L. Vogel, scheidende directeur van Johannes Calvijnschool Vlaardingen

In het bijna 29-jarig bestaan van de Johannes Calvijnschool in Vlaardingen is L. Vogel een werkelijk niet weg te denken persoon. Al die tijd is hij het hoofd -of zoals dat nu genoemd wordt, de directeur— geweest van deze school.

De nu 62-jarige directeur, toch echt een van de langste volhouders onder zijn collega's, begon zijn loopbaan in juli 1946 aan de hervormde lagere school aan de Parkweg in Vlaardingen. In 1951 verliet Vogel zijn geboorteplaats en werd onderwijzer op de gereformeerde gemeente Eben-Haëzerschool in Scheveningen. Acht jaar lang duurde dit 'uitstapje'; toen zwichtte hij om terug te keren naar zijn geboorteplaats, waar hij benoemd werd als hoofd van de Johannes Calvijnschool (uitgaande van de Vereniging tot het Verstrekken van Schoolonderwijs op Reformatorische Grondslag).

Pionieren

„Het was de eerste jaren beslist pionieren. We begonnen met ruim zestig leerlingen, in vier leerjaren, verdeeld in twee lokalen van de houten opvangschool aan de Floris de Vijfdelaan. Het aantal leerlingen nam snel toe. Een van de huisbezoeken in Schiedam leverde op één avond maar liefst negentien leerlingen op. In 1960 kregen we ook ruimte beschikbaar in het voormalige Weeshuis, maar pas.in 1964 konden we onze eigen school aan de Claudius Civilislaan in gebruik nemen. Veel zorgen en nachten overwerken had ik toen achter de rug", aldus Vogel.

Het aantal leerlingen -alleen op de lagere school- was het hoogst in 1972, namelijk 256. Een daling van het bewonersaantal in Vlaardingen had weliswaar z'n weerslag op de school, maar in 1976 werd ook met een kleuterschool gestart, zodat thans de basisschool toch nog 262 leerlingen telt; hiervoor zijn negen klaslokalen beschikbaar. De nu scheidende directeur heeft dus een dynamische schoolperiode achter de rug. Niet in de laatste plaats dooT de vele ontwikkelingen op het onderwijsgebied zelf. Onderwijsmethodes werden gewijzigd maar ook allerlei normen en waarden veran-derden.

Ontwikkelingen

Zijn al deze ontwikkelingen —ook binnen de gereformeerde gezindte- positief te noemen? „Tja, het gaat geleidelijk aan", begint de heer Vogel voorzichtig, maar dan toch wat feller. „Het is niet te ontkennen dat er minder eerbied voor het gezag is, niet alleen bij de leerlingen maar ook bij ouders en leerkrachten. Je hebt nu meer ouders, die minder nemen. In het begin van de Johannes Calvijnschool stonden de ouders echt veel duidelijker achter het reformatorisch onderwijs. Vroeger werd ook meer gedaan en minder gepraat, nu veelal andersom. Wat wel echt verbeterd is zijn L. VOGEL de leer- en hulpmiddelen. Ook de begeleiding van zwakke leerlingen is meer gestructureerd. Hetgeen niet wegneemt dat wij altijd veel hebben proberen te doen voor de zwakke leerlingen. Ja, juist voor de minderbedeelde kinderen: hoe stimuleer ik ze, wat voor werk geef ik ze, hoe ver krijg ik ze, zodat ze voor het latere leven iets meegekregen hebben".

Het beste compliment voor deze extra aandacht voor de kinderen is wellicht het feit, dat het voortgezet onderwijs maar wat graag leerlingen van de Johannes Calvijnschool had.

Identiteit

Het bestaansrecht van het reformatorisch onderwijs bewijst zich volgens de heer Vogel nog steeds. Het was juist de ontwikkeling op de hervormde en gereformeerde scholen, die zorgden voor de groei van het reformatorisch onderwijs. Ouders waren bij voorbeeld ontevreden na een kerstfeestviering. De vervlakking was groot en de herkenbaarheid was en is ver te zoeken.

„Voor het behoud van onze identiteit moet wel worden gewaakt. Het is een voortdurende 'strijd tegen die dingen -in spreken -en doen— die tegen Gods WobFd ingaan. Gelukkig zijn er juist binnen het reformatorisch önderjvijs zoveel gelegenheden om de kinderen Gods Woord voor te houden. Niet in een domweg leren èn erin pompen, maar veel meer vanuit aanknopingspunten, die er volop zijn bij de bijbelvertelling en de behandeling van de cathechismus. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren ervaren, dat er heel wat ouders zijn die ook hierin van harte achter je staan", aldus Vogel.

Afscheid

Zonder meer kan gesteld worden dat Vogel verknocht was aan 'zijn' Johannes Calvijnschool. Diverse gelegenheden om afscheid te nemen liet hij voorbijgaan, zoals de 57-jarige leeftijd, zijn 25-iarig jubileum en het moment, dat hij er 40 onderwijsjaren op had zitten. Nu is het dan toch zover: vrijdag 24 juni zal het afscheid voor de kinderen zijn en een dag later is er een afscheidsreceptie in de hal van de school.

Vogel over zijn nu toch naderend afscheid: „Het is iets waar je naar toe groeit, nu acht ik het moment rijp, temeer daar ik weet aan wie ik mijn werk mag overdragen, en wel aan onze oud-leerkracht P. Peters (34), die na een paar Haagse jaren ook weer terugkeert naar zijn geboorteplaats. Hem en het personeel wens ik toe, dat zij onder Gods zegen werkzaam mogen zijn".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen