Christelijke identiteit kleurt zorg

In de hedendaagse cultuur wordt het door sommigen onmogelijk geacht om te spreken van christelijke zorgverlening. Er zijn immers geen christelijke spuiten, pillen en bedden. De auteurs van het boekje stemmen met dit laatste in. Er zijn ook geen christelijke letters, muzieknoten en verfsoorten. Maar, zo. is te lezen op pag. 59, desondanks is er wel sprake van christelijke literatuur, muziek en beeldende kunst. Die parallel trekken ze door naar de christelijke zorgvisie.

Interacties

In hoofdstuk drie wordt dit nader toegespitst op de patiënt, met name op degenen die chronisch ziek zijn. Wat betekent het om patiënt te zijn? Welke interacties hebben er binnen de zorgrelatie plaats?

De vragen met betrekking tot het specifieke van christelijke zorg komen in hoofdstuk vier aan de orde. Dit komt het meest naar voren in het soort zorgverlening dat in een bepaalde situatie aanvaardbaar is. Daarbij spelen normen en waarden een grote rol. Met andere woorden: de christelijke identiteit kleurt niet alleen het verpleegkundig handelen, maar normeert het eveneens (hetgeen in wezen voor al ons handelen geldt).

In het boekje merken de auteurs terecht op dat christelijk handelen zich kan onderscheiden van niet-christelijk handelen, maar dat het maken van onderscheid geen doel op zich is. In veel situaties kunnen christenen samenwerken met niet-christenen en verrichten ze dezelfde zorgende handelingen.

Toch kan de vraag gesteld worden of dan ook werkelijk hetzelfde gedaan wordt. De auteurs laten dat verder rusten. Ik denk aan het boek ”Wijsgerige begripsanalyse” van prof Brümmer. Hij merkt daarin op dat twee mensen ogenschijnlijk hetzelfde kunnen doen, maar wanneer de intenties verschillend zijn, verrichten ze toch twee verschillende handelingen. Dat klopt mijns inziens het meest met de bijbelse woorden „Gij geheel anders”. Een offeraar in de Bijbel werd niet alleen beoordeeld op basis van zijn offer (de handeling op zich), maar het ging erom met welk hart het offeren geschiedde. Trek dat door naar de zorg. De patiënt kan dan wel op de gebruikelijke wijze behandeld worden, maar wanneer de intenties anders zijn, is er sprake van een andere hulpverlening.

Frustraties

In de laatste twee hoofdstukken worden lijnen naar het zorgmanagement en het onderwijs getrokken. Het boekje is bestemd voor werkers in de gezondheidszorg. Doordat de auteurs strak vasthouden aan de wetenschappelijke onderbouwing van hun betoog, komt dit de leesbaarheid niet altijd ten goede. Voor een geïnteresseerde lezer behoeft dat geen bezwaar te zijn.

Het laatste hoofdstuk kan ik in het bijzonder aanbevelen voor hen die de opleiding tot verpleegkundige (hbo-V of in-service-opleiding) willen gaan volgen. Frustraties en een te hoge verwachting, ook van christelijke opleidingen, kunnen daarmee voorkomen worden. Kortom, een boek dat het lezen waard is, juist voor degenen die betrokken zijn bij de zorgverlening.

N.a.v. ”Zorg dragen; naar een christelijke visie op zorg”; onder red. van drs. B. E. Cusveller; uitg. Buijten & Schipperheijn, Amsterdam, 1996; ISBN 90-6064912-5; ƒ 23,90.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen