Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Leukemie bij Sellafield blijft raadsel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Leukemie bij Sellafield blijft raadsel

Uitspraak over gezinsvorming zit beheerder van opwerkingsfabriek danig dwa

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

delijk bewijs zijn voor een verband tussen het werken in Sellafield en kinderleukemie". Daar is stralingsdeskundige Van der Steen van de Kema het mee eens: „Een statistisch verband is nog geen oorzakelijke verklaring", zegt hij.

Erfelijk

De affaire-Sellafield bestaat al sinds 9 oktober 1957. In de centrale, die toen nog Windscale heette, brak toen een brand uit die drie dagen duurde. Onderzoek in 1984 wees uit dat er rond Windscale -dat toen inmiddels Sellafield heette- en in het zuidelijker gelegen dorpje Seascale meer leukemie dan gemiddeld voorkomt. De kerncentrale werd in 1981 gesloten, maar op het Sellafieldcomplex is nog een opwerkingsfabriek voor kernsplijtstof actief.

Kinderen van vaders die in de opwerkingsfabriek werken, hebben een verhoogde kans op leukemie. Dit blijkt uit een vervolgonderzoek, waarvan de resultaten onlangs in British Medical Journal bekendgemaakt werden. De medische wetenschap wordt daarmee voor een groot probleem gesteld, want voor zover bekend, zijn er geen erfelijke vormen van leukemie. Vaders die tijdens hun werk op Sellafield minder dan 50 mSv (milliSievert is een stralingseenheid) straling per jaar oplopen, blijken geen verhoogde kans op een kind met leukemie te hebben. Vaders blootgesteld aan meer dan 100 mSv, hebben daarop een bijna zeven keer grotere kans. De internationale norm voor straling ligt bij 50 mSv maximaal per jaar. In een begeleidend commentaar in British Medical Journal schrijft Valerie Beral, directeur van het Nationaal Kanker Onderzoek Fonds, dat de uitkomst van dit onderzoek zeker niet voldoende is om de huidige normen voor maximale stralingsdoses aan te passen. In de Beleidsnotitie Normstelling Straling van het minsiterie van VROM, die binnenkort aan de Tweede Kamer zal worden aangeboden, wordt volgens Van der Steen wel gepleit voor verlaging van de dosislimiet van 50 naar 20 mSv per jaar. Dat gebeurt dan vooral op basis van nieuwe inzichten ten'aanzien van het lichamelijk -niet erfelijk- kankerrisico van straling. Van der Steen benadrukt dat deze herziening losstaat van i de mogelijke erfelijke risico's die uit verder Sellafield-onderzoek naar voren .;^^ zouden kunnen komen. De KEMA-deskundige verwacht dat ook de fhternationale Commissie voor Radiologische Bescherming (ICRP) dit jaar dezelfde aanbeveling zal doen.

Strand

Tegen de verwachtingen in heeft Gardner aangetoond dat spelen op het strand bij Sellafield geen verhoogd risico oplevert. Evenmin is dat het geval bij het eten van uit de Ierse Zee afkomstige vis of groenten uit eigen tuin.

Opvallend vindt Van der Steen de risico's bij andere beroepsgroepen. „Gardner concludeert dat vaders die in de staalindustrie en de chemische industrie werken, en ook boeren, kinderen hebben met een verhoogd risico. Kinderen van wie de vaders i'n de staalindustrie werken, blijken daarentegen een verlaagd risico te hebbeh".

In het Britse medische tijdschrift The Lancet is enkele maanden geleden een artikel verschenen waarin aangetoond wordt dat ook bij geplande vestigingsplaatsen voor kerncentrales een verhoogd kankerrisico voorkomt. Dit wijst volgens Van der Steen op nog niet eerder herkende risicoverhogende milieufactoren. Briefschrijvers laten in The Lancet van 27 januari weten dat dit bij voorbeeld de adelaarsvaren zou kunnen zijn. Deze varen bevat kankerverwekkende stoffen, die in Japan in verband gebracht worden met het voorkomen van maagkanker. Daar worden de jonge blaadjes van de plant gegeten. De varen komt ook voor in het Verenigd Koninkrijk en Costa Rica.

In elk geval staat vast dat het vervolgonderzoek van Gardner veel vragen voor verder onderzoek oproept. BNFL wil daar best aan meewerken. „Het moet benadrukt worden dat de conclusies van professor Gardner geen duidelijk bewijs leveren voor een verband tussen werken in Sellafield en kinderleukemie. BNFL zal verder onderzoek dat nodig is om te bevestigen of er wel of geen oorzakelijk verband is, ondersteunen", aldus het bedrijf in het telexbericht.

Komen kijken op het bedrijfscomplex mag ook. „We hebben net een nieuw bezoekerscentrum in Sellafield, waar u de deur open vindt om uw eigen gegevens te verzamelen", zo zegt BNFL in een twee pagina's grote advertentie in New Scientist van 24 februari.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 maart 1990

Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's

Leukemie bij Sellafield blijft raadsel

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 maart 1990

Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's