Feike Asma
In 1983 was Feike Asma nog weer eens te vinden aan de klaviatuur van het orgel in de Oude kerk te Amsterdam, zijn zorgenkind. Al foeterend op de belabberde staat van onderhoud van dit orgel speelde hij daar de Orgelsonaten van Felix Mendelssohn-Bartholdy. Ze belandden allemaal op de plaat, inmiddels gaf Festivo ook een viertal sonaten uit op cd.
Wat schreven we bij de verschijning van de lp's? Wel, ondermeer dit: „De sonaten van Mendelssohn werden gecomponeerd in de laatste jaren van zijn leven. Gerijpte muziek dus. Zo kun je het spel van Asma ook betitelen: rijp. Geen uitspattingen die niet door de beugel kunnen, geen opgepepte climaxen of nodeloze verzoetingen. Maar Asma blijft wel Asma. Het Adagio uit de Eerste Sonate blijft een romantische verstilling, het Allegro Maestoso uit de Tweede staat nog net als vroeger als een huis en een Andante Religioso uit de Vierde blijft bekoorlijk en lief".
En nu, ruim drie jaar later, is daar weinig aan toe te voegen. Want de subjectieve emotie van Mendelssohn, de ruigheid van het Oude-kerkorgel en de gezond gegroeide muzikaliteit van Asma, dat alles te zamen moest wel borg staan voor een mooi klankbeeld.
Het verleden herleeft bij het typisch eigene van Asma's staccato, bij de dromerigheid in de melodieuze delen en bij de expressieve zeggingskracht van het totaal. 'The grand old man' speelt hier met heel zijn muzikale persoonlijkheid. Dat betekende in 1983 echter ook dat je hier en daar kunt horen dat Asma moeite heeft met dit onwillige instrument. Het zit hem niet overal lekker voor de handen. Of, zoals hijzelf toen zei: „Ik genoot er niet meer van. Steeds opnieuw had ik die klank van vroeger in m'n hoofd". Dat geeft, gepaard aan de langzame tempi en het overwegend legato-spel, soms een wat moeizaam beeld aan sommige interpretaties. Maar dat neemt niet weg dat dit muziek is die Asma op het lijf geschreven was. Je hoort hier gedreven orgelspel waarin de edele sfeer van Mendelssohn ambachtelijk en hoogwaardig wordt getroffen, niet in de laatste plaats door de fraaie registraties. Kortom, een schijfje waarvan vele muzikale vruchten kunnen worden geplukt.
N.a.v. "Feike Asma, Orgelwerken F. Mendelssohn-Bartholdy; Sonate 1 t/m 4"; uitg. Festivo, Bodegraven.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 november 1987
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 november 1987
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's