Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kritische buren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kritische buren

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Met een variant op een bekend gezegde moet de pro-life-beweging In Nederland zo langzamerhand gaan denken: van onze buren moeven we het hebben. Bij de behandeling van verschillende ethische ondenwerpen blijkt van tijd tot tijd dat de Europese buurlanden een stringenter beleid voeren dan ons land.

Zo bestaat er binnen het Europees Parlement (EP) nog altijd een grote huiver om de Nederlandse euthanasiepraktijk te accepteren. Bij de Duitsers komt dit in belangrijke mate voort uit het trauma van het nazi-bewind. Dat gebruikte euthanasie om zich te ontdoen van ”minder valide levens”. Voor Zuid- Europese landen is het rooms-katholicisme een belangrijke rem om levensbeëindigend handelen goed te keuren.

De reserves tegenover het Nederlandse euthanasiebeleid zijn onlangs nog verwoord in het jaarverslag over de mensenrechten in Europa. Dat rapport verwierf niet alleen de steun van christen-democraten, maar ook van (sommige) socialisten en groenen in het EP.

Opvallend is ook de waardering die b.nnen het EP bestaat voor de Britse hospices. De lidstaten werden vorige week opgeroepen dergelijke inrichtingen voor stervensbegeleiding te subsidiëren. Die aansporing is een hart onder de riem van de prolife-beweging in ons land, die immers al lange tijd in Den Haag lobbyde om meer subsidie. Meestal botste zij daarbij op een muur van onbegrip of onwil.

Immers, de 250.000 gulden die op de begroting van mevrouw Borst was gereserveerd voor palliatieve zorg was niet veel meer dan een fooitje. Vorige week bleek de bewindsvrouw plotseling bereid dit bedrag te verhogen naar IO miljoen gulden. Het is een open vraag of de belangrijkste impuls hiervoor vanuit Straatsburg kwam of vanaf Huis ten Bosch. Voor de laatste optie pleit dat de minister de portemonnee opende tijdens een bezoek van de Koningin aan de stichting Kuria in Amsterdam. Mogelijk heeft mevrouw Borst begrepen dat ze niet achter kon blijven nu de Koningin opvallend veel belangstelling heeft voor palliatieve zorg.

Wat de oorzaak van de gulheid van de minister ook moge zijn, zeker is dat de regering bij ethische kwesties in de gezondheidszorg rekening moet houden met de kritische blik van de buurlanden en met de regelgeving vanuit Brussel. Dat geldt niet alleen de problematiek omtrent het levenseinde, maar ook vragen aangaande de grenzen van biotechnologisch onderzoek. Binnen het EP wil men daar strikte regels voor geven, waar Den Haag mee zal moeten rekenen. Mevrouw Borst heeft ook daar vorige week een voorschot op genomen, door maatregelen tegen het klonen van mensen aan te kondigen.

Binnen protestants-christelijke kring bestaan in het algemeen reserves jegens vergaande Europese eenwording. Tegelijk staat ze in eigen land vaak alleen als het gaat om het uitdragen van de pro-life-gedachte. Die steun is er (soms) wel in het buitenland.

Omgekeerd reageren fervente voorstanders van eenwording van Europa vaak laconiek op de kritiek vanuit de buurlanden op de Nederlandse aanpak van ethische kwesties.

Voorstanders van Europese eenwording zouden er daarom goed aan dofen zich te matigen in hun euforisch spreken ever de voordelen van een Verenigd Europa. Tegenstanders van het eenheidsstreven moeten wellicht wat meer oog hebben voor de beteugelende werking die soms van de buurlanden uitgaat Dat betekent niet dat ze moeten doorvloeien en het pleidooi voor het behoud van de nationale identiteit moeten opgeven. De muren van het eigen nationale huis moeten zeker niet worden weggebroken. Eigen haard is goud waard, maar soms moet je het van je buren hebben.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 15 april 1997

Reformatorisch Dagblad | 18 Pagina's

Kritische buren

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 15 april 1997

Reformatorisch Dagblad | 18 Pagina's