Het mooie van een enkeltje Parijs

«Sommige Noordafrikaanse 'bootvluchtelingen' zijn minder gelukkig en verdrinken in de verraderlijke Stiaat van Gibraltar. Rapporten die spreken over eer( sensationele groei van het aantal vluchtelingen naar de Zuideuropese stranden overdrijven waarschijnlijk, maar zeker is dat de illegale immigratie toeneemt.

Niet alleen minder bedeelde Noordafrikanen ontvluchten hun land. Middle East Economie Digest (MEED) vertelt het verhaal van Hocine, een welvarende zakenman uit Algiers. Zijn vrouw Hassiba komt uit een bekende rijke familie met hoge politieke connecties. Een tante van Hassiba hoorde bij de meest bekende revolutionaire strijders voor de onafhankelijkheid.

Hocine en Hassiba woonden in eèn prachtige, goed gemeubileerde villa in een luxe wijk van Algiers. Nu zitten ze op een bescheiden flatje in Parijs. Hocine heeft een veelbelovende baan, maar veel belangrijker is dat zijn kinderen naar een Franse school gaan, ver weg van de toenemende spanningen in Algerije.

Emigratie is een aantrekkelijke mogelijkheid voor de Algerijnse middenklasse, die doorgaans goed Frans spreekt. Velen kopen een enkel reisje naar Frankrijk. Juist nu Algiers het economische klimaat probeert te verbeteren voor ondernemers en vaklui, vertrekken precies die groepen de laatste maanden massaal.

Grote groepen binnen de Algerijnse middenklasse zijn bang voor de opkomst van de radicale, anti-westerse islam en vrezen bovendien dat de door de regering beloofde economische hervormingen zullen mislukken.

De werkloosheid is groot, zowel onder ongeschoolde arbeiders als onder afgestudeerde jongeren. De dinar is erg goedkoop op de zwarte markt, zodat het voor jonge Algerijnen heel aantrekkelijk is om desnoods illegaal in het buitenland te werken. Harde valuta zijn in Algerije goud waard.

Het Algerijnse onderwijs wordt al lang geplaagd door stakingen van het onderwijzend personeel, waardoor velen vrezen voor de toekomst van hun nageslacht. Voor ouders die hun kinderen een goede opleiding willen geven is emigratie heel aantrekkelijk.

Maar traditionele 'vluchthavens' als Frankrijk en Canada zijn bezig dicht te gaan. Londen kampt met een toevloed van illegale Algerijnse werknemers, waardoor de regering van Margaret Thatcher heeft besloten dat Algerijnen binnenkort een visum nodig hebben om Engeland binnen te ko

Veel Noordafrikanen zien dus geen alternatief dan via de stranden van Europa aan werk te komen. Vooral in Zuid-Europa is daar met vrees op gereageerd. Analisten denken dat het grote pakket kredieten dat Frankrijk, Spanje en Italië onlangs aan Algerije hebben aangeboden, bedoeld is om de economische en poltieke spanningen in Noord-Afrika op te lossen.

Parijs heeft te kampen met ernstige vormen van racisme tegen de meer dan een miljoen Algerijnen die het al huisvest. De vrees voor de effecten van de nieuwe golf Algerijnen, die al maanden aanzwelt, lijkt gegrond. Ook denkt de Franse regering dat de politieke problemen van Algiers hun weerslag zullen hebben op de Algerijnse gemeenschap in Frankrijk.

Franse ambtenaren geven niet toe dat de recente steun aan Algiers is ingegeven door vrees voor problemen in Frankrijk. Parijs lijkt die gedachte juist om te keren. Omdat Frankrijk haar best doet het racisme binnenslands te keren, zijn de bilaterale relaties met Algerije verbeterd, zeggen ambtenaren.

Tunis, Rabat en Algiers zijn bang dat met de Europese eenwording op oudejaarsavond 1992 de export van Noordafrikaanse prödukten naar Europa zal afnemen. Noord-Afrika is echter sterk afhankelijk van de Europese markt, en lijkt dus een periode van armoede tegemoet te gaan.

De behoefte die Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs hebben aan werk in Europa zal dus blijven groeien. De illegale emigratie naar Europa's zuidelijke stranden lijkt in de toekomst de enige oplossing voor deze Noordafrikanen. De Europese Gemeenschap wil dat voorkomen, en is bezig een nieuwe benadering voor de zuidelijke oevers van de Middellandse zee te formuleren.

Levensbelang

Voor Noord-Afrika is de gastarbeid in Europa van levensbelang. Het in Europa verdiende geld dat naar huis wordt teruggestuurd, speelt een voorname rol in de economie. Marokkaanse gastarbeiders stuurden in de eerste 6 maanden van 1989 697 miljoen dollar naar hun bankrekeningen In Marokko.

De Algerijnse banken profiteren veel minder van hun gastarbeiders. Hoewel veel meer Algerijnen dan Marokkanen in Europa werken, ontvingen de banken in Algiers maar 552 miljoen dollar in geheel 1987. Meer recente gegevens staan het Internationale Monetaire Fonds niet ter beschikking.

Algerijnen vertrouwen hun spaarbanken niet, en wisselen hun geld liever zwart, waardoor ze zes keer meer voor hun westerse valuta ontvangen. Met deze 'goedkope' dinars zijn gastarbeiders en hun families in staat om riante villas en luxe-artikelen te kopen.

Maar omdat de harde valuta niet bij de Algerijnse banken terechtkomen, geniet de overheid nauwelijks mee. Een poging om via de verkoop van obligaties geld aan te trekken mislukte onlangs falikant. In plaats van de beoogde verkoop van 324 miljoen dollar aan obligaties, werd maar voor 1,7 miljoen dollar verkocht.

Economen hopen dat de regering in Algiers hieruit de les trekt dat hervormingen in het bankwezen van levensbelang zijn. Alleen dan zullen meer Algerijnen hun geld aan banken toevertrouwen, zodat geld voor investeringen vrij komt.

Ook op andere manieren kan de gemeenschap van migranten Algerije behulpzaam zijn. Tot nu toe hebben internationale bedrijven als Fiat tevergeefs haar lokale partners in Algerije gezocht voor de vervaardiging van reserve-onderdelen.

Maar Algerijnse ondernemers die in Europa het klappen van de zweep hebben leren kennen en geld ter beschikking hebben, kunnen probleemloos naar hun vaderland terugkeren, als tenminste het klimaat voor vrij ondernemerschap verbetert. De regering moet de liberale en democratische hervormingen die het heeft beloofd, gaan uitvoeren. Als dat niet gebeurt, zullen het politieke geweld en de nationale ontevredenheid enkel groeien, waardoor de uittocht van intelligentsia en kapitaal naar Europa zal doorgaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen