Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Brieven aan Barbara die nooit werden geschreven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Brieven aan Barbara die nooit werden geschreven

Roman tekent ironisch beeld christelijk milieu

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Wil je daarom zo graag een keer bij ons naar de kerk? Om met eigen ogen te zien hoe het erfmuseum van de erfzonde eruitziet?" De vraag die Adrian Vanden Vaarten aan zijn vriendin Barbara Robinson stelt is typerend voor de roman "Brieven aan Barbara" van Glenn Meeter. In deze semiautobiografische roman beschrijft Meeter de jeugd van de Amerikaanse jongen Adrian Vanden Vaarten, die in de jaren vijftig opgroeit in een gereformeerd gezin in Indiana en zich steeds meer van dat milieu losmaakt.

Met milde ironie tekent de auteur een beeld van de orthodoxe Christian Reformed Church, die geconfronteerd wordt met stormachtige ontwikkelingen in de wereld rondom: snelwegen, supermarkten, bioscopen, massamedia en seks als handelswaar doen hun intrede. Vragen met betrekking tot zondagsrust en rassenintegratie houden de gemoederen bezig. Meeter spreekt van een zintuigen verdovende periode. Wat deze tijd voor het gezin Vanden Vaarten betekende? „Het was moeilijk een oprecht gereformeerde vader te zijn in die dagen toen elke morgenstond weer iets nieuws uitvond", schrijft Meeter.

Zijn afkomst wordt voor Adrian pas echt een probleem als hij verliefd wordt op de zwarte Barbara Robinson, die hij ontmoet tijdens een zomerkamp waar beiden als staflid aanwezig zijn. „Tegen gemengd , huwen was altijd gewaarschuwd door profeten en predikanten". Adrian heeft dan ook geen moed de gereformeerde top te passeren. Tot een blijvende relatie met Barabara komt het niet. Ook de laatste strohalm —„We kunnen elkaar schrijven"— biedt geen houvast. De Brieven aan Barbara zijn nooit verstuurd. „Misschien zou alleen wat meer lef voldoende geweest zijn om ons iets verheveners te bezorgen dan slechts een portefeuille met souvenirs".

Ironisch conservator

Glenn Meeter is thans hoogleraar Engels aan een universiteit in Illinois. In "Brieven aan Barbara" toont hij zich een kundig, ietwat ironisch conservator, die een boeiende rondleiding geeft langs zaken die voor hem bezienswaardige museumstukken geworden zijn. Een bezoekje zal gereformeerden anno 1988 veel herkenbaars bieden.

N.a.v. "Brieven aan Barbara", door Glenn Meeter; uitg. Kok, Kampen, 1988; pag.; prijs 27,50 gulden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 11 juni 1988

Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's

Brieven aan Barbara die nooit werden geschreven

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 11 juni 1988

Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's