Pitbull-terriër: vechtmachine of slachtoffer van hetze ?

naderen. Hij betreurt het, dat door enkele incidenten alle pitbulls en hun eigenaars in de media negatief afgeschilderd worden.

De voormalige voorzitter van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland zegt dat de mensheid weinig veranderd is, sinds de Romeinen in de arena's mastino napoletano's (vechthonden) op christenen loslieten. Bouw: „Ieder mens heeft zijn voorkeur, maar sommigen hebben er behoefte aan om hun agressie te uiten. Zij passen wellicht niet in het normale samenlevingspatroon en willen graag domineren. Dit soort mensen kiest een hond die ze nog net de baas kunnen. Het zijn juist die mensen, die er moordwapens van maken. Agressie geeft hun bevrediging".

Sensatie

Nadat in Engeland in 1835 het "buil baiting" (gevecht tussen stieren en honden) verboden werd, won het gevecht tussen bulldogs onderling snel aan populariteit. Men wilde de vechthond nog sneller en agressiever maken en kruiste hem met de beweeglijke terriër. De strijd tussen de nakomelingen, de pitbull-terriërs, in een 'pit' (kuil), werd een populair volksvermaak.

Rond 1850 waaide de 'sport' over naar de Verenigde Staten (met Boston als centrum). In het begin gebruikte men allerlei valse honden, maar later importeerde de Amerikanen 'originele' gevechtshonden uit Engeland. Hondengevechten zijn inmiddels in Engeland en de VS verboden.

Pitbull-terriërs waren zeven jaar geleden in Nederland nog een zeldzaamheid. In 1985 waren het er 1000, nu zijn er naar schatting zes keer zoveel. Frits Jansen uit IJzendijke was de eerste die de pitbullterriër, tien jaar geleden uit Amerika, importeerde. De fokker in Zeeuws-Vlaanderen heeft er nu twaalf. Naar zijn zeggen is zijn kennel de grootste en best geoutilleerde, maar ook de oudste in Europa. Zij voldoet aan de eisen van de Dierenbescherming.

Waaks zijn ze, de pitbull-terriërs van Frits Jansen. De gedrongen, ranke honden blaffen vervaarlijk naar elke bezoeker. Ze hebben een kleine kop, brede kaken en een gespierde nek. Pitbull-terriërs staan stevig op de poten.

„Randidioten"

Je bent nog maar nauwelijks binnen of Travers zit al op je schoot. De zes maanden oude pup moet nog leren dat hij niet op de bank mag springen. Kwispelend gaat hij terug naar zijn kleed. Zijn fluwelig aandoende, kortharige vacht krijgt door de zon een extra glans. Je krijgt er moeite mee te geloven dat dit zo'n angstaanjagende vechtjas kan worden. Dat hoeft ook niet. Travers zal met een consequente opvoeding een normale, pittige hond worden...

Jansen zit niet om bezoek van journalisten verlegen. Hij heeft er nare ervaringen mee. De media zijn in de meeste gevallen alleen uit op sensatie, zegt hij. Normale gevallen zijn niet interessant voor hen. De kennelhouder zit in een moeilijke positie. Door de media worden alle pitbull-terriërs afgeschilderd als agressief en integere eigenaars bestempeld tot criminelen.

„Dat beeld zou genuanceerder moeten zijn. Veel eigenaars verwerpen bijtgevallen. Pitbulls zijn geen doetjes, maar ongelukken met honden kunnen altijd gebeuren. De pers is echter niet ge'interesseerd in normale pitbull-terriërs. Zij laat constant randidioten aan het woord. De media zijn subjectief. Bijtgevallen van andere hondesoorten worden niet zo breed uitgemeten".

Jansen is ervan overtuigd dat door de publiciteit een verkeerd slag mensen ge'interesseerd (is ge)raakt in pitbull-terriërs. „De hond wordt ten onrechte afgeschilderd als een killerdog en dat spreekt mensen in een bepaald milieu aan. Agressieve honden geven hen een bepaalde status. Vooral in de Randstad zijn legio van dit soort mensen te vinden. Teleurgesteld in andere rassen gaat men pitbull-terriërs houden. De pitbull is nooit een stadshond geweest. Het houden van meerdere pitbulls op een flatje is helaas geen uitzondering meer. Onder die omstandigheden zou elke hond agressief worden. In de meeste gevallen zullen de pitbulls nauwelijks te hanteren zijn door de eigenaar".

Groffokken

De grootste problemen ontstaan als „Jantje zijn prikkelbare pitbullterriër laat paren met een agressief dier van buurman Pietje". Jansen: „Het karakter wordt zonder kennis van zaken kapot gefokt. De honden worden geestelijk onstabiel en krijgen een onvoorspelbaar karakter. In de meeste gevallen fokt men puur op hun bijtgedrag. Voor 200 a 300 gulden gaan ze grif van de hand. Het fokken wordt op die maniereen leuke bijverdienste". Jansen verkoopt zijn honden onder alle lagen van de bevolking, maar hij doet dat niet zondermeer. Als „het stinkt" gaat de koop niet door. „In de meeste gevallen is dat moeilijk te beoordelen. Als hondenliefhebber voel ik echter wel die verantwoordelijkheid". Zijn hobby -„•Wil ik hieraan echt verdienen, dan moet ik grof fokken"- vereist een grote mate van deskundigheid. „Dat moet je niet overlaten aan leken. Je moet niet alleen oog hebben voor de buitenkant, maar de hond moet ook een goed karakter krijgen. Als fokker ben ik verantwoordelijk voor het produkt".

Muilkorf

In Amerika, het land van de half miljoen pitbulls, geldt in enkele steden een verbod op het houden van deze honden. Een aantal rechtbanken daar beschouwt hondebeten als „een aanval met een dodelijk wapen". Ook in Nederland buigt men zich momenteel over het pitbullprobleem.

De gemeenteraad van Gouda besloot maandagavond al om eigenaren van pitbull-terriërs te verplichten hun huisdier van een muilkorf te voorzien wanneer hij zich buitenshuis begeeft. Een dergelijke bepaling is, voor zover bekend, nog nergens in Nederland van kracht.

De Landelijke Inspectiedienst (LID) van de Dierenbescherming denkt een netwerk te kunnen opzetten om fokkers van agressieve honden op te sporen. Adjunct-directeur J. Koedijk: „Het informatieteam zou door middel van het verzamelen van meldingen van agressief gedrag de fokkers/eigenaars van agressieve honden moeten opsporen". Hij pleit voor strenge regels bij de fok en het verstrekken van vergunningen aan eigenaren voor het houden van pitbullterriërs.

Het ministerie van justitie heeft het plan om een informatieteam op te zetten, afgewezen. Minister Korthals Altes wil de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI) belasten met het verzamelen van meldingen. Verder wil de bewindsman de deskundigheid binnen de politiekorpsen vergroten door middel van een folderactie.

'Rashond'

Volgens A. van Herpen, kennelhouder uit het Friese Ferwerd, moet de overheid excessen door middel van de bestaande wetgeving aanpakken. Goedwillende eigenaars en normale honden worden de dupe van aparte maatregelen. Agressieve pitbull-terriërs moet men muilkorven en desnoods laten

Van Herpen: „De Raad van Bc' heer beschouwt de pitbull als een bastaard. Zij erkent wel de Staffordshire bull-terriër. Het verschil is echter niet te zien. De Amercian Dog Breeders Association (ADBA), een privé-vereniging, heeft enkele raspunten opgesteld voor de pitbull-terriër. Daar hou den wij ons aan. Wij laten onze honden bij de ADBA registreren".

Kruisingen

Historisch gezien is de pitbullterriër een vechthond. Jansen: „Een pitbull die niet wil vechten zal daartoe ook nooit gedwongen kunnen worden. Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar de pitbull is een mensvriendelijke hond. Pitbulls werden gefokt om tegen elkaar in de pit te vechten. Daar waren strenge regels voor. Op oude prenten ziet men hoe eigenaars de pitbull-terriërs aanmoedigden: het hoofd vlak bij de hondebek. Het spreekt vanzelf dat hun honden dan betrouwbaar moesten zijn. Honden die agressief waren tegen mensen -ik noem dat gewone agressie— en andere wezens aanvielen werden afgemaakt. Elke hond kan een afwijkend gedrag vertonen. Ik laat honden met een gestoord of agressief gedrag afmaken. Die zijn niet 'ras'zuiver. Voor anderen is dat juist een reden om door te gaan".

Jansen is een groot tegenstander van het kruisen van pitbull-terriërs met mastino napoletano's, (buU)mastiffs of fila brasileiro's. „Dat soort vechthonden heeft 'gewone' agressie in zich. Mensen die daarmee willen kruisen zijn geen liefhebbers van de pitbull-terriër. De pitbull beantwoordt op de een of andere manier niet aan hun normen. Men zoekt iets anders: een grotere, agressievere hond. Om de kruising meer status te geven noemen ze hem bandog. Ze kunnen er meer voor vragen en het geeft de eigenaar meer status, maar in wezen is het een bastaard. Kwaad willenden kunnen overigens op elk moment vechthonden 'maken'".

Gameness

Jansen: „Goede fokkers selecteren hun pitbulls op gameness. Het is de wil om zich niet te laten domineren. Gameness heeft te maken met doorzettingsvermogen. Dat heb je ook bij mensen. Kijk maar naar de eerste christenen. Die waren zo gameness als het maar kan. Deze eigenschap staat ver van agressiviteit".

Hij vervolgt: „Een goede pitbullterriër weigert zich bij zijn verlies neer te leggen. Bij hondengevechten zou dat fataal zijn geweest. Zijn tegenstander ging ook door. In wezen is het de wil om te overleven. Strikt genomen zou je kunnen spreken van een deformatie, want ze gaan door totdat ze er dood bij neervallen".

Jansen heeft met zijn honden nooit problemen gehad. Het is volgens hem de kunst om pitbull-terriërs nooit in gevecht te laten raken. „Afghaanse windhonden in volle ren kun je ook niet terugfluiten. Een consequente, eerlijke opvoeding is het geheim van de smid. Dat geldt trouwens voor alle honden. En dan nog kun je met de meest ideale opvoeding ongelukken krijgen. Kijk maar naar die man in Almere".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen