COMMENTAAR

De Raad voor het Jeugdbeleid heeft in een rapport aan minister Brinkman gepleit voor een herwaardering van het peetouderschap. In rooms-katholieke kring (maar ook wel in de lutherse kerken) bestaat vanouds de gewoonte dat bij de doop naast de ouders ook peetouders optreden die zich medeverantwoordelijk stellen voor de christelijke opvoeding van het kind.

Volgens de Raad zou dit peetouderschap nieuw leven moeten worden ingeblazen. Bij de geboorte van hun kind zouden de ouders een of twee mensen moeten aanwijzen die -zij het op een afstandbetrokken worden bij de opvoeding. Als de kinderen wat ouder worden, zouden zij eventueel zelf hun peetouders kunnen uitzoeken. Niet ten onrechte wijst de Raad er op dat veel jonge ouders zich onzeker voelen bij de opvoeding. Vroeger waren er hechte familiebanden en buurtrelaties, die steun konden geven bij de opvoeding. Familie en buren konden zo nodig ook pressie uitoefenen wanneer de opvoeding verwaarloosd werd of althans in hun ogen de verkeerde kant uitging.

Er wordt nu voorgesteld om het peetouderschap nieuw leven in te blazen. Ons voornaamste bezwaar daartegen hoeft niet te zijn dat dit begrip een roomse klank heeft. Veelmeer zullen we in de huidige situatie beducht moeten zijn voor allerlei (subtiele) pogingen om het gezag van de ouders over hun kinderen verder te ondermijnen. Tot op heden hebben ouders in ons land een grote vrijheid om hun kinderen naar eigen inzichten op te voeden. En hoewel we daarbij niet uit het oog moeten verliezen dat dat in veel gevallen gebeurt op een wijze waarbij met God en Zijn geboden weinig of geen rekening gehouden wordt, betekent dat tegelijkertijd ook dat er gelukkig nog ruimte bestaat voor een christelijke opvoeding.

We zullen echter zeer op onze hoede moeten zijn voor allerlei ontwikkelingen en voorstellen die een inbreuk op die vrijheid kunnen betekenen. Het nu voorgestelde peetouderschap moet daar zeker toe gerekend worden. Weliswaar wordt dat peetouderschap nieuwe stijl thans alleen nog maar aanbevolen en kunnen de ouders zelf kiezen wie ze als peetouders willen aanwijzen, maar hoe gaat dat verder?

De suggestie dat kinderen als ze wat groter zijn, de door hun vader en moeder uitgekozen peetouders kunnen inruilen voor andere die hen beter liggen, is in dit verband niet zonder betekenis. Gemakkelijk gaat op die manier iemand als toezichthouder in het gezin optreden, die veeleer afbreekt wat de ouders -overeenkomstig hun doopbelofte- proberen op te bouwen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen