Bekijk het origineel
Bekijk het origineel
Het verdriet van een veteraan
Willem van der Veer: „Ik had niet om roodvonk gevraagd, maar toch dat deserteursgevoel: zij dood en ik leef nog”
In al zijn boeken zette Willem van der Veer kameraden in de schijnwerpers. Pas vorig jaar kwam hij ertoe zijn eigen lotgevallen in de Tweede Wereldoorlog vast te leggen. Na lang aandringen van de uitgever. Het is slechts één episode uit een veelbewogen leven, jaren achtereen in de schaduw van de dood. Het heeft de oud-commando nimmer nachtmerries bezorgd. Alleen als zijn verloren vrienden ter sprake komen, druppen er tranen. „Ik heb 4 mei niet nodig om te herdenken. Ik herdenk ze elke dag”.
Premium Artikel
Dit artikel is exclusief leesbaar voor abonnees met een RD-abonnement, een zesdaags abonnement op het RD of op de e-paper. Dit artikel lezen? Log in op uw EMG-account of neem een abonnement.
Inloggen Neem (proef)abonnementBekijk de hele uitgave van vrijdag 9 mei 1997
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 mei 1997
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's
