Psalmzangdag

Voor mij ligt de hoes van een cd waarop staat: Niet-ritmische samenzang van de eerste Psalmzangdag. Drs. R. van Kooten en Peter Eilander zijn op het verzoek van de heer B.J.H. Stam in Kampen ingegaan om een "hele-notendag" in te vullen. In de praktijk zullen het er meer worden. Naast de kerklieddag van Klaas Bolt schenken zij in tekst en muziek aandacht aan de beleving van de eredienst van het kerkvolk, dat zingt zoals op deze cd staat.

Een psalmzangdag voor de gereformeerde gezindte. Nu moet mij van het hart dat, bij alle waardering die ik heb voor elk muziekinitiatief naar de gemeente toe, ik de motieven die tot deze dagen hebben geleid, nogal door elkaar heen vind lopen. Men had sympathie voor wat Klaas Bolt deed en doet, maar wil toch iets anders. Vergelijking van de psalmzangdag in de Oude Kerk te Charlois onder leiding van Klaas Bolt met deze psalmzangdag maakt dat ook direct duidelijk. De onjuiste aanduiding niet-ritmisch maakt het eveneens duidelijk. Drs. Van Kooten gebruikt in een aankondigend artikel in het RD de juiste benaming iso-ritmisch. Waarom diè ook niet op de hoes gebruikt? Ook de hele-notenzang gaat uit van een ritme. Dat ritme staat ter discussie. Het kerkvolk heeft daar zijn gevoelens bij.

Dat mag. Het verschil tussen deze opname en die van Klaas Bolt is dat hier mijns inziens het iso-ritmisch zingen en de gevoelens daarachter gecultiveerd worden, terwijl Bolt een eerlijke poging doet om de ongelijk-ritmische notitie toe te buiten naar zijn verstaan van psalmzang en naar de mogelijkheden van de menselijke stem.

Wanneer ik iets van het tempo, dat in Kampen wordt aangehouden, zeggen mag, dan is het dat dit tempo mijns inziens toch niet kenmerkend is voor een groot gedeelte van hen die iso-ritmisch zingen. Ook over de verhouding tussen de zang en de begeleiding wil ik nog graag iets zeggen. Bij alle waardering voor de kwaliteiten van Peter Eilander als begeleider van gemeentezang en bij alle begrip voor de problemen van begeleiding van een grote menigte, vind ik toch zijn begeleiding op veel plaatsen lawaaiig. Het voortdurend gebruik van baventonen en octaven in de sopraan doet niet weldadig aan. Het orgel in de Bovenkerk kan deze menigte makkelijk 'hebben'. Bij het volume dat herhaaldelijk op deze opname ten gehore wordt gebracht, gaat het de gemeentezang overschreeuwen. Hier is eveneens de opname van Bolt in Rotterdam-Charlois destijds typerend. Bolt begeleidde op het Hess-orgel in de tenor. Dat is zijn opvatting van de toonsoort, die het dichtste komt bij de gemiddelde hoogte van de menselijke stem, en ik moet zeggen dat zo'n begeleiding weldadig aandoet.

Ik wil besluiten door mijn waardering voor dit initiatief uit te spreken en tegelijk te waarschuwen voor het gekunstelde, waar merkwaardigerwijs de gereformeerde gezindte zo rijk aan is, als het gaat om het zingen tijdens de eredienst. Misschien is hèt zo, omdat de gereformeerde gezindte dat volksdeel uitmaakt, dat nog zingt in onderscheid van andere groepen onder het christendom.

N.a.v. "Psalmen zingen in de Bovenkerk"; Peter Eilander, orgel; Uitg. Sonante Records; SNT-CD 9020; DDD.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen