Datheen zat er met zijn neus bovenop toen Frederik de Vrome de catechismus goedkeurde

In het vallend donker ben ik naar boven geklommen. Vanuit het oude centrum van Heidelberg. Frederik de Vrome wacht mij, bij zijn machtig slot. Samen nog eens praten over het waarom van de catechismus? Dat is na 425 jaar niet meer mogelijk. Stenen kunnen nu eenmaal niet spreken. Staande onder Frederiks standbeeld hoor ik een andere taal. Het loopt tegen zevenen. In het met duizend lichten flonkerende Neckardal lijken wel alle klokken tegelijk ontwaakt. Gebeier klinkt op, majestueus. Zou John Bunyan dit gehoord hebben, toen hij zijn Christen en Hoop onder „het plechtig klokkengelui van al de torens" de hemelstad liet betreden? Alle hemelklokken luidden immers, toen die zondaars binnengingen?