„Bauter-ramp'^ werd zwarte
APELDOORN — Veertig lar geleden — in de nacht an 6 op 7 maart 1944 — rerd op de Veluwe een van e meest geruchtmakende erzetsacties mt de Tweede /ereldoorlog gepleegd: de anslag op de hoogste Duitse olitiefunctionaris in Nedermd, generaal Rauter. Ruim ijf maanden eerder had de ezetter een aanslag bij Putm gestraft met de deportaie van 600 mannen, die een jdensweg in Duitse concenratiekampen tegemoet ginen. De Rauter-aanslag werd nmiddellijk de volgende dag estraft met de executie van 17 gijzelaars op de plaats
van de aanslag: de weg van Apeldoorn naar Arnhem, ter hoogte van het restaurant Woeste Hoeve. Bij de lichamen van de 117 gijzelaars die met drie vrachtwagens uit heel Nederland waren aangevoerd, hadden Nederlandse SS'ers voor passanten een bord geplaatst met het opschrift: Zo doen wij met terroristen en saboteiirs...
De „Rauter-ramp", zoals de aanslag later genoemd werd, blijft een zwarte
Heel kort voor de aanslag bij Woeste Hoeve was een tip binnengekomen dat de Duitsers in Epe een lading vlees van 3000 kilo zouden afhalen bij een exportslagerij. Het was al vaker gebeurd dat de Ulegaiiteit — als Duitsers vermomd en in het bezit van een Diaitse vrachtwagen — de Duitse rovers nèt te vlug af was geweest.
Maar er was geen vrachtwagen beschikbaar en daarom posteerden vier mannen uit het verzet zich in SS-imiformen langs de Arnhemseweg. De bedoeling was een controle van de „Heeres-Streifendienst" na te bootsen. Het gebeurde namelijk wel vaker dat Duitsers elkaar op belangrijke wegen controleerden.
Bij de Woeste Hoeve lieten de verzetsmannen eerst een paar personenwagens passeren, maar toen zij het geluid hoorden van een zware wagen sprongen zij uit de berm voor de „controle". Op dat moment zagen zij dat het opnieuw een personenwagen was, maar er was geen weg meer terug. Gehoopt werd dat de „controle" met een sisser zou aflopen. Maar de officier die naast de chauffeur zat (naar later bleek was dat Rauter) wond zich hevig op en
Vrjjf spel
Na de oorlog — vrijwel bij elke herdenkingsdag — wordt gevraagd: wat is de zin geweest van dergelijke acties? Bij de illegaliteit — en met name bij hen die in de oorlog het zware werk moesten doen — is men er steeds van uitgegaan, dat situaties van tóen slechts kunnen worden beoordeeld door hen die niet, wat men noemt „aan de kant" hebben gestaan. Men moet
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 5 maart 1985
Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 5 maart 1985
Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's