Scheiden gaat staat steeds meer kosten

Het totale aantal gescheiden mensen zal dan het miljoen zijn gepasseerd. Dat staat in een gisteren verschenen rapport van het ministerie van sociale zaken en werkgelegenheid over de overheidsuitgaven die gemoeid zijn met het toenemende aantal echtscheidingen.

Het kabinet besloot onlangs op grond van het rapport tot een aantal maatregelen om de overheidsuitgaven ten gevolge van scheidingen te beperken. Zo zullen de gemeenten worden verplicht om bijstand aan gescheiden vrouwen te verhalen op de ex-man. Tegenover deze - en andere - maatregelen staat dat de deelneming van vrouwen aan betaald werk moet worden vergroot. Daarbij zal ook worden gekeken naar de vraag of iemand die gescheiden is en een bijstandsuitkering ontvangt kan worden verplicht om werk te aanvaarden.

Behalve de Bijstandswet zijn een groot aantal terreinen onderzocht waar de overheid als gevolg van de toeneming van het aantal scheidingen voor grotere uitgaven is komen te staan. Dat geldt onder meer voor de eenmalige uitkering, de aow, rechtshulp, inning van alimentatie, de belasting van de rechterlijke macht, de kinderbescherming, studiefinanciering, huursubsidie, kinderopvang, gezinszorg, woningbehoefte en belastingheffing (de alimentatie is aftrekbaar).

Woningen

Het is niet altijd duidelijk hoeveel gescheiden mensen van zo'n regeling gebruikmaken en dus ook niet welk begrotingsbedrag met echtscheiding samenljangt. Wel valt uit de ontwikkelingen af te leiden dat er bij voorbeeld, jaarlijks 10.000 woningen nodig zijn voor gescheiden mensen. In 2000 zullen 225.000 gescheiden mensen (voornamelijk vrouwen) huursubsidie ontvangen, tegen nu 100.000. De kinderopvang zal tengevolge van scheidingen met tien miljoen gulden stijgen in 2000.

De werkgroep die het rapport opstelde ziet naast het bijstandsverhaal mogfslijkheden om ex-echtgenoten te laten . betalen voor voorzieningen waar hun kinderen gebruik van maken als kinderopvang en schoolgeld.
Te vaak wordt alleen de verzorgende ouder (met name de moeder) daarop aangesproken en wordt alleen met dat inkomen rekening gehouden. In de praktijk betekent dit vaak dat in het geheel geen bijdrage hoeft te worden betaald. De werkgroep meent dat beide ouders (dus ook de man)- hierop kunnen worden aangesproken. Ook wordt op de mogelijkheid gewezen de hoogte van de bijstand af te laten hangen van het aantal kinderen.

Opbrengst

Afschaffing van de fiscale aftrekbaarheid van alimentaties betekent een hogere belastingopbrengst van 75 miljoen gulden. Deze maatregel kan wel gevolgen hebben voor de inkomensafhankelijke regelingen als huursubsidie. Besparingen zijn voorts mogelijk door vereenvoudiging van de echtscheidingsprocedures, aanpassing van huursubsidies en verhoging van eigen bijdragen, bijvoorbeeld voor rechtshulp. Dit laatste kostte de staat in 1985 ongeveer 90 miljoen gulden. 
Tot het jaar 2000 is de kans dat een huwelijk op de klippen loopt vier op tien. De kans dat kinderen onder de 21 jaar te maken krijgen met het uiteenvallen van een gezin bedraagt een op vier. Uit het onderzoek blijkt dat 45 procent van de gescheiden vrouwen aan het hoofd van een eenoudergezin staat. Slechts tien procent van de gescheiden mannen heeft de zorg voor kinderen.
Ongeveer 80 procent van de gescheiden mannen en 45 procent van de gescheiden vrouwen voorzien in hun inkomen via een reguliere baan. Maar slechts 32 procent van de vrouwelijke hoofden van éénoudergezinnen werkt. Van deze groep doet 55 procent een beroep op de bijstand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen