Winkelsluiting
Ons land kent een vrij strakke reglementering van de tijden waarop winkels open mogen zijn. Die is zo'n vijftig jaar geleden ingevoerd. In die tijd was in de detailhandel het gezinsbedrijf nog sterk overheersend. Felle concurrentie noodzaakte vaak tot lange openingstijden. De ene middenstander kon immers bij de andere niet achterblijven. Vandaar de wettelijke reglementering, niet zozeer met het oog op de belangen van de consument, maar ter bescherming van de winkeleigenaar, zijn gezin en zijn personeel.
Inmiddels is de situatie op verschillende punten veranderd. Ook in de detailhandel heeft zich een proces van schaalvergroting voorgedaan, al is het gezinsbedrijf altijd nog wel prominent aanwezig. Door het toerisme raakten veel mensen bekend met de situatie in andere landen, waar winkels vaak veel langer open zijn. Bovendien namen steeds meer gehuwde vrouwen een (volledige) baan buitenshuis, waardoor de behoefte groter werd om aan het eind van de werkdag nog ruimschoots boodschappen te kunnen doen.
Vooral dat emancipatiemotief heeft de Tweede-Kamerfractie van D66 gestimuleerd tot het indienen van een initiatiefvoorstel. Dat beoogt de winkelier de vrijheid te geven zijn zaak tot zeven uur 's avonds open te houden. Thans moet die uiterlijk om zes uur dicht zijn.
Veel kans dat dit D66-initiatief het haalt, is er echter niet. Het kamerdebatje van gisteren maakte dat opnieuw duidelijk. Niet dat er zich in het parlement geen meerderheid aftekent voor een ruimere winkelopenstelling. Van de grote partijen wil eigenlijk alleen het CDA weinig of niets veranderen. Maar de VVD zit meer heil in de plannen die de liberale staatssecretaris Evenhuis aan het uitbroeden is. Evenhuis wil speciale winkels die alleen 's middags en 's avonds open zijn. Daarom willen de liberalen het initiatief van D66 niet steunen, met als gevolg dat er geen parlementaire meerderheid voor te vinden is.
Dat behoeven we niet te betreuren. Het emancipatiemotief weegt ons niet zwaar, al is het natuurlijk wel zo dat het voor de consument in het algemeen best plezierig zou zijn als de winkels wat langer open zouden zijn. Maar tegelijkertijd moeten ook de belangen van het winkelpersoneel en de ondernemers in de gaten gehouden worden. Die missen toch al de vrije zaterdag. Een privilege dat vrijwel alle andere werknemers wel hebben en waar zij zeer aan gehecht zijn. Om hen nu ook nog regelmatig een deel van de avond te laten werken, zou toch wel ver gaan.
Daarbij komt dat bij een verruiming van de openingstijden ook de zondag steeds meer in zicht komt. Thans zijn er al meer mogelijkheden om zondags de winkels geopend te hebben dan voorheen het geval was. Voor die ontwikkeling moeten we zeker beducht zijn.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 juni 1988
Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 juni 1988
Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's