Hartsterking

Hier hebben wij ook een nieuwe hartsterking tegen alle onrust en moeilijkheid, welke ons hier wedervaart, mitsgaders ook tegen de dood.

Wat doet, wat lijdt een mens niet al op hoop van rust! Een zeeman is getroost zich op de woeste zee te begeven, dan op te rijzen naar de hemel, dan nedergeworpen te worden in de afgrond, en ginds en weder geslingerd te worden, op hoop van rust als hij in behouden haven zal gekomen zijn.

Een werkman Is getroost bloedige arbeid te doen, in regen en wind te staan, met de gedachte, dat hij des avonds in zijn huis rusten zal. Zo moeten wij ook in al onze onrust ons sterken met deze gedachte: het zal niet lang duren, wij zullen hierna rusten; als wij ons werk hier afgedaan en onze reis volbracht hebben, dan zullen wij het zeil strijken en in de stille rusthaven ingaan; o hoe zullen wij dan rusten.

Hier worden wij wonderlijk geslingerd, dan zijn wij als aan de deur van de hemel en dan weer tot aan de poorten der hel. Heden fris, morgen ziek; nu in de gunst, terstond in de haat; heden blij, morgen droevig. Ja onze lekkerste spijs, onze zoetste zoetigheid, onze vrolijkste vreugde heeft altijd nog iets bitters van de gal. Met een woord het is hier een wereld vol onrust, maar dan zullen wij rusten; want verdriet en kwelling zal dan rusten, ja niet meer zijn. Want wij zullen dan niet meer weten van een zwak, ondeugend lichaam, van scherpe brakke vochtigheden van pijnlijke ziekten, van een verstijfde ouderdom, van schrik en verterende zorg of van een benauwde geest: „Noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn".

Ds. Fl. Costerus (Uit: De geestelijke mens)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen