In Leicester wordt ervaren dat God Zijn Kerk uit alle natiën en tongen vergadert

De deze week gehouden Leicesterconferentie was de 28e in successie. Voor mij was het de vijfde keer dat ik deze conferentie bezocht en er verfrist en bemoedigd vandaan kwam. Doel van de Leicester-conferentie is het bevorderen van de waarheid die naar de godzaligheid is. De Leicester-conferentie heeft elk jaar een gevarieerd programma met preken, exegetische, kerkhistorische en dogmatische lezingen. In alle lezingen wordt sterk de nadruk gelegd op de praktijk van de godzaligheid. Dit jaar was er geen lezing over een kerkhistorisch onderwerp. Wel gaf ds. I. H Murray in de twee lezingen die hij hield over de zekerheid des geloofs verschillende voorbeelden uit de kerkgeschiedenis en verschillende citaten van allerlei theologièn van gereformeerde overtuiging. 

De opzet was dit jaar trouwens iets anders dan de voorafgaande jaren. Naar de gewoonte van de vroegere methodisten begon men nu de dag, nog voor het ontbijt, met een preek. Sprekers waren ds. J. Marshall, ds. A. Blaize, een negerpredikant afkomstig uit West-Indie, in ds. Stuart Olyott. De laatste verving ds. S. Ralevic, die door omstandigheden verhinderd was aanwezig te zijn.  De sprekers die op de Leicester-conferentie het woord voeren, zijn van verschillende culturen, afkomstig uit verschillende landen en mensen met een verschillende aard. Maar wel met dezelfde boodschap van vrije genade. Zo wordt kennelijk zichtbaar op deze conferentie dat God Zijn kerk uit alle natiën en tongen vergadert.

Kenmerken christen

Wat mij bijzonder aanspreekt in de Leicester-conferentie is de ongedwongen en open sfeer en het internationale karakter. Zo kwam ik deze keer in contact met een jongeman van de Filippijnen die priester wilde worden, maar door God getrokken was uit de duisternis tot het licht. Hij was nu bijna klaar met zijn theologische studie aan het London Theological Seminary en hoopte van de zomer naar zijn vaderland terug te gaan om daar een gemeente te dienen. 

Ik denk ook aan een gesprek met Keith Underhill, die al meer dan twintig jaar als zendeling in Kenia werkt, over de kenmerken van een christen Hij vertelde me over de charismatische beweging die een succes-evangelie brengt. Een ware christen", zo zei hij, „is bereid tot lijden. Hij wenst Christus te volgen ook al wordt hem alles bij de handen afgebroken". Op mijn vraag of hij bij andere zendelingen uit het Westen veel aansluiting had, zei hij dat de meesten van hen arminiaans waren of nog veel minder en de kerk in Afrika meer schade toebrachten dan opbouwden. Deze man zelf had de begeerte ook in Kenia het Evangelie van vrije genade te brengen. Bijzonder veel indruk op me maakte de ontmoeting met een Ghanese arts. Hij vertelde me dat zijn ouders in naam wel christen waren en naar de kerk gingen. „Dan is het gevaar heel groot, zo zei hij, ´dat je alles vanzelfsprekend vindt en al helemaal dat je een christen bent". Zo lag het ook bij hem. Door een gesprek met een vriend was hij echter van de noodzaak van wedergeboorte overtuigd geraakt en hij mocht nu iets van de dierbaarheid van de Heere Jezus Christus weten.

Op je gemak

Op de vraag van collega Koppelaar uit Kinderdijk hoe hij zich als zwarte te midden van zo veel blanken voelde, vertelde hij dat hij in de meeste contacten altijd het gevoel had niet volledig als gelijkaardige geaccepteerd te worden. In universitaire kringen ligt dat anders", zo zei hij. „Daar word je geaccepteerd omdat je een academische graad hebt" Maar het meest voelde hij zich op zijn gemak tussen christenen als op de Leicester-conferentie. Hij mocht bemerken dat daar alle verschillen wegvallen, omdat blanken en zwarten die in Christus zijn enerzijds weten van de verdorvenheid van hun eigen hart en anderzijds van Gods ontfermende liefde. Je accepteert elkaar omdat je in Christus bent. Je hernieuwt ook contacten die bij vorige keren ontstaan zijn. Dat geldt bij voorbeeld voor Maurice Roberts, predikant van de Free Church te Ayr een man met wie je van hart tot hart kunt spreken over de toegang tot God door geloof in Jezus Christus. Hij vertelde me dat hij eens in een gezelschap was waar minachtend gesproken werd over anderen die zo weinig zekerheid des geloots hadden. Hij zei toen: „Maar deze mensen op wie jullie zo neerzien, hebben wel'meer godzaligheid dan jullie. Als je zo veel meer zekerheid hebt, betoon dan ook meer godzaligheid.

Reports from over sea

Het internationale karakter van de Leicester-conferentie komt ook tot uiting in het elk jaar weerkerende programma-onderdeel "Reports from over sea" Met name datgene wat mensen uit Oost-Europa vertelden over de situatie daar maakte op de aanwezigen diepe indruk. Een Tsjech begon zijn toespraak met het voorlezen van Psalm 116. Toen de Heere de gevangenen Sions wederbracht, waren wij gelijk degenen die dromen. In Oost-Europa is een totaal nieuwe situatie ontstaan. Voor de kerken daar zijn er geen belemmeringen meer om het Evangelie te prediken. Hoe groot is echter het gevaar dat de vrijheid die nu gekregen is een vrijheid wordt in het vlees. De broeders uit Oost-Europa vroegen ons voor hen te bidden, opdat ze wijsheid zullen mogen ontvangen bij alle nieuwe ontwikkelingen.

Zowel de sprekers uit Oost-Europa als die uit Afrika benadrukten het belang van goede lectuur en goed theologisch onderwijs. Juist hierin ligt er een taak voor christenen uit landen als Groot-Brittannië en ook Nederland, met hun rijke verleden. Nog meer dan ooit werd me nu op het hart gebonden om de Heere af te smeken of Hij uit ons midden mannen wil bekwamen om de kerk in Oost-Europa en in de Derde Wereld iets door te geven van datgene wat God ons in de Reformatie, het Puritanisme en de Nadere Reformatie heeft gegeven.  

Zelf heb ik bij het genoemde programma-onderdeel namens de Nederlandse delegatie het woord gevoerd. In aansluiting bij wat ds. Murray naar voren had gebracht in zijn eerste lezing over de zekerheid des geloofs heb ik gesteld dat helaas ook in de Nederlandse kerken de zekerheid des geloofs maar al te zeer ontbreekt en dat dit een van de redenen is dat er zo weinig van de kerk uitgaat. Anderzijds heb ik naar voren gebracht dat er ook in Nederland christenen zijn die weten van de onuitsprekelijke en heerlijke vreugde van het geloof.

Charismatische beweging

Meer dan in Nederland, zo is mijn indruk, heeft men te Leicester in de gaten wat er werkelijk aan de hand is in de kerken. Dan denk ik met name aan de charismatische beweging, die ook m Nederland steeds meer invloed krijgt, in kerkelijke bladen in Nederland wordt daar nauwelijks aandacht aan besteed en zeker niet tegen gewaarschuwd. Integendeel, ook onder ons wordt al de mening verdedigd dat tongentaai of zelfs profetie nog voor kan komen. En dat we allereerst profetie nodig hebben binnen de kerken, wil er een opleving komen. In Leicester laat men wel een heel ander geluid horen, namelijk: wij hebben het profetisch woord, dat zeer vast is.

Voor een opwekking hebben we geen nieuwe profetie nodig, maar getrouwe prediking van het profetische woord. Van de heiligheid van God, van de heerlijkheid van Christus. Op indrukwekkende en zeer gefundeerde wijze bracht dr. Palmer Robertson deze zaken naar voren in zijn derde lezing over het boek Joel Wat betreft de lezingen werd ik deze keer bijzonder gesticht door die van ds. Murray over de zekerheid des geloofs. In Nederland worden vaak Reformatie enerzijds en Nadere Reformatie en Puritanisme anderzijds tegen elkaar uitgespeeld, niet het minst als het gaat om de zekerheid des geloofs. Dat diegenen die de Nadere Reformatie en de Puriteinen verwijten geloof en zek heid te veel uit elkaar te halen, zelf zoveel weten van de vreugde en blijdschap van het geloof heb ik jammergenoeg echter niet altijd kunnen merken.

Billy Bray

Murray spreekt daarentegen zeer positief over de Puriteinen en juist aan deze man kun je merken dat het geloof hem met vreugde en blijdschap vervult. Ik denk aan de woorden van een Engels gezang dat Murray zelf citeerde: „Amazing God, how could it be, that Thy own ; Son has died for me. (Vertaling: O, wondervolle God, hoe is het mogelijk dat Uw eigen Zoon voor mij gestorven
is).

Geen discussie

De samenkomst op woensdagmiddag verliep iets anders dan gepland was. Drie sprekers voerden het woord over de vraag: Wat ontbreekt er vandaag in de kerk? De laatste van de drie was Stuart Olyott. Hij benadrukte dat het belangrijkste wat ontbreekt verootmoediging is voor God. Predikanten plegen hun preken nog wel biddend voor te bereiden, maar slechts weinigen gaan na j afloop thuis in het gebed om een zegen van de Heere af te smeken. Op voorstel van een van de conferentiegangers stapte men al spoedig af van een discussie en gingen de aanwezigen in gebed om de Heere te smeken Zijn zegen over de prediking van het Woord met te onthouden.  Stuart Olyott hield ook woensdagmorgen vroeg de preek. Hij hield de aanwezigen voor dat het feit dat je de Leicester-conferentie bezoekt en het eens bent met de leer van vrije genade geen bewijs is dat je zelf genade bezit. De Bijbel leert ons dat er ook predikanten naar de hel gaan, en laten we met denken dat ons dit niet kan overkomen. We moeten onszelf onderzoeken. Je kan veel over het Evangelie weten en zelf niet op Christus leunen. En om dat laatste gaat het.

Waar

De Leicester-conferentie werd op waardige wijze besloten door ds. Omry Jenkins. Hij vertelde in zijn slotpreek over een zekere Robert Roberts, een predikant uit Wales uit de achttiende eeuw Deze man werd eens zo bediend door' de Heilige Geest, dat hij zei: Heere, houd Uw Geest in, want mijn lichaam kan het niet langer verdragen . 'Weten wij", zo vroeg ds. Jenkins de aanwezigen, „van een dergelijke werking van de Heilige Geest in ons leven . Ds. Jenkins sprak over Johannes de Doper. Hij besloot zijn preek met een verwijzing naar Johannes 10 vers 41, waar we lezen: „Johannes deed wel geen teken maar alles wat Johannes van Dezen zeide, was waar". Het gaat erom dat dit ook van ons gezegd kan worden, zo zei ds Omry Jenkins. Laten we het doen van tekenen en wonderen maar aan anderen overlaten, als van ons maar gezegd kan worden: „Alles wat Zij van Jezus zeiden, was waar".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen