„Laat je, met Calvijn, eens in ‘t hart kijken”

Dat zei prof. dr. H. J. Selderhuis gisteravond tijdens de tweede Wezepse lezing in gebouw “De Schakel” te Wezep. Hij sprak over “Calvijn en de Psalmen”. De christelijke gererormeerde hoogleraar leverde tegelijk de ‘toepassing’: Wij, gereformeerde gelovigen, houden ons veel met de Psalmen bezig, we zingen ook wel graag wat anders, maar die Psalmen, daar kom je altijd bij terug. Gezangen geven veel en betekenen veel, opwekking doet het goed en doet ook goed, maar Psalmen! Gezangen is boter, opwekking is margarine, maar Psalmen, dat is echte boter en dat proef je”.

Maar hoe gaan wij gereformeerden met de Psalmen om? We zingen ze uit volle borst, onder veel muzikaal geweld, ook wel begeleiding genoemd, ’t is maar hoe je d’r tegen aankijkt. Maar nou de vraag: „Laten wij ons ook in het hart kijken. Hoe gaan we in de gemeente met elkaar om?” Calvijn spreekt, aldus prof. Selderhuis, steeds in het psalmencommentaar over één kerk, over ‘wij als gelovigen’. „Dat kennen wij niet meer, maar wij willen wel. Maar hoe? Wij als christenen praten met elkaar over eenheid en gaan er voor het gemak even van uit dat we persoonlijk al een eenheid hebben, maar dat het kerkelijk nog vorm moet krijgen. Wij verzamelen ons rondom een Evangelische Omroep, een Reformatorisch Dagblad, een gereformeerde ochtendkrant, maar wij mijden steeds meer het gesprek over de enige plek waar het volk des Heeren zich echt verzamelt”.

„Maar, is er wel die persoonlijke eenheid? En kun je aan kerkelijke eenheid werken zonder dat eerste? Als we met elkaar als gereformeerde christenen verder gaan, komen die Psalmen weer op tafel. In de oude berijming of nieuwe, op hele noten of ritmisch. Zingen we alleen Psalmen of ook andere liederen? Nou, als het daarover gaat, dan beleef je wat. In zulke discussies komt openbaar wat er nu echt in mensenharten leeft. Daarom: voordat we zulke discussies ingaan, eerst de vraag: laten we ons in het hart kijken? Elkaar in het hart kijken, moet zoals Calvijn met de Psalmen doet.

Als dat gesprek op gang komt, het gesprek over de vreze des Heeren, over aanvechtingen en geloofsvreugde, over avondmaalsmoeite en verbondszekerheid, dan komt er herkenning. Maar dan loopje de kans dat ook je negatieve kanten op tafel komen. Groter is de kans dat de ander zal zeggen dat die hervormden zo vrijzinnig nog niet zijn, die christelijk gereformeerden zo zwaar nog niet, die vrijgemaakten zo stoer nog niet, die Nederlands gereformeerden zo los nog niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen