Symbool voor moed van voorvaderen
Atheense Evzones houden de wacht voor het monument van de onbekende soldaat
ATHENE - Voor het parlementsgebouw in het centrum van Athene houden Evzones in traditioneel tenue de wacht voor het monument van de onbekende soldaat Ze staan stil uit respect voor een onafhankelijk Griekenland. „Het is een erebaan”, vertelt de 22-jarige Evzone Vassilis Miskos. „Met onze wacht bij dit gedenkteken symboliseren we de waardigheid en moed van onze Griekse voorvaderen”.
Het Griekse presidentsgebouw diende tussen 1840 en 1935 als koninklijk paleis. In die tijd was het een erebaan om voor koning Otto de wacht te houden. Vassilis: „In 1974 werd de honderd jaar oude monarchie officieel afgeschaft en de democratie hersteld. Sinds deze tijd houden Evzones niet meer de wacht voor de koning, maar voor iedere gesneuvelde soldaat die heeft gevochten voor een vrij Griekenland”. Op de marmeren muren van het monument hangen bronzen schilden met daarop de militaire overwinningen van het moderne Griekenland. Ook staat er een gedeelte uit de grafrede van Pericles (430 voor Christus) afgebeeld, waarin gevallen Atheners van de Peloponnesische oorlog worden geeerd.
Grieks uiterlijk
Niet iedereen krijgt de kans deze erebaan te vervullen. Om Evzone te zijn, worden strenge eisen aan de Griekse mannen gesteld. Vassilis heeft een duidelijk Grieks uiterlijk en met zijn 1,95 meter aan lengte maakt hij een behoorlijke indruk. „Dit moet ook”, vertelt hij. „Je dient minimaal 1,85 lang te zijn, eruit te zien als een echte Griek: donker haar en bruine ogen, en een hogere opleiding te hebben voltooid”.
Nadat Vassilis voor elektrisch ingenieur heeft gestudeerd, is hij verplicht minstens achttien maanden het leger in te gaan. Een beroepsleger op vrijwillige basis, zoals Nederland heeft, kent Griekenland niet. Als Vassilis twee maanden in het leger zit, wordt er gevraagd wie er Evzone wil worden. Iedere twee maanden kiezen 65 soldaten ervoor om als Evzone opgeleid te worden. Een maand lang volgen ze een zware training en uiteindelijk worden dertig soldaten als Evzone gekozen.
Vassilis is Evzone geworden omdat dit een van de beste plaatsen in het leger is. „We moeten wel vier uur Op een dag stilstaan, soms bij temperaturen van 4 graden Celsius, en in ons uniform is dat niet echt aangenaam. Maar in vergelijking met de landmacht is het werk van een Evzone gemakkelijker. Bij de landmacht hebben we veel zware oefeningen in de bergen en de druk die ik daar ervoer, was veel groter”.
„Hier hebben we iedere dag twee uur oefeningen met onze wapens. Om de dag zijn we ‘in’ of ‘uit’ de legerplaats. Als we ‘uit’ zijn, mogen we na de oefeningen weggaan en moeten we om 23.00 uur ’s avonds weer terug zijn. Als we ‘in’ zijn, betekent het dat we die dag vier uur de wacht moeten houden. Dit is natuurlijk niet achter elkaar, om het uur vindt er een wachtswisseling plaats. In de tussenliggende tijd verwisselen we het warme uniform voor lichte kleren en proberen we ons wat te vermaken”.
De Evzone draagt een zeer traditioneel uniform. Op zijn hoofd prijkt een Varion, dit is een rode pet met een lange zwarte pluim. De kleur rood staat voor het vergoten bloed en de zwarte kleur symboliseert Griekse tranen. Verder heeft de Evzone een lange, wijde blouse, die op een doordeweekse dag wit is en op zon- en feestdagen blauw als kleur heeft. Onder deze blouse draagt hij een dikke maillot met blauwe koorden om zijn kuiten. Verder heeft hij rode schoenen met een zwarte pompoen. „Tijdens de oorlog zat er een mes in deze pompoen”, vertelt Vassilis.
De stappen die de Evzones maken hebben allemaal een betekenis. Midden voor het monument schuren ze met hun schoenen over de grond en daarna gooien ze herhaaldelijk hun benen naar voren, alsof ze iets wegtrappen. Deze beweging is symbolisch voor de strijd tegen de Italiaanse bezetting in Athene tijdens de Tweede Wereldoorlog. „We wilden destijds de Italianen met dezelfde beweging de zee in trappen”, vertelt Vassilis. „Deze bewegingen moeten we heel nauwgezet uitvoeren. Als we lachen, praten of meermalen fouten maken, worden we gestraft”.
Na tien maanden zit het baantje als Evzone erop. Vassilis moet nog twee maanden: „Hoewel ik dit een bijzondere ervaring vind, verlang ik best weer naar mijn familie. Thuis hebben we een Tavema, waar ik gelijk aan de slag kan. Daar verdien ik waarschijnlijk wel wat meer dan de duizend drachmes in de maand die ik nu krijg”.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 mei 1997
Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 mei 1997
Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's