NUM beëindigt langste staking
Thatcher: Zege van gezond verstand
LONDEN — De Britse premier Thatcher heeft het einde van de mijnwerkersstaking, die bijna een jaar geduurd heeft, een „zege van het gezond verstand" genoemd en de hoop uitgesproken dat de kolenindustrie zich snel van het arbeidsconflict herstelt en weer een lonende bedrijfstak wordt.
De reactie van Thatcher en de meeste andere politici was gematigd en zonder gepoch over de behaalde zege, terwijl de meeste krantecommentaren juist de nadruk legden op de zware nederlaag die leider Scargill van de mijnwerkersbond heeft geleden. De kranten koppelden daaraan de vrees dat de Britse vakbeweging als geheel zal terugvallen door het bakzeil halen van de radicale mijnwerkersbond.
De Nationale Bond van Mijnwerkers (NUM) besloot gisteravond om zijn staking, één van de langste en gewelddadigste uit de hieraan toch rijke Britse geschiedenis, zonder akkoord te beëindigen. De leden werd gezegd zich dinsdag weer op hun werk te melden, maar aangenomen wordt dat de meesten dat al vandaag doen.
Onmiskenbare zege
Het einde van het conflict betekent een onmiskenbare zege voor het harde beleid van premier Thatcher, die de macht van de vakbeweging wil breken en van dat standpunt geen duimbreed is geweken in het conflict met de mijnwerkers.
Energieminister Walker en woordvoerder van de staatsmijndirectie (NCB) Eaton zeiden zich niet te willen verlustigen aan de ontknoping van het stakingsdrama en stonden erop te verklaren dat er winnaars noch verliezers zijn.
Thatcher betoogde daarin een „zege van het gezond verstand en van hen die aan het werk gebleven zijn" te zien. „We moesten ervoor zorgen dat geweld, intimidatie en onmogelijke eisen het niet zouden winnen. Er zou vrijheid noch orde in Groot-Brittannië zijn geweest, wanneer we voor geweld waren gezwicht," aldus de conservatieve premier.
Uitgejouwd
NUM-leider Scargill, die het nieteens was met het standpunt van de meerderheid van het bestuur van zijn bond om de staking te beëindigen, noemde de actie niettemin een „reusachtige prestatie" omdat de NCB erdoor gedwongen was de voorgenomen sluiting van een twintigtal onrendabele mijnen opnieuw te bekijken.
Scargill kondigde verder aan dat de NUM tegen die voorgenomen sluiting zal blijven strijden. Er waren kennelijk toch NUM-leden die van geen ophouden wilden weten, want toen Scargill het einde van de acties bekendmaakte werd hij door een vrij grote groep stakers, die zeiden niet naar hun mijnen terug te gaan, luid uitgejouwd voor verrader.
Zie verder pag. 7: Britse mijnstaking laat bittere erfenis achter
Wereldwijd: verloop mijnstaking
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 4 maart 1985
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van maandag 4 maart 1985
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's