De teugels van Ershad
Sinds 1982 heeft hij de politieke touwtjes strak in handen. Bij gebrek aan fatsoenlijke concurrentie won hij met gemak de afgelopen presidentsverkiezingen in Bangladesj. De volledige naam luidt Hossain Mohammad Ershad, leider van een van 's werelds armste landen.
Ershad werd in 1930 geboren in Rangpur in wat toen de
provincie Bengalen was in Brits-Indië. In Pakistan kreeg hij na 1947 een
militaire opleiding, keerde in 1971 -toen Bangladesj zich losscheurde
van Pakistan— terug naar zijn geboorteland waar hij de smaak van de
politiek te pakken kreeg. Sinds de onafhankelijkheid haalt Bangladesj
regelmatig de krantenkolommen. Een aaneenschakeling van onrust,
staatsgrepen en politieke moorden teistert het land. Ershads voorganger
werd in 1981 door muitende soldaten van het leven beroofd. Dat was het moment waarop de ambitieuze Ershad
zich opwierp als 'redder van het vaderland'. Hij sloeg de muiterij neer,
zorgde ervoor dat er verkiezingen kwamen (maar moest het afleggen tegen
een rivaal). Ershad, inmiddels chef-staf van het leger, vond dat de
militairen ook moesten meepraten in het burgerbestuur en zette ruim vier
maanden later de nieuwe regering buitenspel. „Het leger moest optreden
om het land te redden", vond hij. In december 1983 benoemde hij zichzelf
maar even tot president, schreef een referendum uit waarna '95 procent
van alle Bengali het beleid van de vrome moslim Ershad goedkeurde' en
legde de meeste oppositieleiders huisarrest op omdat zij met harde
bewijzen waren gekomen dat Ershad geknoeid had met de uitslagen van de
stemming
In de daaropvolgende jaren vonden er fikse krachtmetingen plaats,
diverse oppositiegroeperingen en studenten bonden de strijd aan tegen
Ershad. Uiteraard ging ieder relletje gepaard met forse aantallen
gewonden en zelfs doden. Ershad girig steeds harder optreden, kondigde
onder meer de staat van beleg af.
Bij tijd en wijle had hij ook 'schone idealen'. Zo organiseerde
hij een grootscheepse actie tegen corruptie van ministers en ambtenaren. Maar dat mocht niet baten, er kwamen steeds meer protesten tegen
zijn bewind. Ershad, die het parlement ontbond toen hij de macht greep,
stelde telkens weer nieuwe parlementsverkiezingen uit.
't Heeft geen
zin ze te houden omdat de oppositie ze toch gaat boycotten, zei hij.
Uiteindelijk kreeg het volk toch in mei dit jaar de kans om naar de
stembus te gaan. Ershads Jatiya-partij won toen ruim de helft van
het zetelaantal en Ershad heeft beloofd de staat van beleg op te heffen
als het parlement zijn regering als de wettige erkent. Nog meer schone
idealen? Ja toch, Ershad schijnt het beste voor te hebben met zijn land.
Hij kortte bijvoorbeeld de (veel te) lange pauzes van de ambtenaren
drastisch in en gaf genationaliseerde bedrijven weer terug aan de
vroegere Bengaalse eigenaren. Hiermee wil hij de economie van Bangladesj
weer nieuw leven inblazen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 oktober 1986
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 oktober 1986
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's