Oorspronkelijk „Saigon"

Ngo woonde in Saigon. Hij koos deze naam van de vroegere hoofdstad van Zuid-Vietnam „om indruk aan de mensen te geven". De herinnering leeft voort, In een bootje van dertien bij drie meter vluchtten zes jaar geleden 26 mensen, onder wie Ngo met familieleden, over zee, waar men vijf dagen en vijf nachten doorbracht en toen door een Nederlands tankschip werd opgepikt. Na een kort verblijf in Singapore ging Ngo met familieleden naar Nederland, nadat een verzoek om gezinshereniging in de VS werd afgewezen. De jonge Vietnamees verbleef in diverse opvangkampen. „Ik heb 400 uur Nederlandse les gehad. Het was echt ontzettend moeilijk". Later was hij werkzaam als tolk.
Maar vanwege inkrimping van het werk raakte Ngo in april 1983 baanloos. Tal van sollicitaties volgden. Op een gegeven moment begon hij aan een horecastudie. „Ik wilde zelfstandig beginnen". Uit de vele contacten met de Nederlanders had hij gemerkt dat zij het Vietnamees eten „ontzettend lekker" vonden. Zijn moeder was in Saigon kokkin. Ngo leerde ook veel van haar. Zij staat nu in de keuken, evenals Ngo's zwager eri hijzelf. Zijn zuster bedient de klanten in het gezellig ingerichte, 30 zitplaatsen tellende restaurant aan de Vechtstraat 28. Eetlustigen komen er uit de wijde omtrek. „Ik had niet verwacht dat het zó goed zou gaan lopen", merkt Ngo op.
De zeer uitgebreide menulijst doet je watertanden. Een map met kleurenfoto's van enkele gerechten kun je inzien. Wijnen, bieren, frisdranken, koffie en thee (er zijn geen typisch Vietnamese dranken), koude en warme schotels, rijstschotels en rijsttafels en ook een keur van Chinese gerechten. In enkele gerechten komt het (geringe) verschil tussen de oorspronkelijk Noord- en Zuidvietnamese bereidingswijze naar voren. Zo is er „rijstnoedel in varkens-kippevleesbouillon op Zuidvietnamese wijze" en „rijstnoedel in rundvleesbouillon op Noordvietnamese wijze". Beide ƒ 5,-. Gevulde inktvis? Prijs ƒ 11,--
De Vietnamese kookkunst is van oorsprong heel nauw verwant aan die van China. De beide volkeren leefden op goede voet. Maar door de strijd verdween, veel van de Chinese gewoonte, ook in de kookkunst. Kruiden en specerijen nemen een belangrijke plaats in. Maar ze bepalen niet de smaak van de gerechten! „Wij willen het Vietnamese eten oorspronkelijk houden", zegt Ngo en hij merkt verder op dat men het niet aanpast aan de Nederlandse smaak.
We kozen voor de rijsttafel „Pot-au-feu Vietnamese wijze coq a l'orange, rijst in „Marmite", koffie of thee" (twee personen slechts ƒ 38,-). Soep met veel soorten groenten en ook vis wordt opgelepeld uit een pot (waarbinnen gloeiende steenkooltjes). Stukjes gebraden kip in sinaasappelsaus, gebakken rijst, varkenshaas, champignons, gesneden paprika en uien - zo ongeveer het hoofdgerecht. De achtergrondgeluiden van typisch Vietnamees vocaal en instrumentaal gooiden geen roet in het eten. We hadden nog trek in lychees (Chinees fruit; prijs ƒ 3,50) en chuói chien (gebakken banaan; prijs ƒ 3,-). Al met al een smakelijke kennismaking met de oorspronkelijke Vietnamese keuken.
Op enkele honderden meters afstand van het restaurant kan men de auto kosteloos parkeren. Het Vietnamees a Restaurant „Saigon" is dagelijks geopend van 12.00 tot 23.00 uur. Het is tevens afhaalcentrum. Telefoonnummer is: 038-537062. DvR 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen