Jan Felderhof 85 (II)

Felderhof luisterde altijd naar zijn innerlijk gehoor. Er was dus geen plaats voor regeltjes en toonsystemen: „Je kunt daar alleen maar in verstrikt raken. Messiaens vroegere composities zijn erg mooi, maar als hij later vanuit een zelf ontwikkelde toonladder gaat componeren, is er gelijk niets meer aan. En dan die vogeltjes! Je gaat zo'n beest toch niet op je muziekinstrument imiteren? Ik hoor ze veel liever inde vrije natuur!" De Bussumse Rondo-vorm is een kenmerk van Felderhofs eigenzinnige componeertrant. De strenge Rondo-wetten blijven weliswaar gehandhaafd, maar het thema herhaalt zich steeds in een andere vorm, vaak blijft alleen maar een fragment over: „Anders wordt het zo langdradig". In welke stijl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen