Er was eenheid, maar dan vooral afgedwongen door de uitdaging

Vijftig jaar geleden kwamen de eerste pioniers in de Noordoostpolder alleen maar modder en wat dode vissen tegen. Kerkdiensten werden gehouden in barakken, waarbij hervormden en gereformeerden broederlijk bijeen zaten. „Het was een lust om naar de kerk te gaan", vertelt een van de pioniers J. Moerman over de toenmalige volle kerken. Er was eenheid, vooral ook afgedwongen door de grote uitdaging: de barre woestenij van de drooggelegde polder, nu een halve eeuw geleden. Ds. B. J. Aalbers, de vroegere secretaris Deputaten Samen op Weg en van 1954 tot 1958 gereformeerd predikant in Bant (en later nog eens zes jaar in Oost-Flevoland), noemt zich een 'poldergek': "Als ik bij Nijkerk de polder inrij, ben ik verloren".