Verbetering van bodem in Capelse wijk Oostgaarde

Dat de wijk verbeterd gaat worden staat buiten kijf omdat de rijksoverheid hiervoor immers een subsidie van 6,5 miljoen gulden beschikbaar heeft gesteld. Hoe dit, gaat gebeuren en wanneer nog niet zeker, hoewel de deskundige van het LGM tot uiting bracht dat het door G. A. van Dijk Zn. BV gepraktizeerde systeem de enige oplossing op langere termijn voor dit deel van Oostgaarde is.
Wat achtergrondinformatie over de problemen lijkt hier op z'n plaats. Toen in het begin van de jaren zeventig de wijk Oostgaarde werd aangelegd was de woningnood nog lang niet voorbij. Woningen bouwen en zo snel mogelijk opleveren was het devies. In Capelle-Oostgaarde werd daarom geen tijd verbruikt voor het bouwrijp maken, maar men startte gelijk met de bouw. Al spoedig na oplevering van de woningen werd de slechte bodemgesteldheid van de wijk bemerkbaar. Bouwen op een weke veenlaag in een poldergebied dat circa twee meter onder NAP ligt zonder bodemverstevigende maatregelen vraagt om moeilijkheden. En die problemen manifesteerden zich geweldige, elkaar opvolgende bodemverzakkingen.
De problemen reikten verder dan de verzakkingen alleen. De woningstichting (SVW) werd op op (ophoog)kosten gejaagd en de Molukse bewoners raakten gefrustreerd wat misschien ook aanleiding was tot de onlusten in de wijk in het prille begin van vorig jaar.

PIEPSCHUIM
Het gaat er nu van komen dat de bodem in vak drastisch aangepakt wordt. Het aannemingsbedrijf G. A. van Dijk & Zn. BV te Maasland meent een lange-termijn oplossing voor het probleem te hebben. Uitgaande van de gedachte om zo min mogelijk druk op de ondergrond uit te oefenen wil Van Dijk hier gaan werken met polystyreenplaten — in de volksmond piepschuim grenoemd — een thermoplastische stof die bestand is tegen vele chemicaliën en water. Afhankelijk van de bodemgesteldheid en de eisen worden platen van dit hyperlichte materiaal (12 - 30 kg per m2) als ondergrond gebruikt. Om schuiven tegen te gaan worden de platen onderling verankerd en afgedekt met wegenbouwdoek. Daarop komt dan een tweede laag van 15 a 20 cm licht bouwmateriaal. Met dit procédé heeft Van Dijk een reeks successen geboekt. Vooral van belang is de gunstige uitwerking van de experimenten in de Oostgaarde zelf, waar Van Dijk in 1983 een proef deed bij twee Molukse woningen, terwijl begin 1984 een schoolplein aan de Dakotaweg volgens deze methode werd aangepakt.

Remedie
Voor in en rondom de huizen en gebouwen biedt Van Dijk een remedie in de vorm van Anhypobelbeton. Dit is een zeer licht materiaal tegen grondverzakking dat — zonder noodzaak tot vloeren openbreken — op de bodem van kruipruimten of in gewelven wordt gespoten. Anhyporbelbeton is een naadloze, homogene laag die alle bodemverzakkingen tot een minimum beperkt. Van Dijk biedt dé oplossing die bovendien door het LGM warm wordt ondersteund. Of dit systeem voor bodemverbetering zal worden gebruikt is nog niet zeker. Zeker is wel dat het nieuwe systeem duurder is, maar daar staat dan minder frequent verhogen in de toekomst tegenover. Met de wetenschap dat de kosten altijd voor de baten uitgaan lijkt het ophoogsysteem van Van Dijk & Zn. BV in Capelle goede kansen te maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen