Opnieuw een jongere die de kerk verlaat..

Laten we vooral als jongeren proberen om leeftijdsgenoten te benaderen. Probeer met deze jongeren in gesprek te komen en laat hèt Woord spreken. Dat is ten diepste de enige remedie, omdat het Gods Woord is. In deze ' bijdrage wil ik in de vorm van een brief reageren op de reactie van Marga. Ik laat eerst Marga aan het woord:

"Waarom altijd dat gehik op die uiterlijke dingen f Laat toch ieder in zijn of haar waarde, ook wat betreft de uiterlijke dingen. Waarom zo afwijzend en afkeurend reageren op mensen die deze dingen niet als het belangrijkste zien. Kun je niet geloven als je als meisje in een lange broek loopt f Mede door deze dingen kom ik niet meer in de kerk, omdat je daar niet geaccepteerd wordt. Je hoort er niet bij als je geen standaardmens bent. Nu kun je natuurlijk wel zeggen datje voor de mensen niet naar de kerk gaat... Oké, maar voor de mensen bfijf je er wel vandaan. Omdat je toevallig anders bent, een eigen mening hebt en geen standaardmens bent. Waarom word je juist door kerkmensen uitgestoten? Als u hier een verklaring voor hebt, wat ik ten zeerste betwijfel, dan kunt u me schrijven".

Beste Marga,
Graag wil ik reageren öp jouw brief aan de lezers van Terdege. Je hebt op jouw manier duidelijk willen maken dat je er niet meer bij hoort. Als ik je goed begrijp, voel je je niet meer thuis in de kerk. Je bent teleurgesteld in de kerkmensen en mede daardoor zie je de kerk niet meer zitten... Hoe ver je innerlijk al bij de kerk vandaan bent, kan ik uit je briefje niet helemaal peilen, maar als ik me niet vergis ben je op weg om de kerk definitief te verlaten. Je schaart je in de rij van kerkverlaters... Wat is dat aangrijpend. Dat jij de kerk waartoe je behoort vaarwel zegt. Daarom reageer ik in de eerste plaats op jouw brief, 't Greep me zomaar aan toen ik je stukje las. .Opnieuw een jongere die de kerk verlaat. En helaas ben jij de enige niet. In ons land neemt het aantal jongeren dat de kerk verlaat hand over hand toe. Ze horen er niet meer bij, zeggen ze. Ze voelen zich niet meer betrokken bij de kerk en ze hebben nogal wat grieven tegen de kerkmensen. Jongeren die opgegroeid zijn bij de Bijbel en bij de zondagse kerkgang, maar er langzamerhand vandaan groeien. Ze zijn nog niet allemaal even ver van de kerk. Er zijn er die nóg naar de kerk gaan, maar die er innerlijk los van raken. Ook aan hen heb ik gedacht bij het schrijven van deze brief. Ik richt me in de eerste plaats tot jou, maar ik hoop dat er over jouw schouder heen ook andere jongeren meelezen...

Jij hoort er niet bij ?

Uit jouw reactie blijkt dat jij je in de kerk niet geaccepteerd voelt. Je hoort er niet bij omdat je geen standaardmens bent. Jij wilt de vrijheid hebben om voor jezelf te beslissen hoe je over de dingen van het leven denkt. Dat betekent voor jou ook dat jouw levensstijl niet zo 'standaard' behoeft te zijn. Ik denk dat ik je recht doe als ik constateer dat je niet alleen de vrijheid wilt hebben om je anders te gedragen, maar dat je ook over een aantal zaken anders bent gaan denken. Voor jou ligt het probleem vooral in het feit dat kerkmensen afwijzend reageren op uiterlijke dingen. Je ziet niet in waarom mensen zich daar druk over maken. Toch is dat denk ik niet helemaal onbegrijpelijk. Voor veel mensen horen de dingen van de buitenkant (en daar rangschik ik ook kleding onder) bij de zaken van de binnenkant, bij wat je gelooft en belijdt. Dat is denk ik een door en door bijbelse gedachte. Daarbij komt dat de dingen van de buitenkant het eerste in het oog springen.

Als ik jou bijvoorbeeld in de trein zou tegenkomen, dan zou ik wel iets kunnen zeggen over je uiterlijk, maar niet over je innerlijk. Ik zou dan eerst een gesprek met je moeten hebben. Het is dus best te verklaren dat kerkmensen iets zeggen over het uiterlijk. Daaruit kan ook een stuk zorg spreken. Misschien van een oudere met wat meer levenservaring dan jij, die jou zo graag zou willen bewaren bij een levensstijl die genormeerd is door de Bijbel.

Veroordelen

Verkeerd is het als mensen in de kerk alleen afgaan op het uiterlijk. Nog verdrietiger is het als mensen op een negatieve en liefdeloze manier met elkaar omgaan en elkaar veroordelen. Zo mag dat zeker niet. Laten we elkaar opscherpen om daar niet aan mee te doen. Intussen zit jij nog met de vraag waarom kerkmensen jongeren afstoten. Ik moet eerlijk zeggen, ik vind dat wat te scherp gezegd. Misschien zie ik het verkeerd, maar ik geloof niet dat de mensen van jouw kerk er op uit zijn om jongeren 'uit te stoten'. Ik kan me wel voorstellen dat ouderen er aan mee kunnen werken dat jongeren vervreemden van de kerk. Als er alleen maar onderlinge strijd en verdeeldheid is in de gezinnen, in de gemeente, binnen de kerk in haar geheel, dan is dat een droevige zaak. En als je me daar een verklaring voor vraagt, dan moet ik eerlijk zeggen dat er ook binnen de muren van de kerk een verzameling zondaren te vinden is. Maar mag ik dan ook aan jou de vraag voorleggen, Marga; moet jij jezelf daar dan niet bij insluiten ? Als wij met onze wijsvinger naar de mensen van de kerk wijzen, wijzen er dan niet drie vingers naar onszelf? Zó gezien blijf je, denk ik, voor de mensen niet weg uit de kerk!

Jij hoort er wél bij!

Ik wil het dan toch maar duidelijk zeggen: 't Is een volstrekt verkeerde gedachte, Marga, om te veronderstellen dat jij er niet bij zou horen in de gemeente. Elke jongere hoort er bij, Ook jij. Dat lijkt misschien wat ongerijmd. Als jij te kennen geeft er niet meer bij te willen horen, dan is dat toch zo ? Toch zet ik geen punt achter deze vraag. Stel je voor dat je zou besluiten om niet meer bij het gezin te willen behoren waarin je opgevoed bent, dan is daarmee evenmin gezegd dat je er niet meer bij hoort. Voor je ouders —ik hoop dat je ze nog mag hebben— blijf je er bij horen. Dat spreekt eigenlijk vanzelf. En zo is het ten diepste ook ten opzichte van de gemeente waartoe je mag behoren. Jij bent er thuis door je ouders bij opgevoed. Ze hebben je toen je nog een baby was laten dopen. De Heere heeft het zó geleid dat je een teken op je voorhoofd ontving dat er op wijst dat er ook voor jou genade is.
Jij werd er bij de doop als het ware uitgehaald en bij je naam genoemd. De Heere heeft door je ouders en door de doop een band gelegd met de gemeente waartoe jij nóg behoort. Jij hoort er dus voor de volle honderd procent bij.

Werkplaats
Maar weet je Marga wat nu zo verschrikkelijk is? Als jij niet meer onder de prediking van Gods Woord komt, dan verkeer je niet meer in de werkplaats van de Heilige Geest. Dan ga je aan de middelen der genade voorbij. Dan zeg je eigenlijk: „Heere ik heb Uw genade niet nodig". Wat is dat erg. Ik hoop dat er in jouw omgeving nog mensen zijn die je mogen wijzen op de enige Weg tot behoud. Mensen op wie je jaloers kunt zijn, omdat ze iets gekregen hebben wat belangrijker is dan alle dingen van deze wereld. Zulke mensen hebben ook een bewogen hart voor jou, dat kan niet anders. Ik denk aan die Schotse dominee die rouwde als er een van zijn gemeenteleden de wereld introk.
Dan treurde deze man als over een dode, want de satan had een van zijn schapen onder zijn handen weggestolen. „Gemeente", zo sprak hij dan van de kansel, „Wij hebben niet gewaakt...". Marga, ik hoop dat je een jongere of een oudere mag ontmoeten die zó waakt over jou! Wees dan niet boos als je eerlijk wordt aangesproken met Gods Woord. Als het goed is, zal die ander niet boven je staan, maar naast je. Je hoort er immers ook bij!

Wie ben jij, wie ben ik in de kerk?

Er zijn heel wat jongeren die met de vraag worstelen wat de kerk hen nog
te zeggen heeft. Natuurlijk weten ze best wel dat de kerk ook aan hen
de boodschap van Gods Woord wil doorgeven. Toch zijn er heel wat
jongeren die ten diepste geen antwoord vinden op deze vraag. Ze groeien
langzamerhand bij de kerk vandaan. Ze zijn teleurgesteld in de kerk.
Beste Marga, ik vrees dat ook jij deze weg bent opgegaan... Komt dat
misschien omdat je ten diepste teleurgesteld bent in God?



Mag ik daarom eens wat vragen aan je voorleggen?



•Jij zit misschien wel met de vraag of God bestaat. Is Hij er eigenlijk

wel?

•Jij worstelt misschien wel met de vraag: bemoeit God Zich wel met ons, met de wereld? Waar is Hij?

• Misschien vraag je jezelf wel af of de Bijbel wel het enige
gezaghebbende Boek is, waarin God Zich openbaart. Hoe kan ik weten of
alleen de Bijbel Gods Woord is?   De moslims hebben immers ook

een openbaring van God?

•Jij zit in elk geval met de vraag of je jezelf mag zijn in de kerk.

Word je geaccepteerd zoals je bent, als een uniek, onvervangbaar

mensenkind?

• Jij zit ook met de vraag of de tradities in de kerk niet allemaal
betrekkelijk zijn. Best een belangrijke vraag. In de kerk sta je

immers in een traditie.

Mag ik je in kort bestek een antwoord geven op deze vragen?

• God is er! Vraag het maar eens aan een kind van God. Wat een wonder
als je Hem mag kennen. Hij laat Zich kennen door Zijn Woord. Lees:
Hebreeën 11:6.

• God is er! Hij woont in het verhevene, maar Hij wil ook wonen bij een mensenkind. Lees: Exodus25:8; Efeze 3:17.

• De Bijbel is hèt Woord van God. De Bijbel is het Boek des levens. Lees: 2 Petrus 1:19-21.

• Jij bent geen standaardmens, maar een uniek mensenkind. Zó mag je ook zijn in de kerk. Lees: 1 Petrus 1:16 en 17.

• In de kerk sta je in de traditie van de kerk van alle eeuwen. Wat een
wonder van Gods genade dat er vele getuigen geweest zijn. Lees: Hebreeën
11 en Hebreeën 12:1.

Beste Marga, ieder mensenkind heeft ten diepste hetzelfde nodig. Jij
en ik, wij hebben nodig de vrede met God, door Jezus Christus. Als je
die vrede leert kennen, dan mag je behoren tot de Kerk met een
hoofdletter.
Je hebt gelijk: dat is in de eerste plaats een zaak van het hart, van
de binnenkant; maar dat wordt dan ook zichtbaar aan de buitenkant!

Daarom wekt de apostel Paulus (in Romeinen 12:2) ook ons vandaag nog
op om deze wereld niet gelijkvormig te zijn, „maar wordt veranderd door
de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede,
en welbehaaglijke en volmaakte wil van God zij".

Dat geve de HEERE ook jou, opdat je er door genade nu en voor eeuwig bij mag horen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen