Ik wens u een behouden vaart

„Ik wens u een behouden vaart en een behouden terugkeer. Wij gaan in gedachten met u mee", zijn de laatste woorden die minister van defensie R. ter Beek tot het verzamelde marinepersoneel en de vele honderden familieleden spreekt op de kade in Den Helder. Een indrukwekkend afscheid, gistermiddag.
Volledig opgetuigd liggen de HMS Witte de With en HMS Pieter Florisz aangemeerd. De laatste dozen met gasmaskers worden tegen half vier in de middag aan boord gebracht. Op de smalle gangborden, op de achterdekken en in de nauwe gangetjes binnenin de schepen is het een gekrioel van personeel en familieleden. Gordijntjes en deuren van hutten worden dichtgetrokken als al te nieuwsgierige verslaggevers hun neus om de hoek steken. De laatste minuten bij elkaar moeten ongestoord kunnen verlopen.

Scheepsintercom
Dan klinkt om kwart over vier via de scheepsintercom de oproep voor familieleden om de schepen te verlaten en zich te verzamelen op de kade. Een delegatie van het marinepersoneel stelt zich op in het gelid en wacht op de toespraak van minister Ter Beek.
Voordat hij aan zijn speech begint, worden vier roffels gegeven op de trommels die twee marinemannen bij zich dragen. Het eerbewijs voor de minister. Daarna wordt -traditiegetrouw- een melodietje gespeeld getiteld "De jonge prins van Friesland".

Ter Beek onderstreept in zijn toespraak het bijzondere karakter van de huidige missie naar de Perzische Golf. „Commandanten, officieren en equipages (bemanningsleden), u staat aan het begin van een lange tocht. Aan het eind daarvan wacht u een zware taak. Een taak waaraan risico's zijn verbonden. Een goede inschatting van die risico's is vanaf deze plaats en op dit tijdstip nog niet mogelijk. U zult dus met veel onzekerheden worden geconfronteerd. In deze situatie past geen gespeculeer, maar terughoudendheid. Niemand is gebaat bij het dramatiseren of onderschatten van het gevaar van uw missie. U niet en de achterblijvers niet".

Internationale samenwerking in de Golfregio is volgens Ter Beek nodig om te komen tot herstel van de rechtsorde, het beteugelen van agressie en het herstel van de stabiliteit. „In dit kader wacht u een zware maar eervolle taak. De regering ziet uw optreden in de Golf met vertrouwen tegemoet. U kunt zich geruggesteund weten door de regering, de Tweede Kamer en de bevolking. Als illustratie van dat laatste denk ik slechts aan het luide applaus dat opklonk toen de Witte de With tijdens de Sail-manifestatie de trossen losgooide om koers te zetten naar Den'Helder".
Voorafgaand aan de toespraak van de minister krijgen familieleden, vrienden en bekenden van de opvarenden van de twee fregatten de gelegenheid om aan boord te gaan om te kijken waar hun geliefden de komende maanden zullen werken, eten en slapen. Het helidek, achterop de Pieter Florisz, staat stampvol.

Keuze
Matroos I Marcel Testerink (22), kort verband vrijwilliger uit Apeldoorn, staat er ook, samen met zijn vader en moeder, zijn twee broertjes en vriend Hans van Kampen. Marcel ziet er wat vermoeid uit, maar is welgemoed: „Ik vind deze missie wel leuk. Ik houd van sensatie". Zijn vader is nuchter: „Hij heeft voor dit beroep gekozen en dan is zoiets een normale zaak". Marcels moeder ziet het toch weer anders: „Ik had liever niet dat hij ging, maar ja, het, moet nu eenmaal".

Pater A. van Horssen uit Alkmaar gaat mee als geestelijk begeleider op de Pieter Florisz terwijl een dominee op de Witte de With is gestationeerd. De pater, slechts herkenbaar aan twee kleine kruisjes op de revers van zijn marinepak, is vergezeld van zijn vrouw en twee zoontjes, Martijn (8) en Wouter (6).

Mevrouw Van Horssen steekt desgevraagd haar mening over het doel van de missie niet onder stoelen of banken: „Het irriteert me dat de hele wereld nu zo te hoop loopt omdat de oliebelangen in het geding zijn. Als het om de handhaving van de mensenrechten gaat, gebeurt dat niet". Ze noemt als voorbeeld Zuid-Afrika.

Laatste woorden
Pater Van Horssen drukt vrouw en kinderen nog even tegen zich aan. Hoe hij zijn taak aan boord ziet? „Ach, je bent zo'n beetje praatpaal voor iedereen. Ik verwacht op deze reis vooral ook aandacht voor ethische vragen als het gaat om het gebruik van geweld. Verder moet je er zijn voor iedereen. Het geloof doet eigenlijk niet zo ter zake. Ik praat er alleen over als mensen erom vragen".

Even later, vlak voor de afvaart, zien we hem staan, op het bovendek naast de schoorsteen. Langs de reling en op de valreep van het middendek staan tientallen andere bemanningsleden, die op dat moment niet direct een taak op het schip hebben. Laatste woorden worden toegeroepen aan de achterblijvers op de wal. „Papa, u kunt nog terug", roept een jongetje van een jaar of zes tegen z'n vader die aan de reling staat. „Nee hoor", klinkt het antwoord, „de loopplank is al ingehaald". Het ventje kijkt naar links en ziet dat zijn vader gelijk heeft. Dan begint hij te zwaaien alsof z'n leven ervan afhangt. „Daag, papa". Een ontroerend moment.
De radars bovenop het schip beginnen te draaien. Ook de kleine rader van de Goalkeeper op het achterdek draait snel z'n rondjes. De trossen worden losgegooid.

Zakdoeken dienen om te zwaaien en tranen af te drogen. Langzaam maakt de Pieter Florisz zich los van de kade. De steven wordt gewend, richting Marsdiep. Al kleiner en kleiner worden de zwarte figuurtjes langs de reling. Even later stoomt ook de Witte de With op. Een flinke deining op het Marsdiep grijpt de schepen in de kiel. Even later landt de eerste helikopter op het achterdek van de Pieter Florisz. De tweede zal weldra volgen. De lange reis naar de Perzische Golf is begonnen.

De Witte de With en de Pieter Florisz hebben ongeveer 6000 mijl voor de boeg. Bij een topsnelheid van 30 mijl per uur zullen ze daaongeveer twee weken over doen. Verwacht wordt dat de fregatten omstreeks 5 september in de Perzische Golf arriveren.

Aan boord van de Witte de With zijn nog de bevelhebber der zeestrijdkrachten vice-admiraal jhr. H. van Foreest, de commandant zeemacht vice-admiraal F. Haver Droeze en de minister van defensie, R. ter Beek. In het Marsdiep worden de eerste twee van boord gehaald. De minister vaart mee tot Scheveningen. Buitengaats staat bij windkracht 9 à 10 een behoorlijke zeegang. Maar voor Ter Beek gaat kennelijk geen zee te hoog.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen