Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Waar extremen elkaar ontmoeten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Waar extremen elkaar ontmoeten

Over de gevaren van samenzweringstheorieën

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dezer dagen verscheen bij Novapress in Apeldoorn het boek "BabyIon of Jeruzalem". De schrijver, ds. Jan Willem van der Hoeven, is al meer dan 25 jaar in Israël werkzaam. Hij is tevens mede-oprichter van de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem.

Volgens ds. Van der Hoeven wordt achter de schermen van de wereldpolitiek aan een wereldregering gewerkt. Hoofdrolspelers in dit drama zijn onder meer de Amerikaanse "Council on Foreign Relations" (CFR), het Londense "Royal Institute of International Affairs", de "Bilderbergers", de "Club van Rome" en de Verenigde Naties. Verder zou de sinistere geheime vrijmetselaarsorde van de lUuminaten, opgericht in dé achttiende eeuw, een belangrijke rol spelen.

Niet nieuw

De stellingen die ds. Van der Hoeven in zijn boek poneert, zijn niet nieuw. Ze zijn grotendeels ontleend aan Engelse en Amerikaanse publikaties, onder andere van de rechts-extremistische John Birch Society in de Verenigde Staten Opgericht in 1958 door sympathisanten van de ultra-conservatieve senator Joseph McCarthy, waarschuwde de John Birch Society al vroeg voor geheime samenzweringsplannen die binnen het Amerikaanse politieke establishment zouden worden uitgebroed.

Amerikaanse presidenten, congresleden, de CIA, de Council on Foreign Relations, "Wall Street", Amerikaanse ministers van buitenlandse zaken en later ook de 'speciale presidentiële veiligheidsadviseurs" werken in het geniep aan een totalitaire wereldorde, waarbij zelfs samenwerking met communisten niet wordt geschuwd.

Zo kan men in het met de John Birch Society gelieerde blad American Opinion lezen dat Henry Kissinger eigenlijk een KGB-agent is geweest die de codenaam "Bor" droeg. En Zbigniew Brzezinski, de vroegere veiligheidsadviseur van Jimmy Carter, was, volgens American Opinion, in feite een communist. In Moskou zouden ze van zo'n mededeling vreemd hebben opgekeken, maar goed, misschien was ook daar niet iedereen in de geheime plannen van de toekomstige wereldregeerders ingewijd.

Rockefellers

In publikaties van de John Birch Society namen auteurs het regelmatig op vooc „onze natuurlijke bondgenoten": de Chileense en Argentijnse militaire coupplegers, het blanke minderheidsbewind van lan Smith in Rhodesia en andere repressieve regimes die politieke tegenstanders massaal hebben gemarteld of doen'verdwijnen'.

En dan zijn er de Rockefellers die, als men de publikaties in deze kring moet geloven, de zaak van het internationale communisme een warm hart toedragen. Vooral David Rockefeller en 'zijn' Council on Foreign Relations moeten het ontgelden. Hij is, achter de schermen althans, de 'machtigste', en dus gevaarlijkste, man van de wereld.

Ten slotte is er nog onze prins Bernard, die 'praktisch gezien' óók al de zaak van het communisme dient. Hij richtte de Bilderbergbeweging op - genoemd naar het Arnhemse Bilderberghotel waar de groep in 1952 voor het eerst bijeenkwam. Leden van die beweging, weet American Opinion te melden, hebben de Communistische Partij van de SowjetUnie opgericht en werken daar nu mee samen. Lenin zou zich in zijn graf omdraaien als hij dit allemaal zou horen.

In één van de bulletins van de John Birch Society trof ik zelfs een warm pleidooi voor het particulier wapenbezit aan. Er werd opgeroepen actie te voeren tegen hen die dit aan banden willen leggen. De John Birch Society als steunpilaar van de beruchte Amerikaanse gun lobby!

Grootheidswaan

Niettemin verwijst ds. J. W. van der Hoeven in zijn boek regelmatig naar het blad American Opinion en naar uitgaven van de eveneens met de John Birch Society verbonden uitgever "Western Islands". Hij citeert ook auteurs van wie hij, naar ik moet aannemen, de achtergrond niet kent.

Zo heeft het mij in hoge mate verbaasd dat ds. Van der Hoeven meermalen kritiekloos verwijst naar de Engelse studie "Secret societies and subversive movements". In dit boek verdedigt de schrijfster, Nesta Webster, de opvatting dat er een , joodse droom van een wereldsamenzwering" bestaat. „Het jodendom probeert op weloverwogen wijze de wereldheerschappij te bereiken", laat Nesta Webster weten.

Ook zij haalt er veelvuldig de Illuminaten en andere geheime genootschappen bij en spreekt dan over de „immense grootheidswaan van het joodse ras". Hoewel Nesta. Webster ontkent antisemitische sympathieën te hebben, brengt zij voor openlijke antisemieten opmerkelijk veel begrip op: „Een ras dat zich er altijd op heeft laten voorstaan temidden van de volken een bevoorrechte positie in te nemen, moet wel afkeer oproepen", schrijft zij letterlijk.

Om die reden hadden de Egyptenaren, de Perzen en de Romeinen al een hekel aan de joden, lezen we met stijgende verbazing even verder. Heeft Hitlers partij-ideoloog Alfred Rosenberg indertijd ook niet iets dergelijks gezegd?

Ik acht iemand als ds. J. W. van der Hoeven hoog en in zijn boek "Babylon of Jeruzalem" staan ook goede dingen. Waarschuwingen tegen New Age, de vrijmetselarij, het occultisme, enzovoorts zijn geheel op z'n plaats. Maar om dat alles in het kader van brede samenzweringen te plaatsen, gaat mij te ver. En dat hij niet weet wie hij citeert, is ronduit kwalijk.

''Protocollen"

Zo had ds. Van der Hoeven moeten weten dat Nesta Webster het zelfs durft opnemen voor de beruchte Protocollen van de Wijzen van Zion. Dit is een uit het negentiendeeeuwse Rusland afkomstig antisemitisch schotschrift waarin de joden ervan worden beschuldigd in het geheim aan een wereldregering te werken. De nazi's lieten de protocollen herdrukken -Alfred Rosenberg had ze uit Rusland meegenomen- en Hitler verwees er regelmatig naar.

In rechts-extremistische kringen in Rusland -zelfs in de Russisch-Orthodoxe Kerkworden de protocollen opnieuw serieus genomen en verspreid, tot grote ongerustheid van de joodse gemeenschap in Moskou en St. Petersburg, zo bleek mij tijdens een bezoek afgelopen maart.

Het boek van Nesta Webster werd mij indertijd sterk aanbevolen door Evert Smit, schrijver van het bij de "Evangelische Wereldpers" uitgegeven boekje "Zou het soms een plan kunnen zijn?" In dit in evangelische kring wijdverspreide geschrift worden eveneens samenzweringsplannen 'onthuld'.

Niet dat Evert Smit er zélf antisemitische opvattingen op nahield, maar vreemd blijft wel dat hij zich voortdurend op het boek van Nesta Webster heeft beroepen. En Smit, die mij persoonlijk een exemplaar -voorzien van eigen kanttekeningen- van het boek heeft gegeven, was duidelijk wél van de antisemitische inhoud op de hoogte, maar hij heeft daar nooit iets over gezegd.

Zuid-Afrika

Dit bevestigt het vermoeden dat er tussen rassenwaan en samenzweringsdenken een verband bestaat. Dat blijkt bijvoorbeeld heel duidelijk in Zuid-Afrika. Daar gelooft de ultra- rechtse Afrikaner Weerstandsbeweging dat de Illuminaten achter de afbraak van het apartheidsstelsel zitten. En Evert Smit prees in zijn geschrift "Rockefeller en de Council on Foreign Relations" in december 1973 „de nog steeds geëerde (Zuidafrikaanse aparheidspoliticus) dr. Verwoerd", die, evenals minister van defensie P. W. Botha, begreep „dat de CFR met het wereldcommunisme samenwerkt".

De invloed van John Birch Society en van de politiek én theologisch dubieuze Brits-Israëlbeweging -waartoe Evert Smit en Nesta Webster beiden behoren- is in orthodox christelijke kring groter dan wel eens wordt aangenomen.

Alarmerende 'berichten' of boeken over de Bilderbergbeweging, de Council on Foreign Relations (CFR) en de komende wereldregering vinden bij de goedgelovige massa gretig aftrek. Het blad Foreign Affairs, het meest gezaghebbende Amerikaanse tijdschrift op het gebied van buitenlandse politiek, moet het, omdat het door de CFR wordt uitgegeven, natuurlijk ook ontgelden.

Daarin zou de afgelopen vijftig jaar door „een groot aantal publicisten" voor zo'n wereldregering zijn gepleit. De discussie over een wereldregering dateert echter voornamelijk uit de jaren veertig en vijftig en is toen door de voorstanders verloren.

Het ziet er momenteel niet naar uit dat pleidooien voor een wereldregering alsnog algemeen ingang zullen vinden, integendeel. Op dit moment worden de Verenigde Naties niet sterker, maar juist zwakker. Het gezag van de Veiligheidsraad is behoorlijk geërodeerd en oproepen daar iets aan te doen, worden hooguit vriendelijk aangehoord. Dat is de politieke realiteit van 1994.

Clinton

In kringen waar de geschriften van de John Birch Society serieus worden genomen, wordt aan die politieke realiteit geheel voorbijgegaan. Maar soms slaat de fantasie zó op hol dat men zich maar in weinig onderscheidt van het denkpatroon binnen orthodox communistische bewegingen.

In ieder geval blijkt er een treffende overeenstemming te bestaan tussen wat er allemaal in deze kring wordt beweerd en enkele publikaties van communistisch geïnspireerde groepen die de "kapitalistische samenzwering van Wall Street" aan de kaak willen stellen.

Zo las ik ergens dat president Clinton zich al helemaal door het establishment van CFR en "Bilderberg", dat in het geniep aan een wereldregering werkt, heeft laten inpakken en „een halfzacht beleid zal gaan voeren waarin de carteriaanse mensenrechtenpolitiek weer een rol zal spelen". Wat voor beleid verwacht men dan van Clinton? De dictators de hand boven het hoofd houden zoals sommige Amerikaanse presidenten dat vroeger gewoon waren te doen?

Hoewel er geen ferventere tegenstanders van het communisme bestaan dan degenen die met het gedachtengoed van de John Birch Society sympathiseren, blijkt dat men in deze kring soms vatbaar is voor communistische desinformatiethema's.

Moord op Kennedy

Wie zat er bijvoorbeeld achter de moord op president Kennedy in 1963? Het was een samenwerking van de CIA, die toen door Allan Dulles, lid van de "Bilderbergbeweging", werd geleid, zo werd mij onlangs te kennen gegeven.

Nu had ik die opvatting al eerder horen verkondigen door niemand minder dan Willem Oltmans, in de New York Times ooit aangeduid als de „stuntman van de Nederlandse journalistiek". Oltmans, die indertijd heel goede contacten op de Russische ambassade in Den Haag had, laat in zijn in 1977 gepubliceerde boek "Een reportage over de Kennedy-moordenaars" doorschemeren dat de moord op Kennedy het werk is geweest van een mafia-achtige organisatie, die opereerde binnen de CIA.

Oltmans heeft zijn ideeën deels ontleend aan de linkse advocaat Mark Lane. Die stelt in zijn boek "Rush tot Judgment" dat de moord op Kennedy niet is gepleegd door Lee Harvey Oswald.

Evenals Oltmans suggereert Lane dat de CIA het feitelijke brein achter de moord op Kennedy is geweest. "Zeepbellen als wereldnieuws" schreef De Volkskrant in een bijtend redactioneel commentaar op de beweringen van Oltmans en Lane.

KGB

„In Moskou moet de KGB opgelucht adem hebben gehaald, toen zulke theorieën in links-progressieve kringen in de Verenigde Staten ingang begon te vinden", zegt de Amerikaanse spionagedeskundige Herbert Romerstein desgevraagd.

Romerstein is oud-hoofdmedewerker van de "Commissie voor de Inlichtingendiensten" van het Huis van Afgevaardigden. Hij publiceerde een groot aantal boeken, waaronder een standaardwerk over KGB-operaties in de Verenigde Staten ("The KGB against de main enemy").

Volgens Romerstein zat de KGB kort na de moord op Kennedy met een groot probleem. De man die de trekker had overgehaald, Lee Harvey Oswald, had in 1959 geprobeerd het Russische staatsburgerschap te verkrijgen. Oswalds verzoek werd afgewezen, maar wel hield de KGB hem sindsdien goed in de gaten.

„Kort voor de moord op Kennedy heeft iemand van de KGB nog met Oswald in Mexico gesproken", zegt Romerstein, die, evenals als KGB-expert John Barron, meent dat de KGB zich met de figuur van Oswald niet goed raad wist. De KGB-contacten van Oswald waren westerse veiligheidsdiensten echter niet ontgaan, al was niet bekend of hij ook daadwerkelijk was gerekruteerd.

„Ik weet dat de KGB er groot belang bij had verhalen in omloop te brengen dat niet de KGB, maar de CIA achter de moord op Kennedy zat", zegt Romerstein. „De KGB werkte er doelbewust aan mee dat geruchten van die strekking in omloop werden gebracht", vervolgt Romerstein. „Velen hebben dat niet doorzien.

De KGB-officier die in 1963 in Mexico met Oswald contact heeft gehad, heeft zojuist een boek geschreven, getiteld "Passport to assassination", waarin óók hij „de CIA of Amerikaanse miljonairs uit Texas" van de moord op Kennedy beticht. De KGB had er alle belang bij de aandacht van de eigen contacten met Oswald af te leiden en was al lang blij toen niet de beschuldigende vinger naar de KGB, maar naar de CIA werd uitgestoken.

Tot zover Herbert Romerstein, die diverse naar het Westen overgelopen KGB-agenten, onder wie de desinformatiespecialist Stalislav Lewtsjenjo, heeft uitgehoord.

Groen van Prinsterer

Samenzweringstheorieën zijn al heel oud. In 1798 verscheen het boek Proofs of a conspiracy van de Schotse historicus John Robison. Hij beweerde dat het geheime genootschap der Illuminaten het feitelijke brein achter de Franse Revolutie was.

Duitse conservatieve schrijvers namen die opvatting al spoedig over. Maar de Nederlandse staatsman Groen van Prinsterer wilde in zijn bekende boek Ongeloof en Revolutie „geen groot gewicht hechten" aan de rol van de Illuminaten.

Juist nu overal in Oost- en West-Europa rechts-extremistische en nationalistische stromingen de kop opsteken, moet men voor allerlei wilde samenwerzweringstheorieën op zijn hoede zijn. Zij kunnen zich tegen ons Koningshuis keren, tegen de de wettige gezagsdragers of de rechtsorde in het algemeen.

Niet zelden is er verwantschap met in vroeger tijden wijdverbreide nationalistische en antisemitische opvattingen. Ook in de (internationale) politiek geldt dat we de geesten moeten beproeven om te zien waar zij vandaan komen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 6 augustus 1994

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's

Waar extremen elkaar ontmoeten

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 6 augustus 1994

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's