Wie is er nu gek? Ik?

Niemand zoekt hier de oud-strijders. Een spiegelend kantoorpand op een troosteloos industrieterreintje aan de uiterste noordrand van Rotterdam. Kabaal van Zestienhoven. De secretaresse haalt de bezoeker beneden bij de voordeur op. Op de eerste verdieping wacht Ego achter het cijferslot.

Grijs pak, blauw streepjesoverhemd, das met Nederlandse driekleur en een oranje leeuwtje. In zijn kamer veel vlaggen, Nederlandse, Amerikaanse. En tal van plaquettes van veteranenorganisaties. Ingelijst aan de muur een persoonlijke brief van Ronald Reagan, president of the United States.

Rooms-katholiek opgevoed, vanaf de jaren vijftig bezig met de opbouw van het OSL. In 1998 bestaat de club veertig jaar. Dat hoopt hij, als hét gezicht, mee te maken. “Was je op onze bijeenkomst in Den Haag? Goed he?” Felle ogen, brede lach. Ego (67) is klein van stuk en groot in woorden. Vorige maand brak echter zijn ego. De OSL-voorzitter moest zich voor de rechter verantwoorden vanwege beledigende artikelen over allochtonen in het clubblad Sta-Vast, jaargang 1993. Hij verscheen niet, maar werd bij verstek veroordeeld. Officier van justitie mr. A. J. Molhoek was van plan een voorwaardelijke gevangenisstraf te eisen, maar veranderde dat vanwege Ego’s “glorieuze verleden” in 5000 gulden boete waarvan 2000 voorwaardelijk. De rechtbank nam ogenblikkelijk de eis over.

Geluk

Hij kan er nog kwaad om worden. “Voor het front van de natie ben ik door de Gedankenpolizei aan de schandpaal genageld”, briest Ego. “Wij zijn een ordentelijke organisatie en het kan me geen laars schelen of die officier van justitie daar een andere mening over heeft. Per slot van rekening is ze niets meer dan een justitiële arbeidscontractante. Ze heeft geluk gehad. Er waren misschien tien sollicitanten en zij is aangenomen”. Ego heeft gezegd.

Heeft u de boete al betaald?

Ego pakt een nummer van Sta-Vast, vers van de pers. Met krassende stem leest hij voor, uit eigen werk. “We zouden in dit nummer gaarne gevolg willen geven aan de eis van de rechtbank om het vonnis te publiceren. Ondanks ons dringend verzoek het toe te zenden, werd het nog niet door ons ontvangen. Kennelijk kampt het parket met te veel werk en te weinig personeel. Misschien lukt het ons in het volgende nummer”.

Toch nog een stootje onder de gordel?

“Molhoek heeft ons vogelvrij verklaard, maar wij hebben haar vogelvrij verklaard. Elke ontsporing zullen we aangrijpen. Inmiddels is opgericht het OSL-meldpunt discriminatie. Mensen die zich gediscrimineerd voelen, dus autochtone Nederlanders, christenen en joden, kunnen zich bij ons melden.

Waarom mag Theo van Gogh wel allerlei vuiligheid vertellen, waarom mogen Van Kooten en De Bie rustig op televisie zeggen dat Jezus een homofiel was? Pure belediging van christenen, van joden. Gelijke behandeling is ook zoiets. Typisch voorbeeld van ongelijke behandeling is Amsterdam. Omwille van de veiligheid van de toeristen die Amsterdam rond Pasen bezoeken, gaat de politie een aantal criminele illegalen opbergen. Wat dan met de andere Amsterdammers? Is hun veiligheid niet geboden? Wordt hiermee impliciet niet erkend dat er wel degelijk een samenhang is tussen illegaliteit van asielzoekers en criminaliteit? Wij zeggen dat niet, het blijkt uit de berichtgeving van de politie”.

Spreekwoord

Als Ego eenmaal op zijn praatstoel zit, is hij niet meer te stuiten. Hoewel hij zegt van niet, zit de veroordeling diep. Justitie werd door een meldpunt voor antiracisme op het OSL-spoor gezet. “In NRC Handelsblad van 1 april stond een artikel waarin de Utrechtse officier van justitie Berger zegt geen zaakwaarnemer van fascisten te zijn, maar er wel heel plezierig mee samen te werken. Nu ken ik een goed Nederlands spreekwoord: Zeg me wie uw vrienden zijn… Als een officier van justitie zegt prettig samen te werken met antifascisten dan geeft hij daarmee te kennen dat zijn oordeel niet onafhankelijk is en dat hij kennelijk niet weet wie er allemaal achter die anti fascistencomités zitten”.

Weet u dat wel dan?

“Nu, daar komen we wel achter. Antifascisten hielden zich destijds bezig met demonstraties tegen de NAVO, tegen kernwapens. Ze matigen zich nu de rol aan van morele scherprechter. Kijk, sinds jaar en dag is het OSL een doelwit van extreem-links. Ze proberen onze bijeenkomsten te verstoren, ze hebben banden doorgesneden, mijn auto beschadigd. Al die pogingen zijn niet gelukt. Nu hebben ze een nieuw middel: de loep. Het OSL publiceert zo’n 600 pagina’s Sta-Vast per jaar en daar zullen altijd wel een paar slippers tussen zitten”.

Slippers?

Recht op de stoel. Platte hand op de tafel. “In dit land wordt er gekeken of dat wat je zegt politiek correct is. Er wordt niet gekeken of het waar is, maar of het politiek correct is. Dan ga je er dus op letten of het lidwoord ‘de’ wordt gebruikt”.

Vlats. Weer de hand, vlak op het hout. “Je mag rustig schrijven dat Surinamers betrokken zijn bij criminaliteit. Maar zodra je in je penvoering dé Surinamers zegt, ben je fout. Er wordt niet gevraagd naar onze bedoelingen, nee, we schrijven ‘de’, dus voor de bijl. Zo is het systeem”.

Vertrouwen

Ego schreef de bewuste artikelen niet zelf, maar is als hoofdredacteur van Sta-Vast verantwoordelijk voor de inhoud van het blad. “Dat woordje ‘de’ hadden we eruit moeten laten. Dat heb ik niet gezien”. Hij peinst niet over hoger beroep. Met overslaande stem: “Waarom zou ik in hoger beroep gaan? Tegen een justitieel apparaat dat plezierig samenwerkt met anti-racismecomités? In deze rechtsgang heb ik geen enkel vertrouwen meer”.

Heeft uw meldpunt dan wel zin?

“We hoeven niet zo nodig naar de rechter. Ik wil gewoon kijken wat eruit komt. Al was het alleen maar om duidelijk aan te geven dat er in dit land met twee maten wordt gemeten. Wij worden vervolgd, maar die islamieten, fundamentalisten die door de straten van Den Haag lopen en joden beledigen, worden niet vervolgd. Justitie is gewoon bang. Ze zijn bang, ik weet niet voor wie of voor wat, maar ze zijn gewoon bang. Ze durven het niet aan.

Als wij op straat hadden gelopen met maar één spandoekje dat zich richt tegen Khomeiny, gegarandeerd dat we gepakt waren. Er wordt in dit land met twee maten gemeten”.

Uw manier van optreden heeft weinig effect. Het OSL staat bekend als een club oude mannetjes die in de marge van de samenle…

Onderbrekend: “Twintig jaar geleden hadden we onze bijeenkomst met oude mannetjes, tien jaar geleden waren er oude mannetjes, vijf jaar geleden oude mannetjes. Die oude mannetjes gaan zeker niet dood. Ze zien niet de jongeren die er ook zijn, dat doet het natuurlijk niet goed. Het OSL is met 10.000 begunstigers springlevend. We willen geen cent van de overheid. Als we zover zijn dat we geld moeten vragen, sluiten we de deur. Het is nodig dat er een groepering is die zijn mond opendoet, die niet alles over zich heen laat gaan. We brengen onder de aandacht wat er leeft in de zwijgende samenleving”.

“Liever een raket in de tuin dan een Rus in de keuken”, had het OSL nog niet zo lang geleden als leus. Die vijand is weg. Heeft u al nieuwe?

“De vijanden worden ons op een presenteerblaadje aangeboden. Dé vijanden. De bedreiging. De aantasting van normen en waarden”.

Bent u extreemrechts?

Keihard knalt de hand op tafel. “Er zegt niemand: Meneer Ego, moet u eens luisteren, dit is het bewijs. En aan de hand van dat bewijs beschuldig ik u ervan, enzovoort. We worden in de hoek geschoven en dan moeten wij aantonen dat het niet zo is. Een verdachte, hoeft niet aan te tonen dat hij niet schuldig is. Degene die hem beschuldigt, moet dat doen. Je mag in dit land niet praten over allochtonen. Doe je dat toch dan ben je besmet. Wij doen niets meer dan wat het publiek doet. Wij doen niets meer dan dat de politiek veel luidruchtiger zou moeten doen”.

Zijn stem slaat wonderlijk om. Bijna lief: “Kijk, het gaat niet om de allochtonen, het gaat niet om de autochtonen. Het gaat erom dat we hier een samenleving hebben waarin we met z’n allen op een normale manier willen leven. Een samenleving die moet openstaan voor mensen in nood die van buitenaf komen. Maar die samenleving heeft een bepaald rekvermogen, dat is niet oneindig. Je kunt niet iedereen die in de wereld in ellende verkeert naar Nederland halen. We praten over een multiculturele samenleving. Met wie? Is die andere cultuur bereid om mee te doen of blijven ze liever op zichzelf met hun eigen scholen, hun eigen slager? Waar trouwen de jongeren mee? Willen die lui zelf wel een multiculturele samenleving? Het zijn twee culturen die naast elkaar gaan leven op een klein stukje grond waarbij de ene cultuur de andere tot in het diepste van zijn ziel raakt. Dat geeft toch spanningen? Er zijn Turken die hier al tientallen jaren wonen, maar die nog geen woord Nederlands spreken. Die lui willen niet integreren. Wie heeft er baat bij? Bij deze ontwrichting van de samenleving?”

Fout

Voor de politieke vluchteling heeft Ego een andere strategie: Hier tijdelijk te gast en na een tijdje weer terug naar het vaderland. “Nu is het een tweedelige last. We hebben hier de ongeschoolde vluchteling die leeft van de bijstand en gelijktijdig geven we geld uit om de rotzooi daar op te knappen. Dat moet toch fout lopen? Dat ziet toch een kind?

Waarom komen ze hier? Dat is de vraag. De Koerden uit de onherbergzame streken van Irak komen aan de grens met Turkije. Hulpverleners vragen aan ze: Waar wil je heen? Naar Nederland, zeggen ze. Nu ben ik wel goedgelovig maar ik durf de stelling aan dat die Koerden uit de binnenlanden van Irak nog nooit van Nederland hebben gehoord. En wat zegt de BVD? De BVD zegt dat de Russenmafia haar personeel recruteert onder asielzoekers die hier in Nederland zitten. Ik zeg dat niet, de BVD zegt dat. Ik word constant bevestigd in wat wij schrijven. In 1967 hebben we geschreven dat 45 procent van de Surinaamse bevolking naar Nederland gaat. Wat zegt de BVD nu? Vijfenveertig procent van de Surinaamse bevolking zit in Nederland. Wie is er nu gek? Ik?”

U wordt bevestigd, maar niet geloofd.

“Nee, dat is het. De enige troost die ik heb, is dat als ik er over twintig jaar niet meer ben ze misschien zullen zeggen: Hij had toch gelijk. Wij worden door de feiten voortdurend in het gelijk gesteld. Let maar op: over tien jaar krijgen we een discussie in Nederland of het wel zo verstandig is geweest om Nederlandse militairen naar ex-Joegoslavië te sturen”.

Waarom?

“Omdat we vijftig jaar later zitten te zeuren over wat we in Indonesië deden. Omdat er nu mensen zeggen dat de Amerikanen niet in Vietnam hadden moeten komen. We hebben tot nu altijd maar geloofd dat de Serviërs, het is overigens tuig hoor, de grote boeven zijn. Er wordt niet over gesproken dat ook de moslims wel eens de kwaaie pier zouden kunnen zijn”.

Moeten we dan maar de boel de boel laten?

Beslist: “Ik vind dat we in Bosnië niet thuishoren. Wie betaalt dat allemaal? Hier wordt tegen de mensen gezegd dat er geen plaats is in het ziekenhuis, dat ze zelf moeten betalen voor de tandarts, dat er onvoldoende huizen zijn, onvoldoende van zus, onvoldoende van zo en aan de andere kant wordt het met bossen de deur uitgesmeten. In een bodemloze put. En dat schrijf ik ook al jaren. Ik krijg de pee in dat mensen hier bij de ziekenhuispoort horen dat ze voorlopig niet aan de beurt zijn. Het liefst zetten we u op een wachtlijst zodat we even, of langer, niets aan u hoeven te doen.

We zijn niet op de wereld gekomen om twee wilde stammen in de binnenlanden van Afrika uit elkaar te houden. Die landen moesten toch allemaal zo nodig zelfstandig worden en de kolonialen moesten ophoepelen. Maar toen de kolonialen er waren, was er geen hongersnood en werden er niet massa’s mensen met hakbijlen omgebracht”. Ego gaat gemakshalve voorbij aan de niet altijd even zuivere bedoelingen en daden van de koloniale overheersers.

“Ik heb geen zoon, maar als ik 'm had zou hij niet naar die brandhaarden mogen. Die stammen moorden elkaar uit maar doen dat over tien jaar nog. En natuurlijk is dat verschrikkelijk. Maar wat doet Pronk daar eigenlijk? Waar is hij nu minister van? Van het Koninkrijk der Nederlanden of minister van de wereld? We zijn maar een klein kikkerlandje en we denken dat we een grote wereldmacht zijn. De Verenigde Naties doet nog niets en wij zijn er al. En wij willen troepen sturen.

Ik vertel je dat de zaak omslaat zodra de eerste honderd doden vallen. Niet bij de regering, want die blijft dan thuis. Van Mierlo blijft thuis, Pronk ook. Dan zie je Voorhoeve naar de huizen gaan. Mevrouw, meneer, uw zoon is gevallen voor het grote verheven doel om in Bosnië de partijen uit elkaar te houden”.

Een bijtend cynisme heeft u.

“Dat krijg je. Iemand die in de oorlog fout is geweest, lid van de NSB, nu die heeft het dan wel meegekregen in al die jaren daarna. Maar als je actief lid bent geweest bij de communistische partij dan wordt er zelfs een zaal in de Tweede Kamer naar je genoemd. Naar de verzetsheld Schakel wordt geen zaal genoemd, wel naar Marcus Bakker”.

Heeft u het naar uw zin in Nederland?

“Als je in dit werk zit, moet je een beetje chargeren. Het is in dit land nog altijd goed leefbaar, ondanks de beperkingen van vrije meningsuiting. De ben geen nationalist. De ben wel voor Nederland en het Koningshuis maar ben geen eng nationalist. Een normaal land, dat is toch het minste wat je kunt vragen? Een land waarin ouden van dagen gewoon ’s avonds hun vrienden kunnen opzoeken. We betalen het hoogste belastingtarief ter wereld en krijgen steeds minder veiligheid. Niemand durft meer de deur open te doen na negenen. Bejaarden worden in hun huizen overvallen. Is dat een normaal land? Ik vind van niet hoor”.

Breed lachend: “Een profeet wordt in zijn vaderland nooit geëerd. Dat moet dan maar. Voor mezelf heb ik het gevoel dat ik het heb gezegd. De hoef me na afloop van de rit niets te verwijten. De heb mijn best gedaan”.

Uw opvolger moet op u lijken. “Is wel de bedoeling, ja. Ik moet hier geen progressief links figuur hebben. Het OSL zal gewoon blijven bestaan”.

Rechts.

“Het OSL is niet extreem-rechts, maar wel rechts. Zes, zeven op een schaal van een tot tien. Soms met uitschieters tot acht”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen