„Hanson maakt carrière met racisme”

Het onafhankelijke parlementslid Hanson beweert dat zij openlijk zegt wat veel Australiërs niet durven: er moet een halt worden toegeroepen aan de immigratie van Aziaten en het moet ook gedaan zijn met de privileges van de oorspronkelijke bewoners, de aboriginals.

„Ze brengt ons terug naar de jaren vijftig en verwoordt uiterst scherpe standpunten die jarenlang niet te horen zijn geweest”, zegt de politieke analist David Millikan.

Onmogelijk

Hanson richt haar pijlen op het hart van Australiës officiële beleid - het bevorderen en in ere houden van een multiculturele samenleving. Het begrip multiculturele samenleving werd overigens pas in 1973 omhelsd, nadat het Aziaten meer dan honderd jaar feitelijk onmogelijk was gemaakt naar Australië te emigreren, terwijl voor blanke immigranten uit Europa de deuren wijd open werden gezet.

De grenzen werden voor Aziatische immigranten opengesteld als onderdeel van nieuw beleid dat erop was gericht een economische en politieke plaats te veroveren in Azië en de traditionele banden met Europa steeds meer los te laten. Op het ogenblik wonen er mensen uit 160 verschillende landen in Australië.

Praten over een ”blank” Australië is tegenwoordig taboe omdat het velen doet denken aan het beschamende verleden. Maar Hanson dringt er op directe wijze bij Australiërs op aan dat schuldgevoel van zich af te gooien. „De word ziek van politieke correctheid. De mensen durven hun mond niet open te doen uit angst om voor racist uitgemaakt te worden”, zei ze onlangs op de televisie.

Het is Hanson in ieder geval gelukt om een jaar na haar politieke debuut de meest besproken parlementariër te worden. In de media wordt ze regelmatig vergeleken met Hitler en critici stoppen haar in één hoek met de Ku Klux Klan.

Zondebokken

Ondanks het feit dat ze een minderheid vertegenwoordigt, is de regering verontrust over haar uitgesprokenheid. Handelsminister Tim Fischer liet onlangs weten dat ze de handelsbetrekkingen met de Aziatische landen in gevaar brengt. Hij noemde dit „heel dom”. Australië kent een jaarlijkse export naar Azië ter waarde van zo’n 90 miljard gulden.

Premier John Howard haalde vorige week nog uit naar de anti-Aziatische en anti-aboriginal-uitspraken van Hanson. Volgens Howard zoekt Hanson zondebokken voor de problemen van Australië. In een toespraak voor het Australisch-Aziatische Genootschap zei de premier: „Ze heeft ongelijk als ze zegt dat aboriginals geen achterstand kennen. Ze heeft ongelijk als ze zegt dat Australië overspoeld dreigt te worden door Aziaten. Het is verkeerd van haar zondebokken aan te wijzen. Ze heeft ongelijk als ze zegt dat buitenlandse investeringen niet zo belangrijk zijn. Ze heeft ongelijk als ze beweert dat Australië op weg is naar een burgeroorlog tussen de etnische groepen”.

Maar Hanson is niet te stoppen. Bij haar installering als parlementslid vorig jaar september liet ze weten dat de Aziatische immigranten buiten de deur moeten worden gehouden omdat ze banen inpikken en weigeren te integreren in de Australische samenleving. Ze beweerde dat haar land in het jaar 2040 overspoeld zal zijn door Aziaten, die vorig jaar 40 procent van alle immigranten uitmaakten.

Geen sympathie

Haar meest racistische opmerkingen bewaart ze voor de aboriginals. In haar boek schrijft Hanson dat de oorspronkelijke bewoners van Australië kannibalen waren die hun vrouwen en kinderen opaten en dat ze om die reden geen sympathie verdienen wegens het verlies van hun land of hun ondergeschikte status in de maatschappij. Australische geschiedkundigen lieten onmiddellijk weten dat haar bewering nergens op slaat.

Hanson, een voormalige snackbareigenaresse, heeft inmiddels de politieke partij ”Pauline Hanson’s One Nation” opgericht en ze zegt al 40.000 partijleden te hebben. Een deel van haar succes dankt Hanson aan de teleurgestelde middenklasse in Australië, die economisch harde tijden doormaakt. Velen geven de immigranten de schuld van de werkloosheid.

Australië kent een werkloosheid van 8,7 procent en op het platteland, waar de Hanson-mania hoogtij viert, is dat zelfs tussen de 20 en 30 procent. Er is bijna geen economische groei en de aanhoudende droogte in de binnenlanden drijft de boeren in het nauw.

Hoewel Australië in het verleden diverse extreem rechtse politici heeft gekend, had geen van hen zoveel succes als Hanson. De 42-jarige roodharige dankt dit mede omdat ze een vrouw is in de door mannen gedomineerde politiek. Ze wordt gezien als een ongekunstelde ”plattelandsmeid” die zegt wat ze denkt. Twee opiniepeilingen tonen aan dat ze nationaal aan populariteit wint ten koste van de regeringscoalitie, die steeds meer teleurgestelde kiezers ziet weglopen.

Raciale aanslagen

Verontrustender is echter haar invloed op de (oppervlakkige) raciale harmonie tussen de 17 miljoen blanke Australiërs en ongeveer een miljoen Aziaten en ruim 300.000 aboriginals.

Gerard Henderson, hoofd van de politieke denktank ”Sydney Instituut”, schat dat Hanson géén lang politiek leven beschoren is. „Maar wat belangrijker is, is haar invloed op de mentaliteit van de mensen”, aldus Henderson. Na haar toespraak voor het parlement afgelopen september verdubbelde het aantal raciale aanslagen op Aziaten, zegt Zita Antonios, hoofd van het Australische anti-discriminatiemeldpunt. Volgens Antonios is het aantal maandelijkse klachten over discriminatie in Sydney gestegen van tien tot vijftien voor september tot veertig a vijftig nu.

En volgens de politiek analist Millikan is de campagne van Hanson erop gericht „ons dertig jaar terug in de tijd te zetten om ons te laten terugkeren naar de simpele waarheden van de Aussie-cultuur”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen