Jongen (13) misbruikt zeker 200 kinderen

Dit heeft de Enschedese politie vanmorgen bekendgemaakt. De jongen werd op 3 juni van dit jaar gearresteerd op verdenking van het plegen van 60 misdrijven. Al snel bleek echter dat hij zich vaker vergrepen had aan kinderen. De jongen is inmiddels door de kinderrechter veroordeeld tot zes maanden tuchtschool. Hij verblijft voor behandeling in een therapeutisch instituut.

De zedendelicten kwamen aan het licht nadat een van de misbruikte kinderen tegenover de ouders had verklaard dat de jongen „iets naars" met haar had gedaan. Tot aan de zomervakantie van 1991 veronderstelde de politie dat de jongen zich schuldig had gemaakt aan zedendelicten met vijftien buurtgenootjes en 45 medeleerlingen van een basisschool en van twee andere scholen in de wijk Stadsveld. In de loop van de zomer bleek hij ook ruim 140 kinderen in de wijk Twekkelerveld te hebben misbruikt of onzedelijk betast. De jongen sloeg vooral in de weekeinden toe, wanneer hij bij een familielid verbleef dat in die wijk woont. De knaap misbruikte ook minirettes van een muziekkorps. gen kon de jeugdige dader al zijn slachtoffers aan de hand van foto's aanwijzen en zich de gepleegde misdrijven tot in details herinneren, zo heeft de politie ervaren. De jongen heeft volgens het onderzoek van de politie vermoedelijk dagelijks kinderen in de leeftijd van drie tot en met tien jaar misbruikt of met hen ontucht gepleegd. Sommigen werden meer dan één keer slachtoffer.

Reacties

De meeste kinderen hebben opvallend gereageerd op wat de jongen met hen deed: inslaapproblemen in combinatie met angst voor monsters, heksen en vleermuizen, terugval in onzindelijkheid, "s nachts en soms overdag, het vaker praten over seks en het meedoen aan seksueel gerichte spelletjes. Rustige kinderen werden plotseling nerveus, druk en zelfs agressief. Anderen kregen een labiele stemming: snel huilen en pruilen.

De meeste ouders hebben deze reacties niet in verband gebracht met de mogelijkheid van ontucht en bangmakerij. Bij veel kinderen zijn de reacties geleidelijk verdwenen. Op het moment dat ouders met hen over het gebeurde wilden praten, reageerden ze heftig.

Naar de indruk van de hulpverleningsinstanties gingen en gaan de ouders goed met de schokkende ervaringen van de kinderen om: rustig, niet beschuldigend, de feiten van de voorvallen bij de naam noemend en de woorden die het kind gebruikt daarbij overnemend. Benadrukkend dat van boosheid geen sprake is en de angstgevoelens wegnemend.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen