Jack Kooistra

Van jongs af aan kijkt Jack Kooistra verder dan het potje bier en de radiator van de auto. Als tienjarige jongen schrijft hij op 17 mei 1940 in zijn schoolschrift de namen van de eerste oorlogsslachtoffers. Waarom? „Ik weet het niet. Een goddelijke gave. Op zo'n leeftijd kun je dat niet zelf bepalen". Het bleek na de oorlog „een gouden greep". Ook misdadigers werden genoteerd, want „Justitie straft dit soort mensen niet af conform de belofte van de toenmalige koningin Wilhelmina". De willekeur van de overheid heeft „de Nederlandse Wiesenthal" vijftig jaar lang veel werk bezorgd