Meebetalen aan CAI verplicht of niet ?

In verschillende gemeenten is het zo dat het centrale antennesysteem door of namens de gemeente wordt geëxploiteerd. In elke te bouwen huurwoning wordt dan een aansluiting aangebracht en de huurder wordt verplicht mee te betalen. Overigens hebben sommige gemeentenbesturen ook een vrijstellingsmogelijkheid ingebouwd voor principieel bezwaarden. Maar dat is niet in alle gevallen zo. En wat gebeurt er dan als iemand domweg weigert te betalen? Als hij stelt: ik betaal niet mee aan iets wat ik ten eerste niet gebruik en ten tweede verwerpelijk vind. Dan word je je huis uitgezet. Althans dat probeerde een woningbouwvereniging in het midden des lands. Deze woningbouwvereniging had al een jarenlang lopend geschil met één van de huurders. Deze weigerde een gedeelte van de huur te betalen omdat dat gedeelte werd gebruikt voor het in stand houden van het centrale antennesysteem.
Het ging niet om grote bedragen, maar na een zestal jaren was het huurtekort toch opgelopen tot bijna 600 gulden. Hierop stapte de woningbouwvereniging naar de rechter en vorderde alsnog de betaling en verder zou de woning maar moeten worden ontruimd. Immers, er was een huurachterstand en meneer weigerde te betalen. De kantonrechter stelde de woningbouwvereniging in het gelijk: „Het staat betrokkene vrij een gedeelte van het door hem gehuurde al dan niet te gebruiken. Maar het staat hem niet vrij de overeengekomen huurprijs eenzijdig te verminderen". Hij moest dus alsnog betalen, maar de woning behoefde niet verlaten te worden! „Dat is een te zwaar middel", aldus de Zwolse kantonrechter.

Dordrecht
Ook de kantonrechter te Dordrecht kreeg onlangs te maken met een meneer die zijn bijdrage aan de centrale antenne-inrichting niet wilde betalen. Daar was het tekort opgelopen tot 180 gulden, maar er werd ook nog een boete geëist van ruim 3500 gulden wegens het niet of het te laat betalen. Dat zat zo: het ging om een stuk grond in Nieuw-Lekkerland. Het was destijds, toen het nog braak lag, aan verschillende mensen verkocht om er een woning neer te zetten, waarbij die mensen in de koopakte een erfdienstbaarheid opnamen. Ze verplichtten zich namelijk om jaarlijks een bepaald bedrag te betalen voor een aan te leggen centraal antennesysteem. Daarnaast zou er een commissie van beheer worden opgericht die het systeem zou exploiteren. Als één van de eigenaren zijn stukje grond met woning weer zou verkopen, zou de erfdienstbaarheid worden overgedragen op de volgende bewoner. En dat was in dit geval gebeurd. Maar de nieuwe eigenaar had geen televisie en dus betaalde hij niet. Dat kwam hem te staan op een procedure bij de kantonrechter. De voorzitter van de commissie van beheer daagde hem voor de rechter en eiste de al eerder genoemde bedragen. Het leidde tot een opzienbarende uitspraak.

De rechter vroeg eerst aan de voorzitter van de commissie van beheer: „Wie bent u eigenlijk? U vertegenwoordigt iets wat geen natuurlijk persoon is en ook geen rechtspersoon. Juridisch kan ik hier niets mee. Een commissie van beheer is voor de wet niets. Dus al zou u gelijk hebben met uw vordering, dan nog kan ik u niet ontvangen".

Bespiegelingen
Maar de rechter ging verder en knoopte wat theoretische bespiegelingen vast aan het vonnis. Hij zei: ..Stel dat ik u wel had kunnen ontvangen, dan vraag ik mij ten zeerste af of ik u wel in het gelijk had kunnen stellen. Het gaat om een beding waarbij gedaagde, een natuurlijk persoon, zich heeft verbonden om geregeld betalingen te doen, voor altijd, aan een commissie van beheer, teneinde een centrale antenne-inrichting in stand te houden. Men kan zich echter niet te goeder trouw op een dergelijk beding beroepen. En verder, gedaagde heeft een erfdienstbaarheid gesloten waar het beding in staat met de vorige bewoner van het huis en niet met de commissie van beheer. Nog een reden om de vordering te ontzeggen.

Belangrijker was de overweging van de kantonrechter over de erfdienstbaarheid: „De verplichtingen van gedaagde zijn gegoten in de vorm van erfdienstbaarheden. Het is de vraag of dergelijke erfdienstbaarheden kunnen verplichten tot iets anders dan om iets te dulden of iets niet te doen, doch kunnen verplichten tot het doen van betalingen". En inderdaad: erfdienstbaarheden worden altijd gevestigd om iets toe te staan of iets te dulden, bij voorbeeld het leggen van een leiding in andermans grond. Of het geven van een recht van overpad. En tot slot vond de rechter het belachelijk dat er een boete kon worden geëist, welke meer dan achttien maal de hoofdsom beloopt. Kortom, de kantonrechter zei in zijn vonnis al zoveel, dat de lust tot het aanspannen van een nieuwe procedure, de commissie van beheer wel zal zijn benomen. Er behoefde dus in dit geval niet te worden betaald voor het niet kijken naar televisie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen