Aalsmeer belast elk bezoek aan eigen jacht

De watersporters moeten zelf bijhouden hoe vaak en met hoeveel personen ze dit watersportseizoen op hun schip zijn geweest. Aan het eind van het seizoen moeten ze dan 1,35 gulden per persoon per verblijf betalen aan de gemeente.

De gemeente voelde zich geroepen tot deze aanpak nadat de Hoge Raad de plaatselijke verordening watertoerismebelasting had afgekeurd. In die verordening ging de gemeente uit van gemiddeld 24 verblijven per boot. De gemeentelijke verordening was gebaseerd op een modelverordening van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Die vereniging had op haar beurt gebruikgemaakt van een onderzoek van de ANWB van vele jaren geleden.

De Watersportvereniging Aalsmeer vocht de heffing aan en kreeg november vorig jaar gelijk van de Hoge Raad. De vereniging kon namelijk aantonen dat het werkelijke verblijf aan boord meer dan 25 procent afweek van de gemeentelijke aanname in de verordening; het zogenaamde forfait.

Onder één verblijf verstaat de gemeente Aalsmeer het verblijf aan boord van een etmaal of een deel ervan. Ook enkele uren klussen op de boot beschouwt ze als een verblijf. De gemeente erkent dat de eigen opgave van mensen niet te controleren en dus fraudegevoelig is. „We gaan uit van de eerlijkheid van de booteigenaren”, geeft een woordvoerster toe.

Het gaat in Aalsmeer om een eenmalige operatie. De opgaven van de booteigenaren, overigens alleen mensen die niet woonachtig zijn in Aalsmeer, dienen om te komen tot een nieuw forfait dat de gemeente volgend jaar in rekening gaat brengen.

De VNG heeft de gemeenten naar aanleiding van de uitspraak van de Hoge Raad de suggestie aan de hand gedaan om aan de hand van een aantal steekproeven te komen tot een nieuw forfait. „Dat is ook gebruikelijk bij de heffing van toeristenbelasting op campings van mensen die een vaste staanplaats hebben”, aldus een woordvoerder.

Pot

Een adequate regeling kent volgens een ANWB-woordvoerder veel haken en ogen. „In feite is het nog steeds heel moeilijk om te komen tot een praktische en bevredigende oplossing”. Om die reden voelt de ANWB net als bij de invoering van de toeristenbelasting nog steeds niets voor die belasting. „Met het geld wordt bovendien niets gedaan. Het verdwijnt in de pot algemene middelen”. De ANWB noch de VNG weet of en zo ja hoe andere gemeenten hun watertoerismeverordening hebben aangepakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen