De hervormde "Paasbrief"

De door het moderamen van de synode aan alle hervormde kerkeraden en gemeenteleden toegezegde "Paasbrief' is een uitvloeisel van de kwestie-Van Gennep. Deze kerkelijke hoogleraar maakte vorig jaar in een artikel publiek gewag van zijn loochening van de lichamelijke opstanding van Christus.

De classis Heusden vroeg na de geruchtmakende publikatie van prof. Van Gennep aan de Provinciale Kerkvergadering (PKV) van ZuidHolland om een tuchtprocedure. De PKV name geen tuchtmaatregelen, omdat zij „de fundamenten van de kerk" niet aangetast achtte. Wel besloot de synode In november dat er een pastorale handreiking zou moeten komen over de opstanding. Die handreiking is nog niet beschikbaar. En daarom gaat er nu alvast een "Paasbrief' uit.

„Wanneer het noemen van de naam van Jezus wordt uitgesteld of gebagatelliseerd, worden de gesprekken tussen christenen en mensen van andere tradities gauw onvruchtbaar", zo zegt ' Harvey Cox in zijn recent in het Nederlands vertaalde boek "Vele woningen". De totale strekking van die uitgave is aanvechtbaar. Maar de aangehaalde zinsnede is juist.

Het is niet alleen nodig om de naam van Jezus te noemen tegenover „mensen van andere tradities". Om die naam niet te bagatelliseren is het nodig getuigenis af te leggen van wat wij geloven van Zijn namen, Zijn ambten, Zijn staten, Zijn naturen en Zijn weldaden. Dus ook van Zijn lichamelijke opstanding. En van Zijn wederkomst ten oordeel. Het is de vraag of de opstellers van de brief zich daar voldoende rekenschap van geven.

Er staat immers in die "Paasbrief' dat er geen vrolijker bericht is dan de paasgroet "De Heer is waarlijk opgestaan". Jawel, maar dat is de ene kant. De andere kant is, dat deze opgestane Heere veertig dagen later lichamelijk, zichtbaar, plaatselijk en uit kracht van Zijn eigen Godheid ten hemel voer. En dat Hij terugkomt om te oordelen. Dat is het uur der waarheid. Niet slechts voor de inmiddels gestorven Van Gennep. Het is een huiveringwekkende gedachte dat hij nu de werkelijkheid kent waarover hij getheologiseerd heeft. Huiveringwekkend zal die wederkomst echter ook zijn voor alle christelijke belijders —van welke kerk van de verdeelde gereformeerde gezindte ook— die niet zijn wedergeboren tot een levend hoop. Ook al hebben wij hier misschien op het allergodsdienstigst (de opvatting van) Van Gennep veroordeeld.

De pastorale handreiking is nog niet beschikbaar. Vandaar -eerst- die "Paasbrief'. Het betekent dat de afronding van de kwestie-Van Gennep wel erg 'gefaseerd' is. Zou het mogelijk zijn de ontstane verontrusting op deze manier weg te nemen? De traagheid waarmee gewerkt wordt is niet erg overtuigend.

De reden voor deze traagheid is duidelijk. Tot tweemaal toe is het ontwerp voor een pastorale handreiking van de hand Van drs. A. W. Berkhof door de Raad voor kerk en theologie verworpen. Dit kan niet anders betekenen, dan dat men het moeilijk heeft met de lichamelijke opstanding van Christus. Dat die opstanding van een blijde en zekere geloofsbelijdenis tot een probleem geworden is. Hoe overtuigend zal dan de aan de gemeenten voorgehouden oplossing zijn?

De opstanding van Christus is het hart van het Evangelie, zegt het moderamen. Dat zal waar zijn. Maar die formulering verdraagt nog allerlei compromissen. Men kan beweren dat de opstanding het hart van het Evangelie is en toch de lichamelijke opstanding —waarvan de zaligheid van Gods kinderen afhangt— ontkennen. "Paasbrief en pastorale handreiking zullen duidelijk moeten zeggen dat Christus lichamelijk is opgestaan. De mensen hebben zekerheid nodig. In het zojuist verschenen boekje van R. Groen over "Rouw en geloof zegt hij: „De pastor mag nooit door ondoordacht of overhaast optreden iemand de steun van zijn/haar geloof ontnemen. Ook niet als de pastor grote vraagtekens heeft bij de inhoud van dat geloof'. Deze opvatting is niet de onze. Ze maakt de mens tot maatstaf in plaats van uit te gaan van de norm van de Schrift. Maar zelfs met deze menselijke maatstaf kwam Van Genneps optreden niet overeen. En als de pastorale handreiking zijn vermeende dienst aan de wetenschap ook maar enigermate sanctioneert, is zij bezig mensen de steun van hun geloof te ontnemen.

Om te spreken met dr. Dingemanse: „God is, juist als God, boven onze wetenschappelijk toetsbare en toegankelijke 'kennis' verheven".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen