Sekten groeiden sterk in jaren '60

In ons land bevinden zich verschillende christelijke en niet-christelijke sekten, oosterse bewegingen en wereldgodsdiensten. Het aantal aanhangers van sekten nam in de jaren zestig stérk toe. Hoe kwam dat?

Daarvoor moeten we terug naar de jaren vijftig. Na de Tweede Wereldoorlog begon men met de opbouw van de economie en het herstel van de welvaart. Bevolking en overheid zetten in grote saamhorigheid hun schouders onder de wankele positie van de Nederlandse industrie. Jong en oud waren bereid offers te brengen om herstel van welvaart en welzijn zo snel mogelijk te bereiken. Zo hield men bij voorbeeld de lonen laag voor een gunstige concurrentiepositie ten opzichte van het buitenland.

"Genieten "

In de jaren vijftig en zestig ging de bevolking profiteren van de groeiende economie; de gemiddelde levensstandaard nam toe. De jeugd ging minder sparen en leerde 'genieten' van de solex, bromfiets, snack-cultuur en popmuziek. In deze rijke, roerige tijd boette de Bijbel voor velen aan zeggingskracht in. Gedurende dit proces van ontkerstening richtten velen zich op het "hier en nu". Genot en bezit kwamen centraal te staan. In het algemeen werd men harder, egoïstischer en kouder.

In reactie op deze ontwikkeling nam vooral de intellectuele jeugd een kritische houding aan tegenover burgerlijk fatsoen en bestaande orde. In de grote steden ontstonden de hippies, kabouters en provo's. Hun provocerende gedrag ging in tegen datgene wat voor de Nederlandse bevolking als 'normaal en netjes' gold.

Naast deze opvallende reacties ontstonden twee kritische bewegingen. Ten eerste van de niet-christelijke jeugd. Deze jongeren waren teleurgesteld in het materialisme van de zogenaamde consumptiemaatschappij. In een wereld van popmuziek, drugs en vrije seksualiteit vond men geen bevrediging meer. Om toch rust te vinden in deze jachtige tijd, ging men op zoek naar een diepere zingeving ter opvulling van de geestelijke leegte.

De tweede kritische groep voelde zich door de kerken minder aangesproken. De kerken leden volgens haar aan verschillende ziekten, zoals geestelijke dorheid, onverschilligheid en oppervlakkigheid. Volgens deze groep had een verstrakking en verstarring van het gemeenteleven plaatsgevonden. Ook vond zij dat binnen de kerkelijke gemeenschap te weinig aandacht was voor de persoon, te weinig warmte en liefde. 

Daarom verlieten velen de kerk en werden atheïst. Anderen daarentegen stapten over naar een sekte (Mormonen, Jehova's Getuigen), werden lid van een oosterse beweging (Hara Krishna, Baghwan) of van de evangelische beweging (Youth for Christ, Pinksterbeweging)

Valse profeten

Tijdens Zijn omwandeling op aarde waarschuwde Christus verschillende keren voor de verleiding van valse profeten en Christussen die zouden opstaan (Mattheüs 24:5, 11, 24). Deze uitspraak blijkt gestalte te hebben gekregen in bovengenoemde sekten en oosterse bewegingen. Het valt te vrezen dat voor velen van hen het verlossend werk van dè Christus niet nodig is.

In de volgende artikelen bespreken we twee sekten die in Nederland opkwamen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen