Vrijgemaakte aandacht voor ‘bevinding’

Het congres is een vervolg op een reis die mevrouw Arja Don-van Leeuwen, journalist Aad Kamsteeg en de (vrijgemaakt) gereformeerde ds. H. J. D. Smit recent ondernamen naar de Verenigde Staten. Zij kwamen daar in aanraking met een tiental auteurs van christelijke boeken, onder wie prof Jerram Barrs (van de PCA), die nu ook hoofdspreker is van het congres.

Veel goeds

De werkgroep is ervan overtuigd dat uit de Angelsaksische wereld veel goeds wordt aangereikt door auteurs zoals Martin Lloyd-Jones, J. I. Packer, John Stott, Larry Crabb, Jerry Bridges, Richard F. Lovelace, John F. MacArthur, D. A. Carson en Timothy Keller.

Ds. A. de Ruiter, gereformeerd vrijgemaakt predikant in Enkhuizen en voorzitter van de werkgroep die het congres organiseert, toont zich enthousiast over de publikaties van deze mensen: „Je hebt vaak het gevoel dat het stof van de Bijbel wordt afgeblazen. In de gereformeerde traditie zoals onder meer blijkt uit de catechismus en het avondmaalsformulier, is een sterk accent gelegd op de rechtvaardiging door het geloof”. Op zich vindt de predikant dat terecht, „maar het gevolg is wel dat het werk van de Geest minder aandacht heeft gekregen”.

Puriteinen

De aandacht voor de Geest en het werk van de Geest in het leven van de christen is ook altijd een belangrijk facet geweest van de stroming der puriteinen en de Nadere Reformatie. Is daarbij ook aansluiting gezocht?

Ds. De Ruiter erkent zich nooit diepgaand met de puriteinen en de schrijvers uit de Nadere Reformatie te hebben beziggehouden. Wel gelooft Hij dat schrijvers zoals Packer en genoemde anderen, de puriteinen intensief bestudeerden en ook aansluiten bij de rijkdom van hen. „Maar de puriteinen hebben in onze vrijgemaakte traditie niet zo’n positieve klank. Het roept het beeld op van iets als zelfwerkzaamheid.

Wij willen wel aansluiten bij de puriteinen, maar er zijn bij ons maar enkelen die Spurgeon en Owen kunnen lezen. Voor velen is dat toch te oude kost, verpakt in ouderwetse stijl. Die Amerikaanse schrijvers daarentegen vertalen de inhoud naar vandaag en laten op die manier de schatten van de puriteinen voor de tegenwoordige tijd met zijn beeldcultuur glanzen”.

Bedroevend

Ds. De Ruiter vraagt vooral aandacht voor de Geest als Persoon, Die ook een gevoelig Persoon is, omdat wij Hem kunnen bedroeven. De Bijbel spreekt in gevoelige termen over de Geest. Zo zegt deze dat wij in Christus zijn en wij in Hem onze blijdschap mogen hebben. Andere bijbelse beelden zijn onder meer de stromen van levend water en het dorst hebben naar de levende God.

De Enkhuizer predikant heeft de indruk dat binnen zijn kerkelijke kring geloof nogal eens ontaard is tot een omgang met de leer, in plaats van met een levende Persoon. Vanuit de vrijgemaakte afkeer van het subjectieve (zoals dat in de kuyperiaanse traditie aanwezig was), heeft de nadruk op het verbond geleid tot het achterstellen van de Geest. Daarom is het nodig weer bezieling in de kerk te krijgen, de gedachte dat de omgang met God „iets heerlijks” is, dat ook aanstekelijk werkt voor de medemens.

Bevindelijk

Anderzijds vindt ds. De Ruiter dat hij met geloofservaring, de werking van de Geest in het persoonlijk leven van de christen, iets anders bedoelt dan wat men in evangelische of bevindelijke kring daarmee aanduidt. „De bevindelijk-gereformeerden benadrukken de noodzaak een bekering te ervaren. Dat geeft dan ook toegang tot het avondmaal. Bij de evangelischen moet je eerst ervaren dat de Geest in je komt. Pas daarna is er plaats voor de doop. In beide gevallen vind ik dat de ervaring een te grote plaats inneemt.

Geloofservaring is in mijn ogen het rechtstreeks spreken van God tot mij. Daarbij is de Bijbel sterker dan mijn waarneming”.

Interesse

De sprekers op het congres komen uit vooral gereformeerd vrijgemaakte kring. Maar er zijn uitzonderingen. Ds. J. Breman, christelijk gereformeerd predikant in Doetinchem, hoort eveneens de referenten. Ook vanuit deze kerk is er interesse voor de thematiek van het congres, zo zegt ds. De Ruiter.

Sprekers vanuit bevindelijke kring, zoals Bewaar het Pand, ontbreken. „We willen de aandacht voor de Geest niet negatief benaderen, zoals in de kring van het Bewaar het Pand gebeurt. Ik heb niets tegen Bewaar het Pand, maar daar wordt mijns inziens te veel nadruk gelegd op de voorwaarde van het kennen van je zonde en onwaardigheid. Het accent moet meer liggen op de grootheid van de genade”.

Ds. H. A. Bakker, baptistenpredikant in de regio Katwijk/Rijnsburg, spreekt namens de George Whitefield Stichting over de betekenis van de puriteinen voor vandaag. Ds. De Ruiter: „Uit contact met deze stichting bleek dat de werkgroep en de stichting eigenlijk hetzelfde willen, zij vanuit een baptistische achtergrond, wij vanuit een gereformeerde. Bij hen lag de nadruk op de praktijk, bij ons op de leer. Zij hadden wel de bezieling, maar misten de fundering van de leer. Bij ons was het andersom. Bij de puriteinen is het ‘en-en’. In die lijn willen wij ook verder”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen