Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In 't Westen spreekt men ten onrechte van de theologie van bevrijding

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In 't Westen spreekt men ten onrechte van de theologie van bevrijding

Guatemalaanse predikanten op uitnodiging van GZB in ons land

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

DRIEBERGEN - Het bijgeloof in Guatemala is sterker dan het ongeloof. Ook spreekt men in het Westen ten onrechte van de theologie van de bevrijding, „want dit Is helemaal geen theologie". „Theologie gaat uit van de Schrift, en niet van de sociale wetenschap". Aldus de Guatemalaanse predikanten ds. José Ramiro Bolanos (28) en ds. Martin Miguel Tomas (39), beiden voorganger in de Protestantse Nationale Presbyteriaanse Kerk van Guatemala. Ze verblijven op uitnodiging van de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) een drietal weken in Nederland.

De predikanten typeren hun land als een land met erg grote armoede, met veel sociale problemen (misdaad, alcoholisme, magie), waar in geestelijke zin de gevaren dreigen van het naamchristendom en de verleidingen van charismatische beweging en bevrijdingstheologie. De presbyterianen in Guatemala vormen maar een kleine groep. Met hun 50.000 leden vallen ze in het niet vergeleken met de Rooms-Katholieke Kerk, die 75 procent van de totale Guatemalaanse bevolking van negen miljoen omvat.

De Presbyteriaanse Kerk is een kerk die uit Amerikaans zendingswerk is voortgekomen. In 1982 vierde deze kerk in Guatemala het honderdjarig bestaan. De kerk heeft 200 predikanten, die aan verschillende seminaries (met vaak hun eigen taal of dialect) worden opgeleid. De presbyterianen vormen een van de 300 protestantse denominaties, naast de ruim 200 zendingen die in Guatemala werkzaam zijn. De presbyterianen onderhouden een relatie met de United Presbyterian Church of the USA. Sinds 1988 steunt de GZB een seminarie met de aanwezigheid van twee docenten.

Afkalving

De grote Rooms-Katholieke Kerk in Guatemala kalft steeds meer af, zo is de ervaring van beide predikanten. „Bijna dagelijks verlaten leden de kerk. Mensen krijgen in deze kerk ook geen ontmoeting met Christus, maar zien alleen rituelen. Wij proberen ons niet te vijandig tegenover deze kerk op te stellen, maar de bisschoppen spreken wel over ons als zijn we protestantse sekten. Men vergeet dan maar dat het tweede Vaticaanse Concilie spreekt over protestanten als gescheiden broeders".

Vanwege de angst voor verdere terugloop, houdt de landelijke RoomsKatholieke Kerk de oprukkende charismatische beweging de hand boven het hoofd. „Ze nemen deze beweging in bescherming om de mensen bij de kerk te houden. De charismatici in de RK-Kerk verwart de mensen, omdat ze zeggen dat alle mensen gelijk zijn en dat er geen reden is om protestant te worden. Maar het mes snijdt gelukkig ook aan twee kanten. Mensen kunnen er door tot Christus gebracht worden, want ze beginnen nu de Bijbel te lezen en te bidden".

Wat de charismatici binnen de protestantse wereld betreft, daarvan zeggen de predikanten dat deze groep „onvoorstelbaar fanatiek" is. „Ze zonderen zich af en verklaren zich heilig. Er ontstaan vaak geweldige botsingen in gezinnen, omdat men de eigen bevindingen opdringt aan anderen. Ze vergeten dat God met personen werkt en niet gipsafdrukken van een bepaalde bekeringsweg geeft".

Uitgeworpen

Het komt volgens de predikanten regelmatig voor dat mensen die protestant worden, verworpen worden door de familie. „Maar dan is het belangrijk om binnen het gezin te blijven, de mening van de ander te respecteren en door de manier van leven een getuigenis te zijn. Zo krijgen we gelukkig toch in het merendeel van de gezinnen openingen".

Het kenmerk van het echte protestantisme is volgens beide predikanten „de verandering van het leven door de ontmoeting met Jezus Christus". De beide voorgangers zeggen dat ook zodanig te hebben ervaren. Na een innerlijke verandering hebben ze de RK-Kerk verlaten. Hun bekering kreeg vervolgens ook „een cultureel aspect", doordat ze niet meer rookten of sterke drank dronken. De predikanten voegen er direct aan toe dat het kenmerk van het christen-zijn niet primair daarin ligt. „Wij«weten dat wij door de zonde vervreemd zijn van de heerlijkheid Gods en dat wij daarom een ontmoeting met Jezus Christus nodig hebben. Het is alleen deze bekering die zin en perspectief geeft. Die bekering is ook van directe invloed op het gezins- en beroepsleven.

Bevrijdingstheologie

In een land van grote armoede is de bevrijdingstheologie een reëel gevaar. Terwijl deze „zogenaamde theologie" in het Westen op zijn retour is, begint deze in Guatemala eigenlijk pas te leven. „Het is een kiem die hier begint uit te spruiten", aldus de predikanten. Volgens hen is de bevrijdingstheologie een poging van de mens om tot God op te klimmen, in plaats van te zien dat God in Jezus Christus het initiatief neemt van Boven. De invloed van deze theologie komt meestal van de kant van intellectuelen, die in een combinatie van praten en het bieden van sociale hulp, de gemeenteleden proberen in te palmen. De bevrijdingstheologie loopt in de praktijk meestal uit op humanisme of naamchristendom, aldus de predikanten.

Het bijgeloof verslaat in Guatemala ook nog zijn duizenden, zoals in de vorm van animisme en spiritisme. Mensen leggen soms dingen op het dak om de geesten op een afstand te houden. Vanuit de eeuwenoude Maya-cultuur wordt soms de predikant als een goede magiër gezien. Te midden van al deze verzoekingen probeert de Presbyteriaanse Kerk een gemeenteleven op te bouwen naar Gods Woord.

Men kent kerkdiensten, in Guatemala voorafgegaan door zondagschool, en door de weeks heeft men een gebedendienst en leerdienst (waar meer dogmatische thema's aan de orde komen). Goede lectuur op seminaries blijft schaars, en als ze er is dan is het vaak (te) duur. Daarom blijft men aangewezen op buitenlandse hulp.

Indrukwekkend

De predikanten zijn voor de eerste keer overzee. Doel van de reis is om ervaringen uit te wisselen en te zien hoe het kerkelijke leven hier gestalte krijgt. De predikanten preken hier ook, vertaald door ds. J. D. van Roest, secretaris buitenland van de GZB. Ze vinden in het Nederlandse gemeenteleven bij voorbeeld indrukwekkend hoe de predikant voor de dienst opgedragen wordt door het gebed in de consistorie. Een dergelijke rol van de ouderling kent men in eigen land niet. Wel valt het hen anderzijds op hoe weinig de gemeente zelf bij de dienst betrokken is. Ook heeft men opgemerkt dat men alleen psalmen zingen.

„Niet dat we geen psalmen moet zingen. Maar als de kerk "semper reformanda" wil zijn, dan moet ze ook weten dat de kerk ook in muziek en zang steeds weer te reformeren is", aldus de predikanten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 september 1991

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's

In 't Westen spreekt men ten onrechte van de theologie van bevrijding

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 september 1991

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's