Rustig museum

„Dit is een drama dat zijn weerga in Nederland niet kent", aldus de aangeslagen museumdirecteur drs. J. de Groot die dag. Bij de politie verklaarde de dader dat hij uit verzet tegen de Staat had gehandeld omdat hij werkloos was geworden. Een buitenlander zou zijn arbeidsplaats hebben ingenomen.

Nu, twee en een half jaar later, zijn de frustraties in het museum over het gebeuren nog niet voorbij. De dader werd deze zomer veroordeeld: een jaar gevangenisstraf, waarvan de helft voorwaardelijk, met als bijkomende straf een verbod om musea te bezoeken. ,y/e hebben bij het horen van die straf onze schouders maar eens opgehaald", aldus voorlichter De Paus. „Het blijkt in Nederland niet uit te maken of je een auto beschadigt of nationaal cultuurbezit".

Voordat de restauratie echt van start kon, werden proeven genomen met nepschilderijen. „Ingrijpende beschadigingen als deze zijn nog maar weinig voorgekomen", zo vertelt voorlichter De Paus. „De hechtmiddelen moesten eerst uitgebreid getest worden". Bij TNO in Delft en bij hef Courtault Institute in Londen werden proefschilderijen met een mes be-' werkt en vervolgens weer hersteld. Nadat in zogeheten verouderingscabines bleek dat de beproefde methode

Het portret van Jacob de Witt kon sneller hersteld worden omdat het niet op doek geschilderd was. Een jaar na de vernieling kon het schilderij tijdens het museumweekend in april 1990 weer geëxposeerd worden. De Paus: „Dit was vrij eenvoudig ten opzichte van schilderijen op doek. De gaten zijn gevuld met een mengsel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen