Het abortusprobleem in Duitsland
Theoloog Eibach: Ook gehandicapte is naar Gods beeld geschapen
ZEIST - Duitsland heeft een probleem. Enerzijds wordt er alles aan gedaan om te vroeg geboren baby’s in leven te houden. Anderzijds worden levensvatbare ongeboren kinderen in de moederschoot gedood, of krijgen ze na de geboorte geen verzorging, zodat ze sterven. Dit laatste „gebeurt wekelijks, dagelijks in Duitse ziekenhuizen”.
Deze tegenstelling schetste de Duitse theoloog en bioloog dr. U. Eibach zaterdag tijdens het congres ”Zinvolle zorgverlening aan mensen met een verstandelijke handicap”. Vroeger mocht in Duitsland geen abortus worden gepleegd na de 22e à 24e week van de zwangerschap. Inmiddels is daar de medische indicatie bijgekomen, die abortus toestaat als het leven van de moeder in gevaar zou zijn. Dit leidt ook tot abortus op levensvatbare ongeboren vruchten.
Als de kinderen op wie abortus zou worden gepleegd eenmaal zijn geboren, is er een juridisch probleem, zei Eibach, hoofddocent en predikant van het ziekenhuis van de universiteit van Bonn. Dat probleem luidt dat een geboren mens een persoon is die recht heeft op behandeling.
Ethische probleem
Bij dit alles speelt mee dat volgens de maatschappij via prenataal onderzoek geboorte van kinderen met een verstandelijke handicap „met alle mogelijkheden” moet worden voorkomen. Dat leidt tot een ethisch probleem, aldus Eibach: „Er ontstaat een discussie over de waarde van het leven. Men daagt ons uit een oordeel te vellen over de waarde van het gebrekkige leven. Terwijl die waardigheid empirisch niet is vast te stellen”.
Eibachs antwoord op deze vraagstelling was duidelijk. Vanuit christelijk perspectief heeft het leven waardigheid omdat God de mens naar Zijn evenbeeld heeft geschapen. „Deze waardigheid is onaantastbaar totdat de dood komt”.
Wanneer deze invalshoek niet wordt gekozen, vervalt men in een „dodelijk zelfbeschikkingsrecht”. „Ieder leven heeft het recht geleefd te worden”.
Deze opvattingen strekken zich ook uit tot mensen met een handicap, aldus de Duitser. „Ook de gehandicapte is geschapen naar het evenbeeld van God”. Hij constateerde dat het moeilijk is „gehandicapt leven verder te leven zonder dat er een religieuze grondslag is”. Eibach zei te willen waarschuwen dat de gezondheidszorg door de toegenomen technologie zich niet moet laten leiden tot een selectieve zorgverlening.
Kritiek
Prof. drs. J. van Londen, voorzitter van de Raad voor de Volksgezondheid en de Zorggerelateerde Dienstverlening, legde uit dat de overheid gehandicapt leven zinvol móét vinden, alleen vanwege verplichtingen aan internationale verdragen. Discussies over het voorkómen van gehandicapt leven moeten plaatshebben. „Dat is iets anders dan dat dit meteen wordt gecodi ficeerd” (in wetten gegoten, red.).
Een congresganger kritiseerde da de overheid wel 700 miljoen gulden uittrekt voor de zogeheten deregulering, terwijl staatssecretaris Terpst moeite moet doen om 40 miljoen gulden te vinden om de wachtlijsten voor gehandicapten te verkorten. „The price is twice”, zo luidde volgens hem de ervaring van kleinschalige gehandi capteninstellingen in Scandinavië.
Prof. dr. J. S. Reinders, hoogleraa ethiek vanwege de Willem van den Bergh-leerstoel aan de Vrije Universiteit, deed een filosofisch getinte aan val op het begrip ”zinervaring”. Volgens hem heeft iemand pas een idewat het leven met een verstandelijke handicap is, als deze daadwerkelijk met verstandelijk gehandicapten omgaat. Deze persoonlijke betrokkenheid is nodig, „anders valt er niets te ervaren”.
Onverdiende genade
Reinders waarschuwde tegen de opvatting dat je kinderen kunt nemen „Dat kan uitlopen op een teleurstelling als je uitgaat van je eigen zinervaring Zinervaring is een nevenproduct, als je het zo wilt zeggen onverdiende genade”. Het meest ernstig noemde hi ogingen gehandicapt leven te elimineren.
Hebben wij als christenen een ant woord voor niet-christenen, zonder direct te verwijzen naar God of missionair bezig te zijn? vroeg congresvoorzitter drs. N. W. J. Speelman, directeur van het zorgcentrum Sterrenberg en voorzitter van de Christelijke Vereniging van Zorginstellingen, aan he eind van het congres. Dr. W. I. J. Aalbersberg, voorzitter van de Vereniging ’s Heeren Loo, sloot af met de opmerking dat het onbijbelse woord ”zin” niet anders is dan het bijbelse woord ”belofte”.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 7 april 1997
Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van maandag 7 april 1997
Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's