BUITENISSIG

Geen gespiek meer

Britse afgevaardigden moeten het gebruik van hun buzzer als spiekbriefje of geheugensteuntje beperken. De pieper met tekstschermpje is niet meer toegestaan in het spreekgestoelte. De voorzitster van het Lagerhuis, Betty Boothroyd, besloot tot deze ingreep na woedende protesten van de Conservatieven. Zij toonden zich uiterst verbolgen over een lid van de oppositie. Nadat Labour-afgevaardige Brian Wilson was opgepiept, had hij zijn buzzerboodschap voor een interruptie gebruikt.

De linkse campagneleider las openlijk de tekst voor die een assistent hem van buiten het parlement had toegezonden, meldde de Britse krant The Guardian vorige week. De assistent, die in een Labour-kantoor het debat volgde, waarschuwde Wilson dat een Conservatief politicus uit eigenbelang een vraag had gesteld.

Lagerhuis-voorzitster Boothroyd wil niets meer weten van het spieken van een pieper tijdens een parlementair debat of vergadering van een commissie. De buzzer moet voortaan zijn uitgeschakeld. Bij een oproep mag het apparaatje alleen nog maar vibreren, niet meer piepen.

Het verbod op het oplezen van een vraag, ook als die op papier staat, is een van de vele huisregels in de Britse Tweede Kamer. De afgevaardigden mogen verder niet eten of drinken in het parlement, de Koningin beledigen of failliet gaan. Maar wat zij vooral niet kunnen maken, is sterven in het parlement. Ook als ze ter plaatse overlijden, wordt op het overlijdensbericht als locatie een ziekenhuis vermeld. (Bron: ANP)

The Sun

De Britse Labour-leider Tony Blair lijkt er uitstekend in geslaagd het imago van Labour te veranderen. Zo opende het boulevardblad The Sun gisteren de voorpagina met de kop ”The Sun backs Blair”. The Sun staat achter Blair. En dat terwijl The Sun altijd in opperste verheerlijking in ex-premier Margaret Thatcher nog steeds een soort Conservatieve Moeder Teresa zag. Was The Sun van het Conservatieve geloof afgevallen? Natuurlijk niet. The Sun heeft maar één geloof en dat is het oplagecijfer. Als graadmeter van ”gesundenes Volksempfinden” schiet dit blad zelden zijn doel voorbij. Blair heeft zich beter verkocht dan Major, dus verkoopt met Blair het blad beter.

Voordat The Sun echter tot zijn onvoorwaardelijke steun kwam, had Blair van redactiewege iets moeten verduidelijken. Europa, de euro, de EU geleid vanuit Brussel, zijn zaken die de fiere geest van het onafhankelijke Groot-Brittarinië kunnen aantasten, als daar geen koen leiderschap van een Britse premier tegenoverstaat, zo laat The Sun al jaren weten. Zou Blair de Britse belangen in Europa verkwanselen? was de vraag van de krant, die zelfs een simpliciteit als een internationale voetbalwedstrijd, laat staan een intellectuele uitdaging, tot een nationalistische oorlog weet terug te brengen.

Tony Blair stelde de lezers al gerust. „Nieuw Labour”, zo schreef Blair, „wil niets te maken hebben met een Europese superstaat. We zullen vechten voor de Britse belangen en we zullen geen inch van onze onafhankelijkheid prijsgeven. Als we binnen Europa blijven -en er is geen enkele partij die een vertrek voorstaatwordt het tijd dat we een leidende rol op ons nemen om Europa om te buigen in de richting van de Britse wensen”. En: „Ik ben een Britse patriot. Wie denkt dat ik mijn land tekort zal doen, heeft niet geluisterd naar wat ik de afgelopen drie jaar heb gezegd. Ik heb Labour niet veranderd in de partij die het nu is, om alles aan Europa of wie dan ook weg te geven”. En: „Groot-Brittannië is geboren om een leider van naties te zijn en niet een gedwee volger”. (FLvK)

Da Vinci

De expositie over Leonardo da Vinci die ruim een jaar geleden in Rotterdam te zien was, heeft in de VS tot een debat over de authenticiteit van sommige tentoongestelde werken geleid. De expositie over de Italiaanse schilder, wetenschapper en uitvinder Leonardo da Vinci (1452-1619) is sinds deze maand te bezichtigen in het Museum of Science in Boston.

Kort na de opening besteedde de krant The Boston Globe op haar voorpagina uitvoerig aandacht aan de twijfels van sommige deskundigen over de echtheid van een aantal tekeningen en beelden. James Ackerman, emeritus hoogleraar kunstgeschiedenis aan de gerenommeerde universiteit van Harvard, stapte op als adviseur uit ongenoegen over het besluit van de museumdirectie om sommige werken tentoon te stellen. „Ik zag dat er veel kunstwerken bij waren die in de Uteratuur over Leonardo nooit zijn genoemd. Zij verdienden het niet hier te worden getoond”, zegt Ackerman.

Een omstreden tekening is Onze Lieve Vrouw van de Rotsen, dat uit een particuliere collectie afkomstig is. Het origineel hangt in het Parij se Louvre en een tweede in de National Gallery in Londen. Volgens Ackerman is het hoogst onwaarschijnlijk dat Da Vinci deze tekening driemaal heeft gemaakt en moet het tentoongestelde werk een kopie zijn. Jack Wasserman, emeritus hoogelaar kunstgeschiedenis in Philadelphia, zet vragen bij de twee beelden in de expositie. „Hoewel Leonardo enkele beelden maakte, is er niets van overgebleven”, zegt hij. (Bron: ANP)

Nieuw-Zeeland

Zo’n duizend jaar geleden ontdekten Maoripioniers in kano’s na een zwerftocht over de Stille Zuidzee een nieuw en mistig land. Ze noemden het Aotearoa, land van de lange witte wolk. In 1642 arriveerde de ontdekkingsreiziger Abel Tasman en hij veranderde de naam in Nieuw-Zeeland, naar zijn geboortegrond. Nu willen de Maori’s hun eigen naam terug.

, Stamleiders zijn bereid met de Nieuw-Zeelandse regering over de naam te onderhandelen. Zo mogelijk stappen ze naar de rechter om de oorspronkelijke naam hersteld te krijgen.

Later dit jaar zal het Waitangi-tribunaal, een officieel panel dat klachten van de Maori’s behandelt, zich over de naamsverandering buigen. Hoewel de regering niet verplicht is zich aan de bevindingen van het tribunaal te houden, neemt men de adviezen meestal over, omdat men de raciale harmonie in het land niet wil verstoren. Er zijn al gesprekken geweest tussen Maorileiders en kabinetsministers over de historisch complexe zaak.

Ook in 1991 probeerden de Maori’s al de naamsverandering door te drukken, nog tevergeefs. Sommige Nieuw-Zeelanders, afstammelingen van Britse kolonisten, waren toen verbolgen.

Nu zijn de Maori’s optimistisch dat er een compromis gevonden wordt. „Nog dit jaar hopen we rond de onderhandelingstafel te zitten”, aldus Dell Wihongi van de Te Rarawa-stam. Volgens hem onderstreept het eerherstel van de Maori-naam het unieke van het land, dat door veel organisaties reeds langer Aotearoa-Nieuw-Zeeland wordt genoemd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen