binnenstebuiten

Extreem rechts (I)
Voor wie het nog niet wist: het gevaar dat deze samenleving bedreigt, komt van extreem rechts. En onder extreem rechts moet dan niet alleen de Nederlandse Volksunie van Joop Glimmerveen of de Centrumpartij van Janmaat worden verstaan maar ook de OSL-stichtingen van P. J. A. Ego, de Nederlands Zuidafrikaanse Werkgemeenschap (NZAW), de Vereniging ter bescherming van het Ongeboren Kind (VBOK), de Werkgroepen voor Gezag en Vrijheid, de Evangelische Omroep, het Interkerkelijk Comité Tweezijdige Ontwapening (ICTO) en de politieke partijen SGP, RPF en GPV.
Een en ander blijkt uit het nog niet zo lang geleden verschenen boek „De rechterkant van Nederland", dat als ondertitel heeft „Een overzicht van extreem rechtse en fascistische verschijnselen in Nederland", Het boek wordt uitgegeven door de Socialistische Uitgeverij Amsterdam (SUA) en is samengesteld door het Amsterdamse Anti-fascistisch Kollektief en de Vakgroep Geschiedenis van de Rijksuniversiteit van Utrecht.
Gelet op de inbreng van universitair geschoolden zou verwacht mogen worden dat de inhoud van dit boek op wetenschappelijk niveau staat. Wie uit bovenstaande passage nog geen conclusies heeft getrokken, zal door het vervolg wel aan het twijfelen raken. Maar wat waar is, is waar: de dames en heren samenstellers (in totaal 25) hebben er werk van gemaakt. Zelf stellen ze acht maanden bezig te zijn geweest uitzoeken, praten en schrijven.

Extreem rechts (II)
De directe aanleiding voor het schrijverscollectief om zich tot het schrijven van dit boek te zetten, werd gevormd door een aantal confrontaties met en manifestaties van extreem rechtse groepen, zo lezen we in de inleiding. Gedoeld wordt onder meer op tegenacties van „gezagsgetrouwen" in de herfst van 1981 bij de kerncentrale van Dodewaard, die op dat moment werd belegerd door een grote schare van anti-kernenergiedemonstranton; op een „rechtse demonstratie" begin 1982 in Groningen als protest tegen de blokkade van munitietreinen en de tegenacties tijdens de jaarlijkse demonstratie van „potten en flikkers" in Amersfoort (24 juni 1982). Zien we het goed, dan zijn de dames en heren van het Anti-fascistisch Kollektief dus vooral verontrust vanwege het feit dat „linkse" demonstraties en acties „rechtse" tegendemonstraties en acties teweeg brengen. Maar in plaats dat dit bezinning brengt op de vraag waarom de ene actie een andere reactie uitlokt, hebben de samenstellers van het boek zich als terriërs geworpen op „extreem rechts" waaronder gemakshalve iedereen wordt gerekend die nog achter de NAVO staat, tegen het communisme is, niet meedoet met de anti-Zuid-Afrikabeweging, vasthoudt aan de centrale rol van het gezin en tegen burgerlijke ongehoorzaamheid is. Vandaar dus dat een groot aantal organisaties op de lijst van rechtsextremisten terecht is gekomen, ook bijvoorbeeld de organisaties die zich tegen de legalisering, van abortus-provocatus verweren. Behalve de VBOK en Stirezo (van pater Koopmans) wordt het Nederlands Artsenverbond (NAV) genoemd. Heel typerend voor de samenstellers van het boek is dan, wat over voorzitter dokter K. F. Gunning van het NAV wordt opgemerkt: K. F. Gunning is geen onbekende in extreem rechtse kring; hij is secretaris van de Schoolwacht, een organisatie van het OSL die actie voert tegen „links-indoctrinerende" leerkrachten, die bijvoorbeeld seksuele voorlichting of voorlichting over drugs geven, of die zich schuldig maken aan wat volgens het OSL „kommunistische indoktrinatie" is. Verder is hij ook voorzitter van de landelijke stichting Drugspreventie en een regelmatig schrijver in het OSL-blad Stavast, Op deze manier wordt een lijntje gelegd van het NAV naar het OSL, waardoor het Artsenverbond vrijwel automatisch in een kwade reuk komt te staan. Nog grover worden de samenstellers van het boek als vervolgens de anti-abortus-lobby in België onder de loep wordt genomen. „De grootste organisatie is Pro Vita, opgericht 15 februari 1973 en sindsdien actief met demonstraties en congressen. Pro Vita is weer zo'n voorbeeld van een organisatie die christelijke waarden met uitgesproken, extreem rechtse denkbeelden combineert. Dit blijkt ook uit de personen die er in actief zijn, We noemen Jan Servaes, die in oktober 1981 in het nieuws kwam wegens het verbergen van vier Duitse neo-fascisten.(...) Ook de neofascistische organisaties Voorpost en de Vlaamse Militanten Orde zijn altijd aanwezig bij anti-abortus meetings." Weliswaar heeft men bij de Nederlandse pro life-organisaties dergelijke belastende gegevens niet kunnen aantreffen, maar de suggestie is in ieder geval gewekt. De lezer bemerkt het al: het boek staat echt op hoog wetenschappelijk niveau...

Extreem rechts (III)
Behalve het leggen van verbanden die er niet zijn, zijn de samenstellers van „De rechterkant van Nederland" ook erg sterk in het genadeloos ontmaskeren van „extreem rechtse kopstukken". We hebben al het voorbeeld genoemd van dokter Gunning, Hetzelfde lot ondergaan onder anderen ook prof. dr. G. A. Lindeboom, die niet alleen zitting heeft in het comité van aanbeveling van de VBOK maar die ook - schrik niet - deel uitmaakt van het Appèl bestrijding criminaliteit (ABC), Burgers achter politie en Geen kerkgeld voor geweld; ir. J. van der Graaf, die lid blijkt te zijn van het Herv. Beraad Vredesvraagstukken; ds. J. J. Poort, die zowel een rol speelt in het OSL als in de RPF en drs. J. A. E. Vermaat voor wie hetzelfde geldt. Wat daar het kwalijke van is, ontgaat ons overigens. De VBOK komt op voor het ongeboren leven en verleent hulp-aan „ongewenst" zwangere vrouwen, de stichting Appèl bestrijding criminaliteit wil de publieke opinie mobiliseren ten aanzien van misdaad en bestraffing, het comité Burgers achter politie is opgericht uit protest tegen de grotelijkse ontluistering van de inhuldiging van Koningin Beatrix, de stichting Geen kerkgeld voor geweld tracht te voorkomen dat de door kerken ingezamelde gelden vloeien naar linkse terreurorganisaties en het Herv. Beraad Vredesvraagstukken wil tegenwicht bieden tegen de eenzijdige propaganda van het IKV, Mag dat a.u.b.? 

Extreem rechts (IV)
Maar nu nog het OSL, Als we de schrijvers van het boek goed begrijpen, is dit op de Centrumpartij en de NVU na één van de meest verderfelijke organisaties van ons land. Nu zouden we niet graag de indruk willen wekken dat alles wat het OSL voorstaat en uitdraagt onze sympathie en waardering verdient: Maar de schrijvers moeten hun beschuldigingen wel waarmaken, en daar schort nog al het een en ander aan. Als het over anti-semitisme gaat, wordt bijvoorbeeld gesteld: „Een andere bekende extreem rechtse klub, het OSL, heeft een merkwaardig soort anti-semitisme ontwikkeld. Enerzijds wordt vaak in hun blad Stavast een lans gebroken voor de staat Israël, anderzijds gebruiken ze af en toe joden, en met name de massale uitroeiing van joden in de TweedeWereldoorlog, om het gevaar van wat zo noemen „het rode fascisme" aan te tonen". Zonder zich schuldig te maken aan „ouderwetse jodenhaat" gaan ze hierbij soms behoorlijk de antisemitische mist in. Zo vinden we in Stavast een misselijkmakende aanklacht tegen het beleid van burgemeester Polak van Amsterdam. Het OSL vindt, zoals bekend, dat het gemeentelijk beleid ten aanzien van krakers veel te soepel is en dat er met harde hand tegen deze „rode fascisten" zou moeten worden opgetreden. Onder verwijzing naar de achternaam van de Amsterdamse burgemeester schrijven ze: „Als je Polak heet, dan ben je erfgenaam van een zeer belastende nalatenschap. Als je Polak heet, dan deel je die naam met honderdduizenden die door bruut geweld om het leven zijn gekomen. Als je Polak heet, dan draag je een naam die vaak een scheldnaam is: een Poolse jood. Als je Polak heet, dan dien je een zesde zintuig ontwikkeld te hebben voor het herkennen van nazistische tendenzen. Als je Polak heet en als je bovendien tot het gezag geroepen bent, dan draag je een extra verantwoordelijkheid. Dan staren miljoenen dode ogen je aan, om te zien wat je met gezag doet, als het Nazisme weer tot leven komt," Toegegeven, het wordt hier cru gesteld, maar om dit te duiden als antisemitisme, is natuurlijk gewoon flauwekul. Blijkbaar zijn de schrijvers erop uit het OSL en vele andere organisaties met hun „rechts" imago koste wat kost in opspraak te brengen. Maar goed, het zij nogmaals gezegd: de dames en heren hebben zich met grote toewijding van hun taak gekweten. Een toewijding die een beter doel waardig zou zijn geweest, zeker nu een deel van het onderzoek is verricht door een vakgroep van de Rijksuniversiteit van Utrecht. Zo'n geldverslindend instituut heeft toch zeker wel wat beters te doen! 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen