Waalse gemeenten kunnen zich geen tegenstellingen permitteren

De Waalse gemeente van den Haag bestaat 400 jaar. Het jubileum wordt zaterdag 28 september herdacht met een theologisch symposium over het devies van de kerk, zoals verwoord in het zegel. Onder een afbeelding van het offer van Izak staat het opschrift "L'Eternel y pourvoira"; God Zelf zal voorzien. Twee theologen uit Geneve en Montpellier, prof. dr. A. Geense en prof. dr. D. Bourget, zullen over dit devies debatteren. De discussie wordt geleid door prof. Spindler uit Leiden. Op dezelfde dag wordt aan de muur van de tuin van het Paleis Noordeinde een plakkaat onthuld ter herdenking van Louise de Coligny. die de Waalse gemeente in de begintijd steunde. Een Franstalige herdenkingsdienst daarna in de Waalse kerk. onder leiding van ds. Staal, zal worden bijgewoond door koningin Beatrix.

Eigen classis

De Waalse gemeenten ontstonden in de 16e eeuw, toen volgelingen van Luther en Calvijn vluchtten naar de noordelijke Nederlanden. Een deel van hen sloot zich aan bij de gereformeerde kerk hier te lande. Anderen leefden stellig in de overtuiging snel terug te kunnen keren naar eigen land. Zij zochten elkaar op en vormden eigen Franstalige protestantse gemeenten. Binnen de gereformeerde kerk kregen de Walen een aparte plaats, in een eigen classis. Een verzoek van de Waalse classis om een eigen predikant werd ingewilligd en in Delft deed ds. Morau intrede.

Het aantal Waalse gemeenten breidde zich snel uit en meer predikanten waren nodig. Want pas wanneer er een predikant aanwezig was, had de gemeente een onafhankelijk bestaansrecht. De Haagse gemeente kreeg door toedoen van Louise de Coligny Jean Uytenbogaert als predikant.

De strijd tussen remonstranten en contra-remonstranten ging de Haagse gemeente niet voorbij. Vaste bezoeker prins Maurits wilde niet langer onder het gehoor van remonstrant Uytenbogaert verkeren. Louise de Coligny. bevriend met Van Oldebarnevelt. weigerde Maurits daarin te volgen.

Nieuw kerkgebouw

Nadat het Edict van Nantes, dat vrijheid van godsdienst inhield, in 1685 werd herroepen, kwam er opnieuw een stroom vluchtelingen ons land binnen: de Hugenoten. De Haagse gemeente bood vele Franstalige vluchtelingen onderdak en in het midden van de achttiende eeuw telde de gemeente zelfs 3000 leden.

Tijdens de periode van Franse overheersing, de tijd van de Bataafse Republiek, joeg koning Lodewijk Napoleon de Waalse gemeente uit de tot dan toe gebruikte Hofkapel. Hij wilde zo dicht in de buurt van zijn residentie geen kerk. Wel gaf deze vorst geld voor een ander kerkgebouw. Dat verrees aan het Noordeinde en wordt tot op de huidige dag gebruikt.

In de Waalse kerken zijn altijd alle klassen van de bevolking vertegenwoordigd geweest. De eerste ouderling in Den Haag, zo verteh ds. Staal, was beddenmaker van prins Maurits. Anderzijds maakten het spreken van de Franse taal en de band met het vorstenhuis de gemeente „toch wel enigszins elitair".

Vergrijzing

Desondanks was de financiële situatie altijd krap. Toch zit daar, aldus de predikant, een goed element in. Je moet steeds een beroep op de gemeente doen en samen moet de last gedragen worden.

Na de Tweede Wereldoorlog nam het aantal leden zienderogen af. Secularisatie, gevolgd door een algemene leegloop van kerken, maar ook het feit dat steeds minder mensen het Frans beheersen, noemt ds. Staal als redenen. De steeds kleiner wordende gemeente in Den Haag krijgt wel een steeds internationaler karakter. Kerkelijke mensen uit landen als bij voorbeeld Kameroen, Zaïre en Madagascar vinden hun weg naar de Waalse gemeente.

Van de 240 belijdende leden komen zondags 50 tot 100 mensen naar de dienst. Er is nu stabiliteit in het ledenaantal; wel is er sprake van vergrijzing. „Den Haag heeft geen universiteit. Jonge mensen hebben wij hier tot hun achttiende jaar, daarna zijn ze weg", aldus de predikant.

Waals Den Haag is nooit vrijzinnig geweest „zoals bij voorbeeld Delft en Rotterdam, maar heeft altijd de keuze voor de orthodoxie gemaakt". Toch wil ds. Staal deze stromingen niet te zeer tegenover elkaar stellen. „We kunnen ons als kleine gemeenten geen grote tegenstellingen permitteren. Er is meer dan verschil. Het Evangelie en de trouw aan de Heer binden ons samen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen