Degelijk stuk gereedschap voor kilometervreters

De Mercedes 190, ook wel kleine Mercedes of baby-Benz genoemd, is inmiddels een zeer bekende verschijning geworden op de Nederlandse wegen. In 1982 kwam de auto op de markt, in het begin alleen nog met een benzinemotor, maar in 1983 kwam er ook één diesel versie bij. Vooral die diesel bleek een schot in de roos te zijn. Ruim zeventig procent van de 190-modellen wordt afgeleverd met een dieselmotor.

Betrouwbaar
De dieselmotor in de 190 D is een stuk werk van de Mercedesingenieurs. Als ze bij Mercedes een nieuwe motor ontwikkelen, doen ze ook niet zomaar iets: jarenlang wordt er nagedacht en eindeloos lang wordt er getest en verbeterd tot de motor aan alle eisen voldoet en men al van een ding zeker is: de motor is betrouwbaar. Want Mercedes heeft in de loop des tijds een enorme reputatie opgebouwd op het gebied van degelijkheid en betrouwbaarheid en die wil niet zomaar verliezen.
Tijdens een autotest, waarbij we slechts enkele dagen met een auto kunnen rijden, is het vrijwel onmogelijk om vast te stellen of een auto echt betrouwbaar is. Uit het feit dat de motor onmiddellijk aanslaat na het omdraaien van de contactsleutel en zich voor het overige voorbeeldig gedraagt, kun je dat nog niet afleiden.
De aanwijzing dat het met die bewbaarheid toch wel snor zit is te zien in de statistieken van de Duitse wegenwachtorganisatie ADAC: daaruit blijkt dat de Mercedes 190 D de minst pechgevoelige auto in Duitsland is.

Opvallend stil

Een bijzonder kenmerk van de Mercedes 190 D is dat de auto zo stil en geruisloos zijn werk doet. Dat is onder andere te danken aan het feit dat de motor bijna volledig ingekapseld is. Het isolatiemateriaal dat bij de meeste auto's alleen tegen de onderkant van de motorkap zit, is bij de 190 D ook langs de zijkanten en de onderkant van de motor aangebracht. En dat scheelt behoorlijk in de geluidsproduktie. Een prettige eigenschap van de 190 D is verder dat de carrosserie van de auto weinig windgeluid veroorzaakt. Ook bij hoge snelheden hoor je geen hinderlijke ruis-of fluittonen.

De Mercedes 190 D is geen snelle auto. De viercilinder diesel met een inhoud van 1997 cc levert een vermogen van 53 kw (72 pk) en dat is niet uitgesproken veel voor een auto die 1130 kilo weegt. Het optrekken verloopt dan ook niet bijzonder snel. Wij maten van O tot 100 km een acceleratietijd van 16,9 seconden. Vooral in vergelijking met de prijs van de auto is dat wat mager. Er zijn genoeg dieselauto's die ruim de helft minder kosten en aanzienlijk sneller zijn.

Een opmerkelijke eigenschap van de 190 D is dat hij ondanks het matige vermogen toch een vrij hoge topsnelheid weet te halen van 160 km/u. In Nederland heb je daar natuurlijk weinig aan, maar voor degenen die regelmatig naar het buitenland moeten, is dat wel belangrijk. Tijdens ritten over de Duitse autobanen kunnen toch behoorlijk hoge gemiddelden gehaald worden. Een ander plezierig punt is dat de Mercedes een heel matige drinker blijkt te zijn. Tijdens onze test maten wij een gemiddeld brandstofverbruik van een liter op 16,4 kilometer. Over de rij-eigenschappen van de Mercedes 190 D valt weinig te vertellen: die zijn zonder meer uitstekend. De auto is misschien een heel klein tikkeltje zijwindgevoelig, maar voor de rest valt er niets te klagen. Koersvastheid en bochtgedrag zijn voorbeeldig, ongeacht op wat voor type wegdek wordt gereden. Onder andere is dat te danken aan de zeer uitgekiende constructie van de achterwielophanging, waarbij ieder wiel met vijf afzonderlijke stangen aan de carrosserie is bevestigd. Onder alle mogelijke omstandigheden heeft dat een uitstekend wegcontact tot gevolg.

Het comfort van de 190 D is helemaal in de stijl van Mercedes, dat wil zeggen: stevig. Oneffenheden worden goed opgevangen door de vering, maar als inzittende weet je toch steeds precies over wat voor soort wegdek je rijdt en zjn grote hobbels of gaten duidelijk voelbaar. Toch is zo'n stevige vering op lange ritten veel prettiger dan een zachte, soepele vering, waarbij je steeds licht op en neer zit te deinen.

In het interieur is voor de bestuurder en zijn bijrijder ruimte in overvloed. Zelfs mensen met een lengte van rond de twee meter kunnen hun benen uitstekend kwijt. Op de achterbank is het met de ruimte een heel stuk minder: daar kun je met goed fatsoen nauwelijks volwassenen laten zitten. Ais de voorstoelen in de achterste stand staan, klagen zelfs kinderen over een tekort aan beenruimte.

Gewichtig

Over de stoelen van de Mercedes zijn we minder te spreken. Hier merk je duidelijk dat een Mercedes vooral gekocht wordt door mensen die al aardig hoog geklommen zijn op de maatschappelijke ladder en die ook in omvang enigszins zijn toegenomen. Want de stoelen van de Mercedes zijn echt berekend op „gewichtige" mensen. Ben je wat kleiner of magerder uitgevallen, dan zijn de stoelen eigenlijk te breed en te stevig; je hebt dan te weinig zijdelingse steun en kunt geen ideale zitpositie vinden.

Een ander punt is dat de stoelen met een wat saaie en onplezierig aandoende stof zijn bekleed. Het mag dan een onverwoestbaar en heel makkelijk schoon te houden soort stof zijn, maar het geeft toch geen aangename indruk. Het hele interieur van de Mercedes ademt trouwens geen behaaglijke sfeer. Het is duidelijk een auto die niet bedoeld is om nou eens lekker in te gaan zitten, het is een auto om in te werken, om afstanden in af te leggen.

En voor dat serieuze werk is de Mercedes uitermate goed geschikt. Alles is afgestemd op de taak van de bestuurder. Nergens zitten versieringen of chroomrandjes of elektronische grapjes die de aandacht kunnen afleiden. Het dashboard, met zijn grote, ronde klokken, geeft duidelijke informatie en is in een oogopslag afleesbaar. De bediening gaat eenvoudig en trefzeker. Alle bedieningsorganen zitten op de meest logische plaats, zodat je je nooit kunt vergissen. Zelfs als je voor het eerst in een Mercedes stapt zul je niet misgrijpen naar de knoppen van richtingaanwijzers of ruitenwissers.

De Mercedes is beslist geen luxe auto, maar opvallend is wel dat er veel aandacht is besteed aan details die de veiligheid kunnen verhogen. Zo heeft de auto bijvoorbeeld een elektrisch verwarmd ruitensproeierreservoir, zo

De Mercedes 190 D is geen snelle, sportieve of luxe auto, maar een degelijk stuk gereedschap om veilig en probleemloos van A naar B te komen. dat je 's winters geen last hebt van bevroren sproeiers, van binnenuit in hoogte verstelbare koplampen, van binnenuit verstelbare en verwarmde spiegels en een complete EHBO-doos op de hoedenplank. Zo zijn er nog veel meer dingen die laten zien hoe Mercedes denkt dat auto's moeten zijn: geen speeldingen met onnodige luxe grappen en grollen, maar een zakelijk en functioneel voertuig waar je veilig en probleemloos mee van A naar B kunt komen.

Die indruk dringt zich steeds meer op als je enkele dagen met de Mercedes 190 D rondrijdt: het is geen luxe of snelle of sportieve auto, maar e?n degelijk stuk gereedschap. Maar zoals

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen