is hier begonnen, in Groningen is dan ook een groter verloop geweest naar de Christelijke Gereformeerde en Gereformeerde Kerken, dan elders in ons land. In Oude Pekela zijn er geen contacten over „Samen op weg" tussen de gereformeerden en hervormden, de beide gemeenten hebben op dit moment geen predikant. Geene is blij dat hij de boodschap van het Evangelie in de Julianakapel kan en mag brengen en dat hij deze boodschap daar ook kwijt kan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen